Renée Merkestijn

Zoveel zieke mensen. Toch gaan de meeste mensen op de oude voet door, alsof hun niets kan gebeuren, alleen met die ander . We weten dat we ongezond leven. Toch stoppen we ons lichaam vol met ongezonde troep . We rennen als dolgedraaide robots door ons leven, zodat de stress ons lijf nog mee r ondermijnd.   Als ons lijf en geest het logischerwijze opgeven, nemen we een pilletje of technologisch hulpmiddeltje  en hoppa daar gaan we weer. Zelden veranderen we onze levensstijl.

Het duurt soms even voor je door hebt wat je jezelf aandoet.  Het duurt soms even om te zien dat je ziekte beter kan voorkomen. Het duurt soms even voor je door hebt dat al die pillen en hulpmiddelen zelden volledig herstel geven.

Waarom doen we dit? Dit komt deels  omdat we gewoontedieren zijn. Het valt niet mee om je patronen te veranderen, daar moet je drie maanden de tijd voor nemen.   We zijn ook sociale dieren, bijna iedereen leeft zo en we gaan gewoon met de stroom mee.  Als we willen veranderen, neemt ook de sociale druk toe dit niet te doen. Daarnaast  is het moeilijk om uit de overvloed aan informatie, de juiste informatie over gezond leven te filteren.

Uiteindelijk kan je alleen zelf uit dat ongezonde patroon komen. Dat kost inspanning.  Ga eens kijken waar je gezonder kan eten, ga eens kijken hoe je minder stress in je leven krijgt.  Elke stap is er weer een. Je kan beginnen met:

meer water drinken
meer fruit of groente en fruit eten
elke dag tien minuten mediteren
elke dag een half uur bewegen
geraffineerde suikers uit je menu te schrappen

Dit scheelt al heel wat. Klinkt simpel hè? Nu nog doen.  Je loopt geheid tegen je oude patronen op en dat maakt het lastig. Maar het is de moeite waard, na een maand voel jij je veel gezonder.  En je voorkomt zo heel wat stress en ziekte in je leven. Je geniet nu meer van het leven en je geniet langer van het leven. Wat wil je nog meer?

Een aantal hooggevoelige mensen heeft door  nare ervaringen in het verleden de neiging in een slachtofferrol te stappen. Dit slachtoffergedrag heeft niet zozeer met hooggevoeligheid te maken, maar met pijnlijke ervaringen uit het verleden.

Hooggevoeligheid maakt het echter wel lastiger om uit die slachtofferrol te stappen.  Dit komt omdat  hooggevoelige mensen  zich door hun ‘anders-zijn’ wat sneller onbegrepen of minderwaardig voelen ten opzichte van andere mensen.  Daarnaast hebben ze hoge normen, waarden en idealen, soms bijna tot de idee dat er perfecte mensen en heiligen zouden bestaan.  Dan projecteren ze hun hoge idealen en verwachtingen op de alledaagse mensen  en vanzelfsprekend komen die nooit uit. Sowieso zijn hooggevoelige mensen door de sterke zintuiglijke prikkels en emoties vaak te sterk op de buitenwereld gericht.

Bij het slachtoffergevoel komt soms de stiekeme verwachting dat die ander je moet redden en tegelijk de compleet tegenstrijdige verwachting dat niemand dat ooit zal doen.  Het drama is dat hooggevoelige mensen steeds met die ander bezig te blijven, de pijn blijven voelen en niet bij zichzelf te rade gaan. Ze vragen zich niet af waarom ze zo heftig reageren, maar blijven in de oude reacties hangen.

Slachtofferschap is in wezen een mechanisme uit de jonge jaren, toen je nog niet zoveel invloed op je leven had, toen andere mensen je gevoel van geluk bepaalden. Door in termen van slachtofferschap te blijven denken en handelen, maak je jezelf opnieuw het slachtoffer van de situatie en herhaal je ervaringen uit het verleden. Dit versterkt je gevoel van machteloosheid.

Als de pijn en het slachtoffergevoel vanuit het verleden wordt geactiveerd in een situatie in het heden, kan het er heftig aan toegaan, zeker bij emotioneel intense mensen. Sommigen trekken zich boos terug om die vermeende slechtheid van de ander, ze willen niets meer met die ander te maken, ze vinden dat die ander het goed moet maken, alles ligt aan die ander.  Anderen geven eerder zichzelf hardhandig op de kop over hun eigen vermeende slechtheid.

Sommigen reageren ook ongewoon boos, stekelig, verwijtend, oordelend, gaan eisen stellen en verklaren de ander de oorlog.  Kortom, die ander wordt als gevaarlijke dader gezien en zijzelf zijn het arme slachtoffer. En zonder dat ze het beseffen, veranderen ze zelf van slachtoffer in dader met hun boosheid.

