Renée Merkestijn

Spiritueel gezien leven we als een avatar in een spelwereld, het is een illusie, maar we noemen het realiteit. Je denkt dat jouw avatar jou is en dat de spelwereld echt is. In werkelijkheid stuurt onze geest je avatar en kiest ook het spel uit. Wat je avatar doet en meemaakt, is een reflectie van wat in je geest plaatsvindt. Daarmeer leer je de inhoud van je eigen geest beter kennen.

Dit is een verantwoordelijkheid, die we graag vermijden. We zeggen liever dat dingen ons overkomen. Als we voor een gewelddadig spel kiezen, zeggen we graag dat we dit niet wilden. Maar je hebt er in je geest voor gekozen, ook als dit in je ogen ‘elders’ of 'door anderen' plaatsvindt. Alles wat je meemaakt ontstaat in je geest.

Als iets in jezelf of iets in de wereld je niet bevalt, dien je je eigen geest te veranderen. Daarmee verander jij je avatar en de uiterlijke wereld, de verandering laat zich altijd in deze spelwereld zien.

Als je ellende ervaart, zit er een bepaalde keuze achter. Een deel van je geest zoekt dit en focust hierop en doet het ontstaan. Vraag je af waarom je dit doet. Vraag je ook eens af waarom je denkt dat je er niets aan kunt doen.

In wezen zijn we allemaal gaan geloven dat onze geest zwak is, terwijl deze in werkelijkheid zo krachtig is dat hij deze hele aardse ervaring doet ontstaan.

Focus je geest daarom voortdurend op wat je prettig vindt, op wat je wel wilt. Focus op vrede, plezier, creativiteit, wijsheid, eenheid. Dan verschijnt dit in je persoonlijke leven en uiteindelijk in het collectieve leven.

 Je hart volgen en dingen doen waar je blij van wordt, is niet egoïstisch, zoals sommige mensen denken, integendeel. We zijn unieke wezens, ieder mens dient zijn/haar geluk op geheel eigen manier te vinden en zal daarmee een bijdrage aan het geluk van anderen zijn. Als jij boekhouder wordt terwijl je liever reisleider bent, voel jij jezelf onprettig en je collega’s en klanten zullen het contact evenmin prettig vinden, omdat je het werk met minder liefde doet.

Om de vergelijking met het lichaam en cellen weer te gebruiken, we gaan om een aantal redenen tegen ons hart in. Stel jij bent een hartcel:

·         Aanpassing. Het is als hartcel niet de bedoeling een longcel te worden, iets gaat doen wat niet bij je past. Want dan draag je als hartcel niet meer bij aan het organisme via jouw specifieke talenten, je pompt geen bloed meer rond.

·         Opoffering. Het is niet de bedoeling dat je als hartcel zuurstof weigert, jezelf opoffert voor andere cellen. Want dan functioneer je als hartcel niet meer goed en het geheel uiteindelijk evenmin.

·         Egoïsme. Het is niet de bedoeling dat je alle zuurstof van de longcellen als hartcel voor jezelf opeist, want dan sterft het hele organisme en jij uiteindelijk ook.

·         Aanvallen. Het is niet de bedoeling dat je als hartcel andere cellen aanvalt, want dat ondermijnt het organisme waar jij toe behoort en je valt in wezen jezelf aan.

Kortom, als je je hart volgt, volg je jouw spirituele doel en natuurlijke behoeften, waarmee je bijdraagt aan het geheel. We vertalen bijdragen vaak beroepsmatig, maar dit hoeft niet. Je bent een bijdrage als vrijwilliger, mantelzorger, goede vriend of vriendin, buur of lid van een vereniging, maar ook door er gewoon te zijn. Omdat we in deze maatschappij veel uren werken, is het wel belangrijk een beroep te kiezen dat bij je past, ofwel daarin je hart te volgen.

Wil je het boek "Omgaan met hooggevoeligheid' bestellen, dan kan dit tot de verschijningsdatum van 14 april 2022 met korting via de uitgever. Daarna geldt de normale prijs.

5.1.1 Onbewuste overtuigingen

Veel van onze gedachten en overtuigingen zijn onbewust. Ze zitten in onze geest en ze beïnvloeden ons dagelijks, maar we zijn de relatie tussen denken, emoties en handelen uit het oog verloren. Onze geest heeft al vanaf de geboorte informatie opgenomen via ervaringen en opvoeding/school. Dit vormt onze automatische piloot, onze routines in denken, emoties en handelen. Je bent echter vergeten waarom je dingen doet zoals je ze doet. Op het moment dat je de onbewuste overtuigingen bewust maakt, kun je ze veranderen, waarmee je ook je emoties en gedrag verandert.

Een paradigma is een complete set aan overtuigingen, die je denken, emoties en handelen zullen beïnvloeden. Het komt erop neer dat mensen via deze lens van overtuigingen naar de wereld kijken: we interpreteren alles wat we waarnemen. Wat we realiteit noemen, is in wezen onze persoonlijke of collectieve interpretatie van de werkelijkheid.

De persoonlijke overtuiging ‘kijk uit voor vreemde mensen, want vreemde mensen kunnen het slecht met je voorhebben’ is bijvoorbeeld een kind-gedachte die in je volwassen leven onbewust kan belemmeren. Je bent wat wantrouwig tegen nieuwe mensen, zonder de reden te kennen. Je benoemt het als ‘ik word altijd wat nerveus bij ontmoetingen’‘ of als ‘‘ik kijk graag de kat uit de boom.’‘ Maar elk gedrag is op een overtuiging gebaseerd.

De collectieve overtuiging dat ratio belangrijker is dan gevoel, zorgt dat mensen hun gevoelskant minder aandacht geven, minder ontwikkelen, minder tonen. Vervolgens verklaren ze dat mensen rationele wezens zijn en dienen te handelen vanuit ratio. De maatschappij richt zich meer op ratio dan op gevoel. Niet omdat ratio belangrijker is, maar omdat men ratio belangrijker vindt, een overtuiging.

Wil je het boek "Omgaan met hooggevoeligheid' bestellen, dan kan dit tot de verschijningsdatum van 14 april 2022 met korting via de uitgever. Daarna geldt de normale prijs.

1.1 De vier kenmerken van hooggevoeligheid

Elaine Aron heeft de vier belangrijkste fysieke en psychologische kenmerken van hooggevoelige mensen als volgt benoemd:

·         sensorische (= zintuiglijke) sensitiviteit

·         emotionele intensiteit

·         diepgaande verwerking

·         overprikkelbaarheid.

Dit kun je als volgt vertalen. Je zenuwstelsel laat meer en genuanceerder zintuiglijke prikkels door dan bij de meeste mensen. Je neemt meer waar. Prikkels roepen emoties op, want emoties zijn reacties op prikkels. Die emoties worden bij een HSP sterker beleefd dan gemiddeld, zowel de positieve als de negatieve emoties. Er zijn daarmee relatief méér prikkels en emoties te verwerken bij eendere gebeurtenissen dan bij niet-HSPs. HSPs verwerken prikkels en emoties ook nog eens op diepgaander wijze. Als de verwerking niet goed lukt om wat voor reden dan ook, kan het zenuwstelsel overprikkeld raken, ofwel overbelast. Bij overprikkeling functioneer je lichamelijk en psychisch tijdelijk minder goed. Dit geheel van kenmerken zorgt dan ook dat HSPs wat voorzichtiger zijn dan de grote groep mensen, dat ze liefst eerst nadenken voor ze reageren om onnodige risico’s te vermijden.

