We leven in een wereld waarin mensen hun mening steeds
meer als de enige ware mening zien. Die willen ze vervolgens opdringen
aan andere mensen. Iedere andersdenkende wordt als gevaarlijk bestempeld en aangevallen.
Dit type meningenmens lijkt zichzelf als God de Tweede te zien, maar dan wel als een controlerende en straffende God.
Als je zo in het leven staat, maak je jezelf en anderen
doodongelukkig met je meningenstrijd. Het is vrediger in te zien dat niemand op de
wereld de waarheid in pacht heeft. Niet de overheid, niet de wetenschap, niet
de adviesorganen, niet de politiek, niet jij, niet ik, niemand. We hebben als
mens zogezegd niet het niveau van een godheid die alles overziet. Meet je dit dan ook
niet aan. Bescheidenheid, plus acceptatie van andere meningen, is de enige weg
naar een vredig bestaan.
We zijn allemaal vrij onze mening te vormen en hiernaar te
leven, waarbij de enige regel is dat je anderen vrij laat om naar hun
mening te leven. Dit zijn de principes waarop mensenrechten zijn gebaseerd en waar
van oorsprong de democratie op was gebaseerd. Maar we zijn ver afgedwaald van
deze levensvisie. In onze huidige
cultuur vechten we elkaar de tent uit met meningen.
Het enige wat telt als vrij mens, is dat je jouw leven leidt
vanuit jouw visie, zonder anderen jouw visie op te dringen. Daarmee ontstaan er
minder conflicten. Als het een visie is die vrede en plezier brengt, worden
mensen toch wel nieuwsgierig. Goed voorbeeld doet goed volgen. Opdringen
van meningen brengt per definitie nooit vrede en plezier.
Ga niet in conflict
over meningen, maar laat in je alledaagse leven zien hoe je leeft. Wees de
vrede en het plezier die je jezelf en anderen toewenst.