Een van de lastigste dingen voor hooggevoelige mensen is om uit de slachtofferrol en eventuele daderrol te blijven. Leer het verschil maken tussen hooggevoeligheid en dit soort oude patronen en onderzoek waar jij ongemerkt in oude pijn blijft stappen. Hooggevoeligheid kan al heftig genoeg zijn zonder dit alles.

Ons geluk hangt niet af van de omstandigheden, maar van onze reactie op de omstandigheden, op wat we van een situatie of van onszelf denken. Emoties vloeien daar uit voort. Vandaar dat mensen heel verschillend kunnen reageren op eenzelfde situatie. Je emoties worden bepaald door de gedachte óver de situatie.

Waar we meestal  'last' van hebben zijn negatieve gedachten die tot onprettige emoties leiden en dus tot veel stress. Als je die gedachten steeds gaat herhalen in je leven vormt zich een overtuiging. Een overtuiging is een gedachte die je steeds herhaalt en  dus ook leidt tot herhalende emoties.

Het is belangrijk je gedachten en overtuigingen te onderzoeken en als het tot negatieve emoties leidt de overtuiging te veranderen. Nu zijn we geneigd de overtuiging vooral te onderzoeken en te veranderen vanuit ons drukke denkhoofd (betagolven in de hersenen). Dit drukke denkhoofd is nu juist de plek waar dit soort gedachten worden gecreëerd en herhaald, daar zit zogezegd de 'grammofoonplaat'. 

Om een overtuiging  te onderzoeken en werkelijk te veranderen, kan je die beter vanuit een meer ontspannen staat onderzoeken (alfagolven bijvoorbeeld). Werkelijke verandering vindt plaats op een dieper niveau. 

Breng jezelf via meditatie tot ontspanning (alfagolven of nog rustiger hersengolven) en onderzoek dán de overtuigingen. Kijk dan naar de negatieve gedachte en nare emoties die dit geeft. Kijk hoe dit zich in je leven heeft herhaald en wat de consequenties waren. Vervang vervolgens de negatieve overtuiging door een positieve. Stel je dan voor hoe anders je  reacties dan zouden zijn, hoe je emotioneel evenwichtiger of positiever zou reageren. Maak een affirmatie van deze andere manier van denken en kom dan terug naar het hier en nu.

Dit is heel in het kort hoe je jouw overtuigingen kan veranderen. Een van de dingen die we oefenen in de meditatieworkshops en in de retraites. Heb je interesse, kijk dan eens verder op mijn website.

Welke overtuigingen zou jij willen veranderen?

Hooggevoelige mensen nemen veel waar van hun omgeving en van andere mensen, meer dan gemiddeld. Dit heeft als risico dat ze te sterk op de buitenwereld gericht raken. Ze raken het contact met hun innerlijk centrum kwijt, geven de macht over hun leven uit handen en proberen de ander te veranderen in plaats van zichzelf. Ze maken dan geen onderscheid meer tussen henzelf en de ander.

Als er problemen zijn, kan die gerichtheid op de ander zorgen dat je de oplossing buiten jezelf zoekt. Je ziet vooral wat de ander doet,  gaat daar over malen. Je gaat van alles over die ander bedenken en wil dat ze naar je luisteren en zich anders gaan gedragen. Die ander moet veranderen, pas dan kan jij weer gelukkig zijn  Je kan je eens afvragen, is het eigenlijk mijn zaak wel te bepalen hoe die ander zich moet gedragen in mijn ogen? En hoe groot is de kans dat die ander verandert? 

Dit steeds met de ander bezig blijven kan ook zorgen dat je in de slachtofferrol stapt, omdat je jouw geluk laat afhangen van de ander. Je bent dan voortdurend aan het reageren op wat die ander doet in plaats van jouw leven zelf in de hand te nemen.

De enige manier om hier mee om te gaan is eerst eens naar jezelf te kijken met vragen zoals:
Waarom ben ik in deze situatie terechtgekomen?
Wat draag ik er zelf aan bij?
Wat laat ik gebeuren?
Welke overtuigingen liggen hieraan ten grondslag?
Heb ik dit vaker met mensen, herhaalt zich dit?
Wat kan ik aan mijn overtuigingen en mezelf te veranderen?

Pas dan kan je keuzes maken en je leven actief in de hand nemen. Dit onderzoek brengt je bij jezelf terug. Het helpt je belemmerende overtuigingen en patronen te ontdekken en het zelf anders te gaan doen, in plaats van te hopen dat het geluk van de ander komt.

Het is nog altijd zo, VERANDER DE WERELD, BEGIN BIJ JEZELF. Waar ga jij het nu anders doen?