De vier kenmerken in detail:

Sensorische gevoeligheid betekent dat je zenuwstelsel méér prikkels en ook genuanceerder prikkels doorlaat. Je zintuigen zijn gevoeliger dan gemiddeld. Je bent als HSP daardoor een uitstekende waarnemer. Je hoort meer, proeft meer, ziet meer, voelt meer, ruikt meer als ook meer nuances. Je neemt meer waar van de wereld en van je eigen lichaam, zoals pijn of honger. Kortom, de waarneming is zowel intern als extern beter ontwikkeld dan gemiddeld.

Emotionele intensiteit betekent dat de emoties die door prikkels worden opgeroepen intenser zijn dan gemiddeld, ze worden sterker beleefd. Enerzijds kunnen hooggevoelige mensen intens genieten, anderzijds kunnen ze intens lijden. Dit kan relatief gezien sterkere ups en downs op het emotionele vlak brengen.

Diepgaand verwerken. Al die sterke prikkels en emoties moeten fysiek en psychisch worden verwerkt. Dat gebeurt op diepgaander wijze dan gemiddeld. Het verwerken van met name nieuwe ervaringen en besluiten nemen op basis hiervan kost relatief gezien meer tijd. Maar het diepgaand verwerken leidt tevens tot relatief grotere kennis en levenservaring. Besluitvorming kost op den duur minder tijd.

Diepgaand verwerken vindt niet alleen achteraf plaats, maar ook vooraf. Je herkent dit bij HSPs aan ver vooruit denken, goed willen voorbereiden en in rekening willen houden met alle mogelijke factoren. Dit maakt HSPs meestal zorgvuldiger in hun keuzes. Mede hierdoor hebben ze vaak hoge normen en waarden.

Overprikkelbaarheid. Het nadeel van de combinatie van de eerste drie kenmerken ontstaat wanneer de prikkels en emoties te groot worden en/of als het verwerken ervan niet goed mogelijk is, bijvoorbeeld door tijdgebrek. In zo’n geval raakt het zenuwstelsel overprikkeld, overbelast.

Een overbelast zenuwstelsel functioneert minder goed en heeft rust nodig om te herstellen. Door overprikkeling functioneer je minder goed dan anders. Je kunt niet meer goed nadenken, kunt emoties minder goed reguleren, lichamelijk is het vaak zwaarder. De positieve kanten van je hooggevoeligheid komen bij overprikkeling onder druk te staan.

Het werkt averechts om lang door te gaan bij overprikkeling. Je komt dan sneller in de valkuilen (= het woordje té komt voor de kenmerken te staan) van de eerste drie kenmerken terecht. In plaats van gevoelig, raak je té gevoelig, ofwel overgevoelig. In plaats van zorgvuldig raak je té zorgvuldig, dus pietepeuterig of perfectionistisch.

Het werkt twee kanten op. In de valkuilen komen vergroot de kans op overprikkeld raken. Overprikkeld raken zorgt andersom dat je sneller in je valkuilen komt. Daarom is het belangrijk je kwaliteiten te herkennen en te versterken en bijbehorende valkuilen te leren vermijden. Leer vooral overprikkeling te vermijden.

Overprikkeld zijn is een overbelast zenuwstelsel dat tijd nodig heeft om te herstellen, om rust vraagt. Overprikkeling kan gepaard gaan met stress, al hoeft dat niet per se. Stress is willen vechten, vluchten of verstarren in reactie op gevaar. Je lichaam en geest focussen zich volledig op gevaar en dreiging. Stress raak je alleen kwijt door actieve beweging. Overprikkeling en stress vragen dus om een andere aanpak, stress vraagt om actie en beweging, overprikkeling vraagt om herstel en rust.

Overprikkeling kan stress geven, omdat je het minder goed functioneren van lichaam en geest als bedreigend kunt ervaren. Andersom kan stress je zenuwstelsel te veel op scherp zetten, waardoor het overbelast en overprikkeld raakt. Het komt daarom vaak voor dat HSPs zowel gestrest als overprikkeld zijn. Dan is de beste aanpak éérst bewegen/ontladen tegen de stress en daarna rust nemen tegen de overprikkeling. Stress vraagt actieve beweging om stress te ontladen, overprikkeling vraagt rust om te herstellen.



Wil je het boek 'Omgaan met hooggevoeligheid' bestellen? Tot de verschijningsdatum van 14 april 2022 kun je dit boek met korting bestellen via de uitgever. Daarna geldt de normale prijs. 

Het leven is een opeenvolging van verschijnen en verdwijnen. De energie neemt een bepaalde vorm aan en die vorm verdwijnt weer, er komt iets anders voor in de plaats. Die vormen komen voort uit één groot energieveld en bestaan binnen één groot energieveld. Dit verschijnen en verdwijnen creëert onze beleving van tijd en vorm, ofwel alle tijdelijke vormen.

Met onze menselijke waarneming zijn we gericht op de tijdelijke vormen en minder op het energieveld dat daaraan ten grondslag ligt. We verliezen ons besef van eenheid en eeuwigheid. Als je meer naar het veld leert kijken en minder naar de losse vormen, wordt het rustiger in je leven. Je bent minder geïdentificeerd met tijdelijke vormen, leeft vrediger. 

Dit verschijnen en verdwijnen vindt plaats op alle niveaus, mentaal, emotioneel, fysiek, in omstandigheden.

• Iedere gedachte komt op in het veld en verdwijnt weer.
• Iedere emotie komt op in het veld en verdwijnt weer.
• Iedere lichamelijke ervaring komt op in het veld en verdwijnt weer.
•  Alle omstandigheden komen op in het veld en verdwijnen weer.

Je kunt letterlijk leren meer op het onderliggende en achterliggende energieveld te letten en minder op de losse verschijningsvormen. Alles wat verschijnt is tijdelijk. Wat werkelijk belangrijk is, is de eenheid en het eeuwige.

Probeer eens bewust ‘langs’ je gedachten, emoties en fysieke ervaringen heen te kijken, probeer het energieveld erachter te zien. Hierdoor kom je in contact met de eenheid en het eeuwige. Dit kan je doen met je innerlijke tijdelijke vormen zoals gedachten en emoties, maar ook letterlijk met de uiterlijke fysieke vormen. 

Zie de gedachten en emoties en fysieke verschijningsvormen als rimpelingen in het energieveld.

Als voorbeeld een korte meditatie. Je maakt jezelf stil en leeg, focust op het grote energieveld. Doe dit eerst nog met ogen dicht en met de focus op je ademhaling.

• Elke keer als er een gedachte opkomt, zeg je vriendelijk en zonder enig oordeel: “Oh, een gedachte” en keert terug naar je ademhaling.
• Elke keer als er een emotie opkomt, zeg je vriendelijk en zonder enig oordeel: “Oh, een emotie” en keert terug naar je ademhaling.  
• Bij fysieke reacties of omstandigheden, zeg je vriendelijk en zonder enig oordeel: “Oh, een vorm” en keert terug naar je ademhaling.

