Renée Merkestijn

Hoewel ik me in mijn werk vooral bezighoud met  individuen, besef ik dat het collectief enorm veel invloed  heeft op elk individu. Dus vandaar mijn stukjes over de maatschappelijke situaties, in de hoop dat mensen elkaar door die inzichten hierin ook individueel weer kunnen vinden.

Er heerst in Nederland veel onvrede, wat meestal politiek wordt geduid als links en rechts. Maar wat daaronder zit, is het ontstaan van twee groepen in Nederland, de hoogopgeleiden met veel geld en invloed, de praktisch geschoolden met minder geld en invloed. Dat schuurt. 
 
Alleen al het inkomensverschil is groot: 
Academisch (WO) 13% van de werkenden: ca. €59.500. 
HBO 28%: ca. €49.000 
MBO 38% : ca. €37.000 
Minder opleiding (basisonderwijs/VMBO) 19%: ca. €27.000. 
Cijfers variëren per leeftijd, sector en ervaring; netto is ca. 70% lager. Wat er in mijn ogen gebeurt, is dat hoogopgeleide, vaak rijke, linkse kiezers zich volgens de piramide van Maslow niet meer druk hoeven te maken over de basisbehoeften. Die zijn al vervuld. Basisbehoeften zoals inkomsten, wonen plus  veiligheidsbehoeften. Maar dat zijn nu net behoeften waar de praktisch geschoolden, vaak minder rijk en rechts zich wel druk om maken. Zo maakte links zich druk over BTW over boeken en theater (hoog in de piramide) en maakte rechts zich druk over de veiligheid in de wijk (laag in de piramide).

Een interessante video ( https://www.youtube.com/watch?v=pImc5v-TCY8 ) laat zien dat er door de onderwijsrevolutie indertijd, nieuwe zuilen in Nederland zijn ontstaan. De hoogopgeleiden: ongeveer 40% van de bevolking, deze mensen stemmen vooral links en zitten grotendeels in posities met veel politieke en sociale invloed, met name die 13% academisch geschoolden. De wetten die worden doorgevoerd zijn vooral in het belang van deze groep mensen. De overige 60% van de bevolking is praktisch geschoold; deze mensen stemmen vooral rechts en hebben weinig politieke en sociale invloed. De doorgevoerde wetten zijn vaak niet in hun belang.

De man die aan het woord komt hierover, Mark Bovens, heeft in zijn boek een aantal voorstellen gebracht die meer evenwicht kunnen brengen in onze maatschappij.

Inclusieve representatie: Introduceer quota of loting voor diverse opleidingsniveaus in politiek, bestuur en adviesraden, zodat invloed breder verdeeld raakt.

Dialoogplatforms: Creëer neutrale fora (bijv. burgerpanels) waar groepen zonder verwijten ervaringen uitwisselen, gesteund door overheidssubsidies.

Onderwijshervorming: Integreer praktijkgericht onderwijs in hogere opleidingen en vice versa, om wederzijds begrip te kweken.

Wetscontrole: Voer verplichte impactanalyses in op wetten, gericht op effecten op lageropgeleiden, met veto-recht voor betrokken groepen.

Mediaregulering: Stimuleer evenwichtige berichtgeving via subsidies voor pluriforme journalistiek, om eenzijdige framing te counteren.