Eén van de minst gewaardeerde kwaliteiten is momenteel neutraliteit.
Mensen worden geacht een partij te kiezen in alle wereldse kwesties. Je bent ergens
voor of tegen. Waar je tegen bent, val je aan in woord en daad. Zo wordt de
wereld een steeds groter strijdtoneel, want de strijd in land X breidt zich dan als een
olievlek uit over de hele wereld. We importeren andermans strijd, alsof we in
eigen land niet genoeg aan ons hoofd hebben.
Als we partij kiezen, worden we boos op de tegenpartij en ieder die hen steunt en
vallen die aan. Als we partij kiezen, staan we alleen open voor argumenten die ons
gelijk bevestigen. We zien mensen niet meer als personen, maar als vertegenwoordigers van een partij. Dan zijn we niet meer in staat tot een open gesprek, alleen
tot heftige discussies die soms zelfs gepaard gaan met geweld. We baseren ons standpunt
op wat één van de twee partijen zegt en gaan de strijd aan met mensen die het
standpunt van de andere partij aanhangen.
Als we in vrede willen leven in eigen land, kunnen we beter neutraal leren zijn, stoppen
met voortdurend aan de wereldstrijd mee te doen door partij te kiezen. Vrede betekent dat je je niet laat meevoeren in de strijd van andere mensen.
Byron Katie adviseerde je af te vragen wiens zaak iets is. Is de strijd elders in de wereld jouw zaak, andermans zaak of Gods zaak?