Na enige tijd kan deze oefening ook met ogen open. Na nog wat meer oefening pas je het toe in je alledaagse leven. Bij alles waar je neigt te reageren op of vanuit de tijdelijke vorm, benoem je dit vriendelijk en zonder oordeel en keert terug naar de innerlijke stilte en leegte.  

 

 

 

 

 

Bange mensen projecteren hun angsten op de buitenwereld, angst verandert in oordeel. En als je een oordeel hebt, val je dat aan wat je oordeelt, als een manier om je angsten kwijt te raken. Dan ontstaat er oorlog. Maar het hele idee van oorlog is slechts een projectie van je angstige geest. Momenteel zijn mensen erg bang, daarom via projectie ook erg oordelend en maar al te bereid tot oorlog. Alleen biedt dit geen oplossing, maar versterkt het probleem.

Een betere manier is je angsten onderzoeken en loslaten. Pas dan stop je de projectie ervan, dan stop je oordeel en oorlog. Aanval biedt geen oplossing, omdat je slechts met je eigen angstprojecties in gevecht bent. Het is een schaduwspel. De vijand bestaat niet buiten je, maar zit binnen jezelf in je angsten en oordelen en je geloof dat aanval een oplossing is.

In plaats van luisteren naar je angsten en bezig zijn met je projecties, kan je je beter in jezelf keren om je innerlijk vertrouwen te vinden, je innerlijk kompas. Dat is alleen te volgen als je je angsten en oordelen loslaat en vertrouwen hebt.

We hebben allemaal het aangeboren vermogen om ons innerlijk kompas te volgen. Leer luisteren naar je intuïtie, inspiratie en gevoelens, gebaseerd op eenheid, liefde en waarheid. Hierdoor ga je anders reageren en weet je wat je moet doen op het moment dat dit nodig is. Dan hoef je dus ook niet meer bang te zijn.

 

 

Het is in deze tijd heel lastig te ontdekken wat waar is. Het beste kan je naar je gevoel luisteren en dus niet naar je emoties. Emoties overrulen je gevoelens, je intuïtie en meestal ook je gezonde verstand.  

Je emoties zijn reacties op prikkels en kunnen op en neer gaan, afhankelijk van wat je waarneemt en hoe je dat interpreteert. Dat is wat je emotioneel voor waar aanneemt op enig moment.

Dat geldt ook voor wat men je voorschotelt vanuit emotie. Dan neem je iemands interpretatie van de waarheid over. Emoties kunnen daarom bespeeld worden.  Veel media maken van dit principe gebruik. Je kunt zelfs worden opgehitst.

Zodra er bij jou negatieve emoties ontstaan in reactie op nieuws, boosheid, angst, verdriet, medelijden, frustratie, weet je al zeker dat je emotioneel reageert, niet vanuit je gevoel. Dan ken je de waarheid niet.

De waarheid kan je alleen ontdekken door innerlijk rustig te worden. Je emoties tot bedaren te laten komen.

De vragen die je altijd moet stellen is, waarom willen mensen dat ik emotioneel reageer? Wil ik me  emotioneel laten leven door al dat emotioneel getinte nieuws, of volg ik mijn gevoel?

Gevoelens als rust, vrede, dankbaarheid, plezier, vertrouwen, begrip, wijsheid etc. verwijzen naar de waarheid.  Het is in deze rare tijd van belang dat we dat allemaal doen. Innerlijk tot rust komen, ons niet laten leiden door emoties.

 

 

We zijn gewend in elk conflict partij te kiezen. Partij kiezen hoort bij de dualiteit. We verdelen de mensheid in goeden en slechten. In ons denken, praten en handelen versterken we zo het conflict, dragen energetisch bij aan het conflict.

Het is beter te leren onpartijdig te zijn in je denken, praten en handelen. Zo draag je bij aan de vrede, zo stijg je uit boven de dualiteit. Dualiteit ontstaat als je denkt dat de hele wereld buiten jou bestaat. Dat vertaalt je brein dan in twee dingen:

·       * Ik moet mijn geluk uit die wereld halen (geld, liefde, macht) omdat ik alleen ben en tekort kom. Angst.

·       * Ik moet me tegen ongeluk dat vanuit de wereld komt verdedigen (aanval, verdediging, concurrentie, gevaar). Oordeel.

De wereld reflecteert slechts je denken.

·      * Als jij denkt dat je dingen moet halen, blijf je altijd op zoek en kom je altijd tekort.

·       * Als jij denkt dat je je moet verdedigen, leef je altijd in strijd.

Elk conflict is een uitnodiging het duale denken te overstijgen en voor vrede te kiezen. Daarmee reageer je vanuit liefde en eenheid en verdwijnt het conflict. Je draagt er niet meer aan bij in je denken, woorden en handelen. 

Het ego in mensen zoekt en vereert de dood. Dat zie je in ons ‘amusement’ (oorlogsfilms, schietspelletjes).  Dat zie je in de echte wereld.  Het ego bestrijdt zijn angst voor de dood door andere mensen uit te schakelen of te doden.

De held is degene die een ander mens doodmaakt om een zogenaamde goede reden.
De vijand is degene die een ander mens doodmaakt om een zogenaamd slechte reden.

Maar in werkelijkheid zijn er geen goede of slechte redenen. Er is nooit een rechtvaardiging voor doden. Ook het verhaaltje 'als ik hem niet dood maak, maakt hij mij dood', houdt oorlog in stand. Want beide partijen redeneren zo. 

Het ego in mensen is niet liefdevol, maar angstig en oordelend en vereert de dood. Want hij gelooft dat de dood van de ander hem zal bevrijden van zijn angsten en het bevestigt zijn oordelen. Al zal het ego dit ten stelligste ontkennen, steeds weer redenen verzinnen, steeds anderen beschuldigen, om zijn visie in stand te houden

Zolang je niet inziet dat een deel van jouw bewustzijn de dood zoekt, blijft dit onbewust en woekert het door. Hoeveel oorlogen moeten nog volgen, eer je inziet dat het ego in jou oorlog zoekt en er op honderden manieren aan bijdraagt, in gedachten, in woorden en in daden.

Hoeveel oorlogen moeten nog volgen, eer je het ego loslaat en voor vrede en eenheid kiest in al je gedachten, woorden en daden? Pas als je het onbewuste streven naar de dood bewust wordt en loslaat, kan je werkelijk leven. Dan verliest de dood al zijn ogenschijnlijke macht.

 

 

 

De gewone mensen zijn de geldbron voor een selecte groep mensen, ik noem ze even grooteigenaars. Mensen betalen grooteigenaars voor allerlei producten. Zo worden grooteigenaars rijker, de gewone mensen worden armer.

Oekraïne heeft veel producten waar mensen grof voor willen betalen. Veel grooteigenaars willen dat land, eigenlijk die producten, wel in handen krijgen. Daarom voeren Rusland, EU en de VS strijd. Wie wint, krijgt de producten in handen en kan deze duur aan mensen verkopen.

