In wetenschap doen mensen voorstellen over hoe de fysieke werkelijkheid
eruit ziet. Soms heel verschillende voorstellen. Dat gaan ze dan allemaal nader
onderzoeken, ze gaan er zogezegd over steggelen. Uiteindelijk bereiken ze consensus over hoe de werkelijkheid er naar alle waarschijnlijkheid uitziet. Totdat
iemand met een ander voorstel komt.
Als er tegenstrijdige meningen zijn, dan is de wetenschap
nog niet ‘uitgesteggeld’ met elkaar, dan is er geen consensus bereikt. Al doen
ze graag voorkomen dat dit wel zo is. Dan wordt er gezegd, de wetenschap zegt
het.
In wezen is er tot consensus wordt bereikt geen enkele zekerheid.
Dan zijn alle opties open, dan zijn alle voorstellen gelijkwaardig en onderzoekswaardig. Als die
zekerheid (consensus) wordt bereikt, heb je de kans dat er weer iemand opstaat
met een nieuw voorstel. Dan gaat het gesteggel opnieuw beginnen.
In wezen is wetenschap niet anders dan voortschrijdend inzicht, via model gesteggel. En dat geeft niet, maar wees
er dan eerlijk over. Zet wetenschap niet op een voetstuk, alsof ze het allemaal
weten. De uitspraak 'de wetenschap zegt het' duidt op voorstellen die nader moeten worden
onderzocht. Maar ze worden vaak vroegtijdig gepresenteerd als consensus, als de
waarheid. Zelfs onderzoeken die nog niet peer reviewed zijn, worden
gepresenteerd als wetenschappelijke waarheid, niet als gewoon nog een voorstel
over hoe de fysieke werkelijkheid er uit zou kunnen zien.
Nu gelooft ieder mens dat zijn visie de waarheid is. Ook
wetenschappers ontkomen niet aan dat idee. Dus zie alles wat als wetenschappelijke
waarheid wordt gepresenteerd, gewoon aan als een van de vele visies die je mag
onderzoeken. Want dat is waar wetenschap
voor bedoeld is, om via onderzoek meer te leren over onze wereld. En we zijn nog lang niet uitgeleerd. De wetenschap kan omdat het een leerproces is, alleen maar voorlopige uitspraken doen.