Mensen die het enig vinden om altijd weer nieuwe dingen te ervaren of extravert zijn, hebben minder snel in de gaten dat ze wel eens hooggevoelig zouden kunnen zijn. Hooggevoeligheid wordt vaak geassocieerd met rust zoeken, introvertie, voorzichtigheid. Dit komt omdat het grootste deel van de hooggevoelige mensen deze eigenschappen ook heeft.

Bij hooggevoeligheid heb je rustzoekende mensen en spanningszoekende mensen. Die laatste groep onderneemt graag allerlei nieuwe dingen en geniet daar enorm van. Ze hebben niet in de gaten dat zelfs leuke dingen een belasting voor hun zenuwstelsel kunnen betekenen. Ze gaan makkelijk over hun grenzen heen en raken dan overprikkeld. Dan zijn ze opeens doodop of geïrriteerd.

Bij hooggevoelige mensen heb je introverte en extraverte mensen. Ook die laatste groep zal minder snel  in de gaten hebben dat ze hooggevoelig zijn. Ze vinden het enig om met mensen om te gaan, treden makkelijk naar buiten. Alleen raakt hun zenuwstelsel wat sneller overbelast dan bij de meeste mensen, dan wordt het hen opeens teveel en willen ze rust om zich heen.

Kijk eens voor jezelf of je dit herkent. De oplossing is om wat meer evenwicht in te bouwen in je activiteiten en in je contacten. 

Sinds enige tijd schrijf ik gedichten op basis van wat ik aanvoel bij edelstenen. Die zijn verkrijgbaar als dubbele kaart met een edelsteen plus een gedicht: de edelsteengedichtjes. Hierbij twee voorbeelden:

Spreek vanuit je hart

Liefde loopt over vanuit je hart

En wil zich uiten in de wereld.

Laat je hart spréken, letterlijk.

Breng een glimlach in het leven

Van de mensen om je heen

Met jouw liefdevolle waarheid.

Laat het resoneren.

Spreek vanuit je hart

En harten zullen opengaan.

 

                               Renée april 2014

Er zijn

Dit geeft verlichting…

Gewoon te zijn met wat er is.

Je kracht weer ervaren

In alle vriendelijkheid.

Niets te moeten, alles te mogen,

Zijn is genoeg.

Er zijn geeft glans en warmte

Aan je leven.

                 Renée, mei 2014

Meer voorbeelden vind je op de website www.reneemerkestijn.com/edelsteengedichtjes.php

We leven in een wereld waarin veel mensen de verbinding met het hogere, het licht, God. liefde niet meer ervaren. We gaan er naarstig naar op zoek, terwijl het pal onder onze neus is.

Alles wat er is, alles wat we zien, alles wat we ervaren is in het hogere. Niets dat bestaat, bestaat buiten het hogere. We hoeven ons er alleen maar van bewust te zijn, onze aandacht er op richten. In alles wat je ziet is het licht, is God, is liefde, of welke naam je er ook aan wenst te geven. Aandacht is de sleutel.

Op het moment dat je dat alles bewust aandacht geeft vanuit dit besef, kan je liefde voelen voor alles, voor het steentje, de plant, de mens, de wereld en niet te vergeten voor jezelf, kortom voor alles wat zich manifesteert. Dan hoef je nergens meer naar toe, want je bent er al.

Het drama is vaak dat als je dit niet kan ervaren, niet de verbinding voelt, je geen respect meer hebt voor alles wat bestaat. Dan kan je zonder nadenken het leven schaden. Dan kan je het bestaan als leeg ervaren. Ook voel jij je dan vaak verloren en gaat op zoek naar iets wat dit verlies kan compenseren, maar kan het niet vinden. Dit geeft veel frustratie en verdriet.

Richt je aandacht op alles wat is, vanuit het besef dat alles het hogere, het licht, God, liefde is, of hoe je het ook wilt benoemen. Het is er altijd en  wacht op je aandacht.

Pijn is een signaal dat er verandering nodig is in je leven.

Hoofdpijn kan aangeven dat je beter een andere houding kunt aannemen achter je pc, of eerder je bed in moet gaan, of allebei.

Depressieve gevoelens kunnen een teken zijn  dat je relaties of je werk niet meer helemaal voldoen aan wat je echt wilt. 

Idealiter ga je kijken wat de gewenste verandering is en die in je leven brengen. Zo verdwijnt de pijn.

Lijden is weerstand bieden aan die verandering in je leven.

Wat we vaak doen, is bij hoofdpijn een aspirine pakken, maar je blijft nog  steeds tot laat achter je pc zitten.