Het trieste is, als grooteigenaars oorlog voeren, brengt dit extra kosten mee, die de gewone mensen ook nog eens mogen betalen. Door de oorlog, gaat de prijs van die producten razendsnel omhoog. Dat is dubbel winst voor de winnaar, maar dubbelop betalen voor de gewone mensen.

De politiek ondersteunt vooral grooteigenaars, niet de mensen die het geld betalen, niet de gewone mensen. De gewone mensen in Rusland, Oekraïne, Europa of VS leiden er  financieel onder en humanitair evengoed.

Wie er ook wint, de gewone mensen betalen de oorlogskosten en betalen straks de drastisch gestegen prijzen. De gewone mensen zijn altijd de dupe. Want betalen zul je, in het huidige economische stelsel.

Alles heeft maar één doel, de rijken worden rijker, de allerrijksten nog rijker en mensen betalen dit, de armen worden armer.

Het is de laatste jaren populair om mensen uit te sluiten van de Nederlandse maatschappij.  Eerst Islamieten, toen ongevaccineerden, nu Russen. Russen die al jaren in Nederland wonen, mogen niet eens meer meedoen met de wandelvierdaagse.

Als de politiek een bepaalde bevolkingsgroep als gevaarlijk aanmerkt, staan mensen in de rij om hun medemensen te verketteren.  Mensen worden op één grote hoop geveegd en vijandig benaderd. De nuance en de medemenselijkheid verdwijnt. Duizenden of miljoenen Individuele mensen worden buitengesloten.

Het wordt tijd dat we ons niet laten gek maken door politieke verhalen over allerlei ‘gevaarlijke mensen’. Daar zitten politieke en economische belangen bij, die belangen zijn vaak niet in het belang van de individuele, gewone mensen.

Elk gewoon mens kan zomaar opeens als gevaarlijk worden aangeduid, als de wind politiek en economisch anders gaat waaien. Mensen die nu andere mensen uitsluiten, kunnen straks zelf aan de beurt zijn.

Helaas worden we verleid om onze tijd en energie te investeren in oorlog. Oorlogen worden nooit gevoerd om de gewone mens te beschermen. Het gaat altijd om de belangen van machthebbers. Elke keer als je partij kiest, draag je bij aan de oorlog.

Kies daarom vrede!

Het is verleidelijk om mee te doen in het egoïsche goed en slecht spel, dat is wat oorlog is. Je benoemt je medemens als slechterik en gaat hem slecht behandelen. Die ander doet hetzelfde en voila, oorlog. Beide partijen geven de ander de schuld en doen alsof ze niet anders kunnen dan oorlog voeren.

Is het niet eens tijd om hier bovenuit te groeien?

Herinner je dat jij energetisch altijd bijdraagt aan het collectieve veld.

• Als jij voor de oorlog bent, of voor de ene en tegen de ander kiest, versterk je het collectieve oorlogsveld. Dat is dualiteit. 
• Als jij voor vrede bent, voor ieder medemens kiest, versterk je het collectieve vredesveld. Dat is eenheid.

 

 

 

Vroeger had je hippies, nu heb je wappies. Allebei vragen ze aandacht voor belangrijke waarden die in de maatschappij ondergesneeuwd zijn geraakt. Het status quo van de goegemeente wordt door deze groepen aangevochten en dat roept weerstand op.

De goegemeente wilt die kritische stemmen onderdrukken, wat bij die groepen weer tot meer weerstand leidt. Polarisatie is het gevolg. Beide groepen worden zo steeds extremer en kunnen elkaar niet meer vinden.

In de sixties zorgden de hippies dat ondergesneeuwde waarden in onze maatschappij werden geïntegreerd, al ging dat met heel veel gedoe gepaard. Datzelfde zal nu ook gebeuren, al zal dat net zo goed met veel gedoe gepaard gaan.

Lennon's "Give peace a chance" staat voor een belangrijke waarde, die we kunnen gebruiken om uit het conflict te komen. De vraag die we moeten stellen is niet, wie is goed of wie is fout, dat geeft oorlog. De vraag is, welke waarden zijn in onze maatschappij ondergesneeuwd? Hoe kunnen we deze waarden in overleg weer een deel van ons leven maken?

Misschien meer vrijheid, gelijkheid en broederschap? Dit zijn onvervreemdbare rechten van de mens, die je niet eerst hoeft te verdienen, waarvan niemand hoeft te worden uitgesloten.

 

Wij worden opgevoed met het idee dat wijzelf HIER zijn, al het andere DAAR is, een idee van afscheiding. Daarom is in onze beleving geluk altijd DAAR te vinden, komt ongeluk altijd DAAR vandaan. Jij bent altijd HIER en alle andere mensen, de natuur en zelfs god zijn altijd DAAR. Allemaal los van jou.

Hiermee creëer je een wereld als een projectiescherm. Je staat alleen in een onveilige wereld en dient je eigenbelang om dat geluk DAAR naar HIER te halen. Alles DAAR dat angst veroorzaakt, wordt veroordeeld en verder naar DAAR geduwd of aangevallen.

Op het moment dat je beseft dat alles wat bestaat ÉÉN is met jou, valt de afscheiding weg, valt de projectie weg. Dan is er geen HIER en DAAR meer, valt alles samen. Dan verdwijnt de angst en het oordeel.

Wat me opvalt is dat de discussie over de toestand in de Oekraïne voortdurend gevoerd wordt vanuit pro of contra, vanuit polarisatie. Iedereen is verhit elkaar aan het aanvallen en zichzelf aan het verdedigen. Er wordt over schuldigen en straffen gesproken. Alle meningen worden in reeds bestaande hokjes gestopt.

Dit wordt door het egoïsche denksysteem voortgebracht. Het ego wilt zichzelf groter maken en de ander kleiner. Zichzelf goed verklaren en de ander fout. Het ego haalt zijn kracht uit het spelletje winnen en verliezen. Oorlogstaal is het wapen van het ego.

De enige uitweg uit conflict is niet naar die oorlogstaal te luisteren, niet de ideeën van afscheiding te volgen. Alle mensen willen vrede. Alle mensen zijn één. Als je een ander mens aanvalt, val je eigenlijk jezelf aan. Je werkt mee aan de tweespalt, de illusie van afscheiding, die het egoïsche denken beheerst. Weersta de verleiding.

Zoals altijd, het uiterlijke leven is een reflectie van het innerlijke leven. Probeer vrede eerst in jezelf te vinden. Dan wordt die ook in de wereld mogelijk.

 

Het ego is een denksysteem gebaseerd op afscheiding, ik ben hier en al het andere is daar. De buitenwereld, de mensen, zelfs god, alles staat los van jouzelf in dit denksysteem. Je ‘ik’  staat er alleen voor en gaat aan de slag in de buitenwereld.

Je ‘ik’ probeert via de buitenwereld zijn geluk te vinden, is bang dat het niet lukt. Je ík’  ziet een boze, concurrende buitenwereld, waarin hij continu leeft in aanval en verdediging, ofwel stress ervaart. In het egoïsche denken is alle ellende te wijten aan iets of iemand buiten hem. Het ego gaat andere mensen fout verklaren als hij zich bang en ongelukkig voelt.

