Voor veel mensen is het lastig dingen te accepteren zoals ze
zijn, waardoor ze weerstand en stress in hun leven creëren. We zien of ervaren
iets en vinden meteen dat het niet mag. In wezen gaat onze geest in strijd met
de realiteit. Die weerstand en stress kost bergen energie en ondermijnt ons normale functioneren. Het zorgt voor ondoordachte
reacties en voor fysieke, emotionele en mentale uitputting. We zijn namelijk
alleen nog aan het reageren op de in onze ogen gevaarlijke buitenwereld, vertrouwen
niet meer op onze kracht.
Ons wordt vaak geleerd dat non-acceptatie goed is, dat we via
vechten oplossingen en resultaat bereiken, dat onze kracht in dat vechten zit,
maar dat verzwakt ons juist. We leren dat we moeten vechten om ziekte te
overwinnen, vechten om problemen op te lossen. Daarmee zeggen we eigenlijk dat
we van angst en stress uit moeten gaan. Als we in non-acceptatie geloven als
oplossing voor problemen, putten we onszelf uit met die angst en stress en onze reacties
daarop.
Acceptatie is een levenshouding, waarmee ons lichaam en onze
geest rustig zijn, waardoor deze beter kunnen functioneren. Als we accepterend en rustig zijn, kunnen we
beter luisteren naar onze innerlijke stem of leiding. Als we accepterend en
rustig zijn, kunnen we beter omgaan met de mensen en de situaties op ons
levenspad. We vechten niet tegen iets, maar kiezen eerder voor iets.
We hebben geleerd acceptatie te zien als passiviteit, een vlucht, dus als tegenstelling tot het vechten. Stress is namelijk of vechten of vluchten. Acceptatie is echter actief, maar handelt
niet vanuit angst en stress, maar vanuit rust. Acceptatie kent eigenlijk geen
angst, gaat uit van het hier en nu. We doen wat op dat moment het beste is om
met elke situatie in het leven om te gaan.
Bij angst en stress laten we de buitenwereld onze
binnenwereld bepalen. Bij acceptatie wordt een innerlijk luisteren gekoppeld
aan het uiterlijk rustig in actie komen. Daar zit onze werkelijke kracht.
