Van de 18 miljoen mensen in Nederland, heeft ruim 1,7
miljoen ervan moeite met rondkomen. Dat is veel. Met de
huidige inflatie zal armoede in rap tempo toenemen. Plus aan de onderkant
komen er door migratie ook steeds maar weer nieuwe armen bij.
De laatste CBS cijfers zijn van 2023 en geven aan dat armoede is gedaald
tot pakweg half miljoen mensen. Nog eens 1,2 miljoen mensen leeft op het uiterste
randje, ook werkende mensen. Het inkomenstekort en dus de ernst van de armoede is
nog eens toegenomen van 10 naar 16%. Dit ondanks alle loonmaatregelen en
extraatjes zoals coronageld en energiebijdrages. Zie: Nieuwe
armoedemeting: 540 duizend mensen arm in 2023 | CBS . Ik verwacht dat de 2025 cijfers negatiever zullen zijn.
Armoede is een vies woord, beladen met schuld of met onschuld.
De ene mens heeft de armoede in onze ogen aan zichzelf te danken, de andere
mens is in onze ogen een onschuldig slachtoffer. De vermeend schuldige arme wordt verwijten
gemaakt, de vermeend onschuldige arme wordt geholpen.
Armoede is eerder een groot maatschappelijk
probleem waar we weinig aandacht aan geven, omdat we onszelf graag als een rijk
land blijven zien. Hierdoor is er niet alleen weinig begrip voor arme mensen, maar ook weinig begrip voor de maatschappelijke
onvrede die ontstaat en zich politiek uit.
Misschien wordt het tijd om zonder oordeel naar arme mensen te kijken. Misschien wordt het tijd om zonder oordeel te kijken naar alle
politieke verschuivingen die optreden. Misschien wordt het tijd om het werkelijke probleem te benoemen en daar echt wat aan te doen. Dat vraagt iets anders dan alleen maar de allerarmsten
te helpen of alleen maar steeds de lonen aan te passen aan de aanhoudende inflatie.