De egowereld is gebaseerd op angstgedachten, die als waarheid worden gezien. Die angsten zie je vervolgens bevestigd in jouw buitenwereld en daar ga je op reageren. De wereld is een spiegel van je eigen egoïsche denksysteem. Het feit dat we conflicten kennen in deze wereld, ligt niet aan iets buiten ons, maar  aan onze manier van denken. Onze innerlijke wereld. Pas als we onze manier van denken veranderen, verandert de wereld .

De enige oplossing is je denken leren baseren op eenheid.  Het besef versterken dat jijzelf, de buitenwereld, de mensen en zelfs god één zijn met elkaar. Wat bij jou hoort, val je niet meer aan. Denk niet dat de ander eerst moet veranderen wil je veilig zijn, die 'ander' is ook weer op het egoïsche denken van afscheiding gebaseerd.

Je zult moedig moeten besluiten dat je jouw denksysteem gaat veranderen. Dit gaat niet in één keer, want we zijn nu eenmaal in dit oude denkmodel getraind. Maar stapje voor stapje, kunnen we door allemaal onze manier van denken te veranderen, de wereld vrediger maken.

En ja, je totale manier van denken veranderen is eng, dat geeft eerst angst. Maar door niet vanuit die angst te reageren, het egoïsche denken niet meer te laten overheersen in je leven, ontstaat er meer vrede. 

We hebben geleerd symptomen te bestrijden en omwegen te bedenken in plaats van oorzaken aanpakken. Meestal willen we onze oude levensstijl niet opgeven, proberen die met symptoombestrijding in stand te houden. Ook verdienen we aan symptoombestrijding, de oorzaak aanpakken kost ons wat.

Symptoombestrijding houdt de status quo in stand. Je blijft ongezond doorleven en/of op grote voet doorleven. Dit kost je je gezondheid, de aarde raakt uitgeput, maar het is niet erg populair geheel anders te gaan leven.

Met minder toe kunnen geeft minder stress en tevens minder vervuiling. Maar we kiezen liever voor ‘alternatieven’, die zorgen dat we door kunnen gaan op oude voet. Het zijn helemaal geen alternatieven, al worden veranderingen wel vaak als zodanig benoemd. Het is symptoombestrijding.

De democratie staat wereldwijd onder druk. We zijn vergeten hoe belangrijk democratie voor ons is is, wat de democratie kwetsbaar heeft gemaakt en daarmee ons allemaal kwetsbaar maakt.

Wat is democratie? Democratie is een bestuursvorm waarin het volk de bron is van legitieme machtsuitoefening. Die kan direct via stemmen worden uitgeoefend, bijvoorbeeld via referenda. In de meeste landen wordt democratie indirect uitgeoefend via een parlement. In een democratie is de voltallige bevolking soeverein en is ieder mens gelijk. Er is niemand die meer recht heeft dan andere mensen om wetten vast te stellen of beslissingen te nemen. Het evenwicht tussen vrijheid en gelijkheid moet worden bewaakt, men moet waken voor een tirannie van de meerderheid. Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Democratie

In Nederland hebben we een parlement met in vergelijking met Europa weinig parlementsleden per hoofd van de bevolking, die ook nog eens de minste ondersteuners hebben. https://decorrespondent.nl/13078/waarom-de-tweede-kamer-niet-werkt/37587607375890-00e68d5d?pk_campaign=daily

In veel landen wordt democratische rechten geschonden.

Ook nemen belangengroeperingen het over. Deze zorgen dat de parlementsleden niet luisteren naar het volk, maar naar die belangengroepen.

Het democratische systeem wordt uitgehold door partijen die niet de het belang van het volk voor ogen hebben, maar eigenbelang. Als de democratie eindigt, komt men in een gevaarlijk autoritair of dictatoriaal systeem terecht. Zo'n systeem komt altijd op kousenvoeten, dus wees waakzaam. 

 

Mensen hebben de neiging te geloven, dat ze gelukkig zullen zijn als de ander verandert. Wat ze niet in de gaten hebben, is dat ze daarmee een oordeel op die ander uitspreken. Je zegt eigenlijk: “Jij bent de slechterik.” Je maakt jouw vrede en plezier afhankelijk van wat de ander doet.

Mensen blijven soms jarenlang boos of verdrietig om wat anderen deden en doen en jagen zichzelf zo in de stress. Want oordeel op anderen geeft nu eenmaal bergen stress. De enige weg naar innerlijke vrede en plezier is dit soort oordelen en afhankelijkheden los te laten. In wezen komt dit neer op vergeving. Anderen veranderen nu eenmaal niet, alleen omdat jij dat prettiger zou vinden. Je oordelen op anderen loslaten, brengt innerlijk vrede.

Als je anderen vergeeft en je oordelen loslaat, kan het nog steeds dat die anderen allerlei oordelen op jou hebben, jou de slechterik vinden. Ook dat vraagt om vergeving. Het is verleidelijk opnieuw de ander tot slechterik te verklaren en boos te worden, omdat die ander jou niet kan vergeven. Daarmee raak je opnieuw in de stress en maak je jezelf opnieuw afhankelijk van het doen en laten van die ander.

Vergeving is een innerlijk proces. Je besluit uit de oordelen op anderen te stappen, niet meer vanuit oordeel te reageren. Ook niet als de ander hele bergen oordelen op jou loslaat, jou de slechterik blijft vinden.  

Realiseer je dat die boze ander zichzelf in de stress jaagt, maar dat jij daar weinig aan kunt doen. Je kunt die ander niet veranderen. Die ander zal ooit evengoed de stap maken om oordelen op jou los te laten, maar het is niet aan jou om voor die ander te bepalen hoe en wanneer dat moet gebeuren.

Als mensen angsten niet onder ogen zien, projecteren ze die angsten op andere mensen. De ander wordt in hun ogen de oorzaak van hun angst, de slechterik, de schuldige. Angst verandert in oordeel en oordeel leidt tot stress en strijd.

Mensen proberen de vermeende slechterik aan te vallen om hun angst kwijt te raken. Ze verdedigen zich tegen de vermeende slechterik, of blijven uit de buurt. Door de slechte ander en de buitenwereld te controleren, denken ze minder bang te worden. Dat werkt niet. Zolang de angst innerlijk blijft bestaan, verschijnen er in jouw wereld steeds opnieuw slechteriken die je bang maken.

Door aanvallen, verdedigen en vermijden van die zogenaamde slechteriken, wordt de angst niet minder, maar juist groter. Er ontstaan conflicten met andere mensen en dat maakt je nog banger. Je projecteert nog meer angsten, gaat nog meer in oordeel, verdediging en aanval. Kortom, de polarisatie neemt verder toe.

Ook collectief worden angsten op anderen geprojecteerd. Dan wordt niet één persoon als oorzaak en slechterik aangewezen, maar een hele bevolkingsgroep. Die krijgen allerlei slechte eigenschappen opgeplakt, waarmee deze angstprojecties en het aanvallen, verdedigen en vermijden worden gerechtvaardigd en polarisatie toeneemt.

Veel mensen zijn bang voor ziekte, dood en armoede en wijzen schuldigen aan, projecteren die angst in de buitenwereld. In plaats van met je vinger te wijzen, kan je beter je angsten innerlijk onder ogen zien. Daarmee trek je jouw projecties terug. Hiermee verdwijnen je stressreacties, wordt jijzelf vrediger en je houding ten opzichte van andere mensen eveneens.

