Het ego in de mens is altijd bang, omdat hij denkt dat hij alleen maar een kwetsbaar lichaam is. Zijn angsten wil hij niet onder ogen zien, maar projecteert ze op een ander. Die wordt dan de vijand, de schuldige van zijn angsten. Het ego redeneert dat als hij die vijand aanvalt of uitschakelt, zijn angsten verdwijnen. Maar omdat het een innerlijke angst is, verdwijnt die nooit. Dan ontstaat er een patroon, steeds maar opnieuw angst projecteren, vijanden aanwijzen en die weer aanvallen.

Dit e...

Als je bang bent, zoek je vaak een reden om bang te zijn. Je vormt dan een oordeel op bijvoorbeeld een persoon.

Dat oordeel verbergt je eigen angsten voor jezelf. Je hoeft je angsten niet meer te onderzoeken, want het is opeens waar. Die ander is in je ogen werkelijk gevaarlijk en je angst is dan zogenaamd terecht. Daarmee heb je ook de rechtvaardiging gevonden die ander aan te vallen, waarmee je de illusie hebt dat daarmee je angst weg zal zijn, maar die blijft.

Oordelen verbergen je angst...