Renée Merkestijn

Veel mensen hebben moeite met ouder worden en zijn. Ze geloven dat ouderdom hun levensgeluk in de weg staat, maar het is in werkelijkheid onze aangeleerde manier van denken over ouderdom, die het geluk in de weg staat. Ze denken zichzelf  'vroeg oud', denken als een 100-jarige, terwijl ze misschien nog maar 60 of 70 zijn. Wat je denkt, bepaalt wat je ervaart. Dit zijn een paar van de negatieve denkwijzen en de gevolgen.

Mensen zijn bang om minder gezond of lichamelijk en geestelijk beperkt te raken. Dat kan inderdaad gebeuren, maar het is vooral een probleem als je deze dingen verwart met jouw identiteit en het ouder worden als verlies van jouw identiteit ziet. Je bent jezelf aan het vergelijken met je jongere zelf of met jongere mensen en kijkt niet meer naar wie je werkelijk bent, je leeft in het verleden. Je bent nog steeds volledig mens, kan nog steeds keuzes maken in je leven, prioriteiten stellen, genieten van dingen, liefde geven en ontvangen. De invulling is anders, de uitdagingen zijn anders, maar het leven gaat altijd door.

Mensen zijn bang om alleen en eenzaam te raken als ze ouder zijn. In jongere jaren ben je misschien door je werk en je kinderen hele dagen omringd geweest met mensen. Ouderen vergeten wel eens dat al die contacten niet altijd even leuk waren en veel energie kostten. Sommige oudere mensen nemen genoegen met contacten die hen helemaal niet zo blij en gelukkig maken. Als je kwantiteit boven kwaliteit gaat stellen, staat dit je geluk in de weg. Ook hebben jongere mensen vaak niet de ervaring van bevriend te zijn met zichzelf, in dieper contact te zijn met zichzelf, zoeken het nog in de buitenwereld. Ouderen leren dat geluk wel in de binnenwereld te vinden, vinden nieuwe wegen om zich gelukkig te voelen.

Mensen zijn vaak bang dat het ‘te laat’ is voor van alles, dat het ‘niet meer kan’.  Die gedachten beperken je meteen. Het zorgt dat je geen mogelijkheden meer onderzoekt, maar eigenlijk alleen bezig bent met onmogelijkheden. Je kan op elke leeftijd een nieuwe vaardigheid aanleren, een studie doen, op vakantie gaan, samen gaan wonen of alleen gaan wonen en mensen ontmoeten, gezonder leven. Je kan op elke leeftijd doen wat je blij en gelukkig maakt, het is nooit te laat daarvoor. Misschien veranderen prioriteiten en tempo, maar het openstaan voor vernieuwing zorgt dat je fit en energiek blijft.

Oudere mensen zijn zich meer bewust van ballast in hun leven. In plaats van deze aan te pakken, houden ze daar vaak aan vast omdat dit zogenaamd bij die levensfase hoort en ze er op onbewust niveau aan gehecht zijn. Ze vinden het moeilijk spullen weg te doen, want daarmee lijkt hun oude identiteit te verdwijnen. Ze geven het op om fysiek, emotioneel en mentaal oud zeer te verwijderen, gaan er soms zelfs meer over praten, kijken er niet meer aan voorbij, waardoor ze zich naar voelen. Met opruimen van het oude maken we plaats voor het nieuwe. Ook als je oud bent, kan je nog steeds opruimen en op nieuwe wijze verdergaan.

Het komt er op neer, zet alle ideeën over ouderdom en haar beperkingen en onmogelijkheden opzij, zie het als een nieuwe levensfase met nieuwe mogelijkheden en uitdagingen.