Schuldigen aanwijzen en aanpakken lost niets op. Je verspilt kostbare energie. Gebruik je energie liever om je angsten kwijt te raken en je problemen praktisch op te lossen. Als je bang bent voor ziekte en dood, zorg dan dat jijzelf en anderen gezonder kunnen leven. Als je bang bent voor armoede, zorg dan dat jijzelf en andere mensen welvaart kunnen ervaren. Uiteindelijk willen alle mensen hetzelfde, liefde en vrede. 

 

 

 

We leven in een maatschappij waar men dik verdienen kan aan andermans ellende. De grootste klappers worden gemaakt met oorlogen, pandemieën en rampen.

In oorlog kan je dik aan wapentuig verdienen. In een pandemie kan je dik verdienen aan medicijnen en vaccins. Niet voor niets behoren wapenindustrie en pharma tot de rijkste bedrijven. Overheden gaan veel geld uitgeven. Ook de aandelen worden veel waard. Na een oorlog, pandemie of ramp, kan men weer dik verdienen aan de opbouwfase van een land.

Verdienen is het belangrijkste doel geworden in deze wereld, niet het geluk van mensen. Je ziet hoe in moeilijke tijden de armen steeds armer en de rijken steeds rijker worden. Hier ligt een geldgerichte mentaliteit aan ten grondslag.

Dit effect wordt versterkt door het economische systeem dat op schuld is gebaseerd sinds de goudstandaard los is gelaten. De reden was dat de overheid meer geld ter beschikking wilde hebben, geld wilde creëren. In plaats van de productie te verhogen, werden de geldkranen aangezet.

Dat geld moet terugbetaald worden met rente, wat betekent dat je verplicht bent economisch te groeien. Dit zal uiteindelijk  inflatie veroorzaken. Want in wezen leeft een land op de pof. Inflatie is slecht voor de gewone man.

Het extra geld is goed voor de rijken, want die kunnen meer aandelen kopen en daar aan verdienen. Die aandeelhouder zal vooral weer investeren in …. pharma en wapenindustrie. Zo is het cirkeltje rond. Ze verdienen steeds meer geld, maar creëren een bubbel die uiteindelijk barst, een economische crisis.

Vooral de gewone man zal van die economische crisis last van ondervinden. Die verdient zelden geld met geld,  meestal alleen met zijn uren. Door de economische crisis, kan hij niet zoveel meer verdienen en wordt zijn spaargeld waardeloos. De rijkeren hebben wel wat achter de hand, soms miljarden.

Het hele systeem functioneert zo door bepaalde overtuigingen: geld voor enkelen is belangrijker dan een fijn leven voor alle mensen. Laten we de komende jaren vooral onze overtuigingen en systemen onder de loep nemen en verbeteren.

Iedereen is verantwoordelijk voor de individuele keuzes. Omdat we een collectief zijn, hebben we de verantwoordelijkheid te zorgen dat alle mensen keuzes kúnnen maken, niet met hun rug tegen de muur komen te staan. Want daarmee ontneem je mensen hun individuele keuze. Dit raakt meestal de basale rechten op voeding, inkomen,  etc.  in een samenleving. Armoede ontneemt je jouw keuzevrijheid.

Als je extreem arm bent, in verwachting bent en abortus de enige optie is omdat je niet voor je kind kan zorgen, is er geen werkelijke keuze meer. Als een overheid tegelijkertijd abortus verbiedt, zonder te zorgen dat je als moeder voor je kind kan zorgen, dwingen ze je tot iets wat voor jou onmogelijk is. De overheid maakt de keuze voor jou met haar verbod, maar neemt niet de verantwoordelijkheid op zich die daarbij hoort.

Keuze en verantwoordelijkheid horen bij elkaar. Als je vindt dat de ander iets moet, moet je ook zorgen dat die ander dit kan. Overheden werken met verplichtingen en verboden, dwingen mensen een bepaalde richting uit. Ze nemen de bijbehorende verantwoordelijkheid voor die keuzedwang niet altijd niet op zich. 

In dit voorbeeld, als we collectief zouden willen dat alle kinderen geboren worden, zul je als maatschappij moeten zorgen dat dit mogelijk is, bijvoorbeeld door aan armoedebestrijding te doen. Als je als overheid niet aan armoedebestrijding wilt doen, dien je ook geen verbod op abortus in te stellen, want dan zet je mensen met de rug tegen de muur.

Een ander voorbeeld is de toeslagenaffaire. Als we collectief willen dat iedereen werkt voor zijn geld, zul je moeten zorgen dat je met werk een normaal inkomen kan verdienen, in plaats van te lage inkomens aanvullen met toeslagen. Als je tegelijkertijd mensen die niet rond kunnen komen als fraudeur aanmerkt en toeslagen afneemt, zet je mensen met de rug tegen de muur. Je ontneemt als overheid mensen hun keuze, maar neemt niet de verantwoordelijkheid ervoor. 

Nog een voorbeeld, als je mensen verplicht een vaccin te nemen, de keuze overneemt zoals sommige overheden doen, moet je als overheid ook de verantwoordelijkheid overnemen voor eventuele bijwerkingen. Nu hebben vaccinleveranciers.  overheden en zelfs sommige verzekeringsmaatschappijen de verantwoordelijkheid afgewezen. Als het mis gaat, staan mensen financieel met de rug tegen de muur.

De taak van het collectief is de samenleving zo in te richten, dat mensen daadwerkelijk de keuzevrijheid hebben en zelf de verantwoordelijkheid kúnnen nemen. Een belangrijk aspect is zorgen dat er geen armoede ontstaat.

Veel ego-conflicten ontstaan door te hoge normen en verwachtingen. Het ego vindt dat mensen perfect moeten zijn, moeten voldoen aan hun normen. Als mensen niet perfect blijken te zijn, niet voldoen aan de norm, is het ego boos en zwaar teleurgesteld, gaat in de aanval of verbreekt zelfs het contact. In wezen omdat hij liever in zijn illusie van perfectie gelooft, dan de ander te zien en accepteren zoals hij is. 

In termen van Transactionele Analyse. Meestal zijn de egoposities Kritische Ouder (normen) en Aangepast Kind (verwachtingen) betrokken. Die overheersen de andere egoposities, Zorgzame Ouder (waarden), Natuurlijk Kind (behoeften, emoties) en Volwassene (ratio). Zolang de overheersing van die twee egoposities blijft bestaan, zal het conflict niet snel worden opgelost.

Het ego blijft hangen in de projectie van de eigen normen en verwachtingen op de ander. Het ego wilt het alleen ‘goedmaken’ als de ander doet wat hij wilt, of de ander op zijn minst toegeeft ‘fout’ te zijn geweest. Het ego maakt er een schuldverhaal van en schuld is geen basis voor prettige contacten.

Het ego benoemt de ander als oorzaak van het conflict, het ligt zogenaamd buiten hem. Ieder conflict ontstaat en bestaat in werkelijkheid in eigen hoofd. Zolang je dit conflict innerlijk niet oplost, wordt het uiterlijk evenmin opgelost. Het ego houdt vaak hardnekkig vast aan de eigen mening. Aanhoudende boosheid op andere mensen, haatgevoelens en dergelijke, laten dit innerlijk vasthouden aan de ego-illusie van schuld zien, wat mensen doodongelukkig zal maken.

