De egostem is de negatieve stem in jezelf, het zelfoordeel.
Om geloofwaardig te zijn, neemt het ego in je fantasie vaak de vorm aan van iemand
anders die kritiek op je levert. Je denkt bijvoorbeeld, ik heb mijn auto nog
niet gewassen. Vervolgens fantaseert het ego dat andere mensen je er op
aankijken of er iets van zullen zeggen. Dit zijn onbewuste processen, waarin je wel meegezogen kan worden. Het ego heeft continu kritiek op
je, maar verbergt dit voor je, door net te doen alsof andere mensen kritiek op
je hebben. Je gaat je vervolgens rot voelen over jezelf.
Wat je denkt, dus ook wat je ego denkt en fantaseert, bewust of onbewust, zal uiteindelijk
realiteit gaan worden. De wereld reflecteert na enige tijd je
innerlijke mentale staat. Je trekt in dit voorbeeld mensen
aandie daadwerkelijk zullen zeggen dat je je auto wel eens mag wassen, of die op andere zaken kritiek op je hebben. Het is echt
geworden, mensen hebben dan inderdaad kritiek op je, maar je hebt het aangetrokken. De bron van die kritische
mensen is je ego, die creëert namelijk zowel innerlijk als uiterlijk negatieve vormen in
je leven. Maar je hebt ook het vermogen positief te denken en positieve vormen te creëren in je leven. Gedachtenvormen worden uiteindelijk fysieke vormen.
Het heeft geen zin boos of verdrietig te
worden vanwege de kritische mensen in je leven, want het wordt in je hoofd gecreëerd. Probeer in plaats daarvan de
egostem in eigen hoofd in de gaten te houden. Onderzoek wat het ego allemaal
voor kritische dingen je zegt, allemaal fantaseert over wat anderen kunnen zeggen. Pak het bij de bron aan, accepteer deze egogedachten en egofantasieën niet meer. Lach erom, zoals je lacht om een nachtmerrie.
Geef jezelf liever een schouderklopje of een compliment. Dan zal de kritiek zich niet meer
manifesteren in je leven, maar de schouderklopjes en complimenten.
