Het ego in de mens is altijd bang, omdat hij denkt dat hij alleen maar een kwetsbaar lichaam is. Zijn angsten wil hij niet onder ogen zien, maar projecteert ze op een ander. Die wordt dan de vijand, de schuldige van zijn angsten. Het ego redeneert dat als hij die vijand aanvalt of uitschakelt, zijn angsten verdwijnen. Maar omdat het een innerlijke angst is, verdwijnt die nooit. Dan ontstaat er een patroon, steeds maar opnieuw angst projecteren, vijanden aanwijzen en die weer aanvallen.

Dit e...

We worden opgevoed met het idee dat aanvallen en winnen goed is. Daardoor is de hele wereld een strijdtoneel geworden. In ons spel, in onze sport, in onze politiek en geopolitiek, in ons bedrijfsleven.

We willen altijd maar weer aanvallen om van die ander te winnen. En als we verliezen, proberen we de volgende keer te winnen. We bevinden ons bijna altijd in strijd, voelen zelden vrede.

De vragen die we ons moeten stellen: Is winnen al die strijd wel waard? Is het verliezen al die strijd ...

Het ego voelt zich alleen in de wereld en probeert te overleven. Dit doet hij door zoveel mogelijk te graaien (eigenbelang) en je te verleiden jouw tijd en geld af te geven. Als er niets te halen valt, als hij je als concurrent ziet of denkt beter te kunnen, gaat hij in de aanval. Het ego geeft nooit om een medemens, beziet andere mensen vanuit nut of gevaar. Het ego zorgt daarbij altijd dat de ander harder moet werken dan hijzelf, roomt graag de vruchten van andermans noeste arbeid af.

On...