Als je merkt dat je anderen beschuldigt en teleurgesteld bent in anderen, boze gevoelens vasthoudt, keer dan naar binnen en onderzoek of je normen en verwachtingen wel realistisch zijn. Als ze irreëel zijn, stel ze bij en vergeef jezelf (en de ander) dat je in het ego schuldspel terechtkwam. Wees blij dat je eruit bent gestapt, dat je het hebt doorzien. 

Als anderen jou beschuldigen en in jou teleurgesteld zijn, raak dan niet betrokken in het conflict. Blijf jezelf, wat mensen je ook toevoegen. In het algemeen zal degene die in het schuldspel gevangen zit jou verstoten of blijven aanvallen, want het ego zoekt afscheiding. Dat is pijnlijk, maar probeer te begrijpen wat er gebeurt.

Je kunt de ander niet uit het schuldspel halen, niet uit hun projecties, dat zullen ze zelf moeten doen. Soms gebeurt dit, soms niet. Als het niet gebeurt, wees dan vergevingsgezind, want het schuldspel is zeer pijnlijk voor degenen die daarin vastzitten. 

 

 

 

 

 

Truckers for freedom convoy. In Canada zijn duizenden trucks op weg gegaan naar Ottowa, toegejuicht door duizenden mensen op viaducten en langs wegen. Mensen willen hun vrijheid terug. 

In Canada worden truckers en andere werkenden verplicht een vaccinatie te nemen. Zonder prik geen werk. Er is een beleid van uitsluiting. Zonder prik mag je niet meer meedoen in de maatschappij. Dit gebeurt helaas in veel landen.  
Omdat dit ingaat tegen vrijheden zoals vastgelegd in mensenrechten en grondrechten, staan steeds meer mensen op.

Vrijheid is een groot goed. Ons grootste goed. Na een paar jaar van beperking, zijn we het allemaal meer gaan waarderen. Vrijheid om te leven, vrijheid je werk te doen, vrijheid vrienden te zien, vrijheid dingen te ondernemen waar je van houdt.

Vrijheden worden beperkt door angst. Met angsten kan je twee dingen doen:

• Controle en dwang. Je kunt jezelf en anderen in alles beperken, je verstoppen voor alle mogelijke gevaren, alles proberen te controleren, waardoor je jouw leven en andermans leven beperkt en daarmee vrijheid opgeeft. Dat is de richting die veel overheden voorstaan.
  
  
• Moed en empathie. Je kunt je angsten en de gevaren van het leven onder ogen zien. Met de nodige voorzichtigheid en empathie je levenspad nemen, leven vanuit je hart, waardoor je voluit leeft en anderen die vrijheid net zo goed gunt. Dat is de richting die grondrechten en mensenrechten voorstaan.

 

 

 

 

De meeste mensen zijn bang. Die angst wordt vervolgens geprojecteerd op een ander persoon. Die persoon is dan zogenaamd de oorzaak. Je veroordeelt die persoon, wordt er boos op en dan ga je die persoon aanvallen of vermijden.

Die ander doet precies hetzelfde met jou, is bang, projecteert het op jou, wordt boos en valt jou aan of vermijdt jou. Zo is de cirkel rond.

De wereld bestaat uit allemaal bange en boze mensen.

Dit zie je collectief nu voluit gebeuren. Politici zijn bang, projecteren dit op burgers en vinden hen gevaarlijk. Burgers zijn bang, projecteren dit op politici en vinden hen gevaarlijk.

Er is maar één weg uit deze vicieuze cirkel. Je angsten, projecties en boosheid doorzien. Ieder mens.

De belangrijkste vraag is, waar ben je eigenlijk bang voor? Hoe ga je voortaan met je angst en boosheid om? Hoe ga je voortaan met andermans  angst en boosheid om? Hoe kan je de ander helpen anders met angst en boosheid om te gaan?

De enige manier is liefde.

Misschien lukt het je nog niet meteen liefde te voelen voor jezelf en anderen. Maar probeer in ieder geval je angst en boosheid innerlijk te verwerken, in plaats van ze voortdurend te projecteren.

 

 

 

Ons doel was zo min mogelijk mensen ziek laten worden door Covid, omdat onze zorg minder zieken aankan door alle bezuinigingen. Dus waar het om gaat is ziekenhuiscijfers, IC cijfers en stertecijfers laten dalen. 

Bij Delta was er een een vaste relatie tussen besmetting en de bovengenoemde cijfers, maar dat verband is met Omikron anders geworden. Er worden veel minder mensen ziek na besmetting dan voorheen. Dat zie je in onderstaande grafiek terug. Dit beeld zie je in alle landen, of ze nu wel of geen lockdown hadden. Zie https://www.youtube.com/watch?v=U3W84wb5jKo 

Je kunt niet meer sturen op besmettingen zoals vroeger, maar de regering doet dat wel. Waarschijnlijk zijn de modellen nog niet aan de nieuwe  werkelijkheid aangepast. Daarnaast zorgt de grotere besmetting van ongevaccineerden tot een grotere natuurlijke immuniteit.

In de tussentijd hebben we met de QR-code een enkelband gekregen, zoals gevangenen die hebben op proefverlof. De QR code is geen weg naar vrijheid, het is een beperking van je vrijheid. De lockdown eraf, maar de QR code handhaven, betekent dat je nog steeds moet gehoorzamen aan de opgelegde beperkingen. Dus zie de QR niet als vrijheid asjeblieft. Want de QR kan je in alles beperken en voor elke nieuwe crisis worden misbruikt. 

Elk virus dooft na verloop van tijd uit. Dat zien we nu met de Omikron variant. Hoewel Omikron besmettelijker is, is de kans op ziek worden veel lager dan bij eerdere varianten. De ziekenhuisopnames in Nederland dalen gestadig sinds november 2021. Net als in andere landen, of deze nu wel of niet een lockdown kennen.

Er is bij Omikron amper onderscheid te maken tussen verkoudheid, griep of covid op basis van de klachten. Ook is ontdekt dat als je verkouden bent geweest, dit een natuurlijke bescherming vormt tegen covid algemeen. Ofwel, we zijn dit virus in ons systeem aan het integreren. We hebben er niet zoveel last meer van.

Ons natuurlijke immuunsysteem is breed geörienteerd bij virusinfecties. De natuurlijke bescherming is ongeveer 20x zo groot als bij vaccins. Vaccins beschermen alleen tegen die specifieke variant, net als bij de jaarlijkse griepprikken. De huidige booster is vooral gericht op de oude varianten, die aan het verdwijnen zijn door de opmars van Omikron. Terwijl boosteren je risico op bijwerkingen wel doet toenemen. Tegelijkertijd hebben juist door Omikron veel meer mensen antistoffen opgebouwd.  Dus weeg goed af of boosteren voor jou zin heeft. Is een paar dagen snotterig zijn een goede reden om een derde of vierde prik te nemen?

