Renée Merkestijn

We zijn onderweg om onze ego-gestuurde wereld te veranderen in een eenheid-gestuurde wereld. In deze tijd wordt het egoïsche denken steeds zichtbaarder. Dat is onprettig, maar je kan dingen pas veranderen als je je bewust bent van wat er gebeurt.

Het ego denkt in zijn lijf te zitten en omringd te zijn door de wereld, daar los van te staan en wilt fysiek overleven. Hij probeert de leuke dingen uit de wereld te graaien en de nare dingen weg te meppen. Dus hij focust op graaien en meppen.

Het ego heeft niet in de gaten dat alles één groot bewustzijn is, één groot organisme. Hij heeft niet door dat als hij iets van een ander afneemt, hij het geheel ondermijnt en dus ook zichzelf. Hij snapt niet dat als hij een ander aanvalt, in wezen zichzelf aanvalt. Dit omdat hij zich afgescheiden voelt en nooit één met de omringende wereld. Niet alleen als je fysiek graait en mept, ondermijn je jezelf en anderen, maar ook energetisch. Als je anderen bijvoorbeeld voortdurend oordeelt en aanvalt, verzwak je jezelf en kan je ziek worden of oordeel en aanvallen aantrekken.

Je ziet de levenshouding van het ego in het klein en in het groot, redeneren vanuit eigenbelang en van daaruit meppen en graaien. Het ego gaat romantische relaties aan met iemand waar hij wat aan heeft, standje graaien. Maar o wee als iemand niet aan zijn eisen voldoet, dan gaat hij in standje meppen, dan is de ander de belichaming van al het slechte. Ook in het groot worden landen maatjes als dit hun eigenbelang dient, maar dat kan makkelijk omslaan in vijandschap als de ander niet meer zo nuttig is, dan voeren ze oorlog.

Het belangrijkste is om het anders te leren doen. Vanuit liefde en eenheid te leven. Dit is niet altijd makkelijk in een ego-gestuurde wereld, maar de enige weg.  

Het vereist ten eerste veel zelfonderzoek. Waar handel je ongemerkt vanuit eigenbelang, waar houd je je bezig met graaien en meppen? Als je meer gaat denken vanuit liefde en eenheid, verander je de wereld ook. Veroordeel het graaien en meppen van jezelf en anderen niet. Besef dat we in wezen onze verbinding met onszelf en de wereld kwijt zijn en dit intriest is. Het ego verbergt altijd een vraag om liefde en eenheid. Dus vraag je altijd af, hoe kan ik de problemen met meer liefde beantwoorden, vanuit meer vrede, rust, plezier, etc.

Het vraagt ten tweede niet op het graaien en meppen van anderen zelf ook weer te reageren met graaien en meppen. De ander willen corrigeren kan uit het ego voortkomen en correctie wordt door die ander vaak ook weer als aanval ervaren. Dan kan de meest liefdevolle weg zijn tijdelijk wat afstand te nemen. Er komt altijd een moment dat mensen gaan inzien dat leven vanuit het ego hen ongelukkig maakt. Pas dan verandert het. Daar zijn we nu met zijn allen naar onderweg.