Het uitdoven betekent in wezen dat we terug kunnen naar onze oude manier van leven. We zullen vast verkouden worden, griep of covid krijgen de komende jaren. Soms in een lichte vorm, dan weer een wat steviger vorm, dat is nooit anders geweest. Kwetsbaren zullen vast af en toe in het ziekenhuis komen, ook dat is nooit anders geweest.

Wat moeten we doen, nu covid endemisch wordt? Mijns inziens gewoon zoals eerder. Zorg dat je jouw immuunstelsel sterk houdt. Als je het te pakken krijgt, onder de wol en uitzieken. Als iemand in je omgeving ziek is, uit de buurt blijven. Als je oud en kwetsbaar bent, kan je een prik nemen om ernstiger klachten te verminderen. Het zijn bij griep en covid vooral mensen van 70 jaar en ouder die ernstig ziek kunnen worden, plus mensen die al ziek waren door iets anders.

  

 

 

 

 

Iedere uitspraak die je doet over een ander mens klopt al bij voorbaat niet. Je kunt niet in andermans hoofd en hart kijken. Je weet niet wat iemand bezielt als hij iets ‘goeds’ of iets ‘slechts’ doet. Want jij bent degene die besluit iets als goed of slecht aan te merken, vanuit jouw manier van denken. Elk oordeel is bij voorbaat al subjectief. Een mens oordeelt meestal op gedrag, maar is onbekend met iemands motivatie, heeft geen idee van het innerlijk van de ander.

In deze tijd van tegenstellingen is het goed om een besef van niet weten in jezelf naar boven te halen. Want elke keer dat je een ander oordeelt, kom je in jezelf in onvrede en pijn. Het is niet de ander die lijden veroorzaakt, het is je oordelende geest die lijden veroorzaakt. De strijd tussen mensen laat vooral de mentale staat van oordeel zien, met als emotionele staat de pijn van haat en slachtofferschap. De innerlijke vrede verdwijnt volledig.

Er is geen weg uit de ellende dan de weg naar binnen. De weg naar binnen betekent vredig worden. Dat dat doe je door elk oordeel op wie dan ook los te laten, vanuit het besef dat je helemaal niet kán oordelen. Laat de behoefte aan oordelen los. Het is geen makkelijk proces, maar de enige weg naar vrede. 

 

 

 

Dualiteit laat de uitersten op een spectrum zien. Als je dit met een piano vergelijkt, dan zijn de hoogste en de laagste octaaf de beide polen.

Laagste octaaf	Hoogste octaaf
Arm	Rijk
Machteloos	Macht
Doodziek	Supergezond
Depressiviteit	Superblij

In een harmonieus muziekstuk gebruiken we alle octaven, met iets meer middenoctaven en af en toe ook de hoogste en laagste. Als we alleen de hoogste of de laagste octaven gebruiken in een muziekstuk, klinkt het voor geen meter. Is dat ook niet zo in ons levenslied?

Maatschappelijk streven we niet naar harmonie in ons levenslied. We leren de laagste octaaf te vermijden, streven vooral naar de hoogste octaven. Hiermee raakt de harmonie zoek.

Wat zetten het woord Angst links en het woord Liefde  rechts. We zijn vooral bang om arm, onmachtig, doodziek en depressief te zijn. Om dat te vermijden streven we naar rijk, machtig, supergezond en hypergelukkig worden. Dat associëren we met Liefde. Maar klopt dit wel?

Wat als Liefde niet een uiterste is, maar het harmonische evenwicht van alle octaven? Dat de linkerpool angst geeft, weten we wel. Het is angstig om arm, machteloos, doodziek of depressief te zijn. Maar leeft een magnaat die rijk, machtig, supergezond en superblij is, wel zonder angst? Is dit wel het toppunt van liefde? Wat ik zie is dat mensen die alles lijken te hebben soms bijna manisch streven naar meer rijkdom en macht en bang zijn dat te verliezen.

Angst zit hierdoor aan beide kanten, in zowel de hoge als de lage octaven. Angst vooral ook voor elkaar, waardoor relaties uit balans raken. De armen zijn bang voor de rijken, de rijken zijn bang voor de armen. De machtelozen zijn bang voor de machtigen en andersom. Wat als ze nu gewoon allebei in angst gevangen zitten? Is dualiteit niet gewoon Angst, zit Angst niet verscholen in beide polen?

Is Liefde niet gewoon harmonie, bestrijkt Liefde niet alle akkoorden? Moet je in je levenslied niet liever op zoek gaan naar harmonie, het midden te zoeken? De angst verdwijnt als je de polen vermijdt en vanuit Liefde leeft, harmonie bewaart en vindt in alle akkoorden.

 

Als je een nieuw jaar begint, is het goed om je intenties te formuleren en op te schrijven.  Zet ze in je nieuwe agenda, zodat je jezelf er regelmatig aan herinnert.

Een intentie hoeft niet als een concreet doel te worden geformuleerd. Je kunt het als energie, gevoel of beleving formuleren, dus als een energetisch doel. Sterker nog, hierdoor zal elke concrete uiting door die energie versterkt worden. Want verandering in de concrete wereld wordt altijd voorafgegaan door een innerlijke verandering.

Hoe meer je focust op de innerlijke verandering, hoe meer je uiterlijke leven die innerlijke keuze zal reflecteren. Die verandering zal zich niet alleen op een bepaald levensgebied uiten, zoals bij concrete keuzes, maar op alle levensgebieden. Meer schoonheid willen ervaren, zal zich niet alleen in je hobby’s tonen, maar ook in je werk of je huis of je relaties.

Als je jouw energetische doel in je agenda schrijft in 2022, kan je dagelijks ten eerste kiezen voor bezigheden die deze energie laten zien. Plus je kunt ten tweede zorgen dat je in elke bezigheid deze energie zoveel mogelijk toont.

Als voorbeeld. Je had als concreet doel meer tijd aan je vrienden besteden. Je kunt dit beschrijven als meer liefde en openheid in je leven ervaren. Dit zal dan niet alleen doorwerken op het gebied van vriendschappen, maar ook op werkgebied, hobbygebied, je huiselijke leven, etc.  Zet het voorin je agenda. Als je iets wilt plannen, vraag je dan ten eerste af, geeft deze activiteit me meer liefde en openheid?  Ten tweede kan je je afvragen hoe je deze activiteit met meer liefde en openheid kan doen. Bijvoorbeeld, hoe kan ik mijn werk met meer liefde en openheid doen?

Nog een voorbeeld. Je had als concreet doel schilderles nemen. Je kunt dit beschrijven als meer plezier en creativiteit in je leven ervaren. Dit zal dan niet alleen doorwerken op hobbygebied, maar ook op alle andere levensgebieden. Zet het voorin je agenda. Als je iets wilt plannen, vraag je ten eerste af, geeft dit meer plezier en creativiteit in mijn leven? Ten tweede kan je je afvragen hoe kan ik dit met meer plezier en creativiteit doen? Bijvoorbeeld, hoe kan ik mijn boodschappen met meer plezier en creativiteit doen?

Even wat mogelijke energetische doelen: liefde, plezier, dankbaarheid, creativiteit, openheid, wijsheid, schoonheid, verdieping, ruimte, vrede, uitdaging, verbinding.