We nemen een pilletje tegen de depressie, maar blijven detzelfde in je werk en relaties. We doen zo alleen iets aan symptoombestrijding en zoeken  niet naar de oorzaak. We zijn ook niet bereid de gewenste verandering aan te brengen.

Het gevolg is vaak dat de pijn erger wordt of dat er klachten bijkomen, het gaat opstapelen. Negeren of onderdrukken van het pijnsignaal kan ons lichaam en geest op de langere duur schaden.

Het gevecht tegen de pijn frustreert , veroorzaakt lijden, omdat het ons met al die middeltjes maar niet lukt van de pijn af te komen.Het gaat er echter om de gewenste verandering te ontdekken en in je leven te brengen.

Nisargadatta zei het zo: "Suffering is due entirely to clinging or resisting; it is a sign of our unwillingness to move on, to flow with life."  Vertaald: "Lijden komt voort uit vasthouden of weerstand, het is een teken dat we niet bereid zijn verder te gaan, mee te gaan met de flow van het leven."

Crisis zet ons aan tot verandering en dat kan pijnlijk en angstig zijn. Een crisis is als een geboorte. Net als het kind dat pijn ervaart als het door het geboortekanaal gaat, ervaar jij nu ook pijn. Daarna begint een nieuw leven, maar op het moment van de geboorte ben jij je alleen bewust van de pijn en de angst.

Als je beseft dat uit de crisis, uit deze ogenschijnlijke dood,  weer nieuw leven verschijnt, is het makkelijker te hanteren. Dood en leven volgen elkaar altijd op, dood-leven-dood-leven, het is een cyclus, ook geestelijk. De phoenix verrijst uit de as en de as is vruchtbaar. 

Vertel jezelf en anderen niet dat er iets mis is of dat je iets fout doet. Je wordt opnieuw geboren. Je bent geestelijk gegroeid en de geboorte kondigt zich aan.  

Verwelkom de crisis als een geestelijke overgang en verwelkom het contrast. Zie de crisis, de tijd waarin alles tot as lijkt te vergaan, als een mogelijkheid te bepalen wat je wel en niet wilt en je leven opnieuw vorm te geven. 

Een veelvoorkomend denkbeeld over genezen is, dat ‘iets of iemand’ jou kan genezen, waarbij die ‘iemand’ alwetend is en dat ‘iets’ altijd werkt.

Gevolgen zijn, ik ga het nu expres wat overdrijven. Bij een regulier arts komen mensen bijvoorbeeld met de verwachting  “pil erin, mes erin,  wat fysio er tegenaan, klaar!”  Bij een alternatief genezer komen ze bijvoorbeeld met de verwachting “energie of kruid erin, opstellinkje er tegenaan, klaar!” Liefst snel en volledig vergoed door de zorgverzekeraar. Als het niet werkt, moet een psycholoog of coach de oplossing bieden, of stap je van regulier naar alternatief over, of andersom. Maar er bestaat ergens ‘iets of iemand’ die jou op eenvoudige wijze kan genezen. De mens wordt in dit plaatje vaak gezien als een machine, het genezen als het vervangen of repareren van een onderdeeltje.

Een prettiger denkbeeld over genezen lijkt mij “jij kan jezelf kan genezen, al of niet met ondersteuning van iets of iemand.” Op deze manier hou jij je lot in handen, neem je de volledige verantwoordelijkheid voor je eigen gezondheid en genezingsproces.

Het betekent dat je nadenkt over de oorzaken van je ziekte, over je genezingsproces, over wat helpt en niet helpt, dat je beseft dat er geen instant oplossingen zijn. Het betekent dat je onderzoekt welke ‘iets of iemand’ geschikt voor je is op welk moment, wat inhoudt dat je informatie in dient te winnen en je eigen keuzes moet maken.. 

Een prettiger denkbeeld dan de mens als machinemens lijkt mij “de mens is een complex  wezen, levend in een complexe omgeving, beiden voortdurend veranderend en daarom voortdurend zoekend naar nieuw evenwicht.". Het betekent dat je naar jezelf als geheel kijkt, naar je eigen complexiteit van lichaam en geest, emoties, denken, gedrag, omgeving en te weten dat alles elkaar beïnvloedt. 

Het betekent dat je beseft dat genezen een proces van veranderen is, sterker nog, dat het hele leven een proces van veranderen is, dat alles invloed heeft op alles.

Van de week las ik een en ander over groepsprocessen. Er is een heel model of denksysteem ontwikkeld over hoe zoiets functioneert, compleet met rollen, processen en een routebeschrijving naar de ‘perfecte groep’. Je hebt leiders, volgers, zwarte schapen en regels waaraan iedereen zich heeft te houden en dan loopt alles op rolletjes.

Ik lees in de krant over de economie. Ook hier is een model of denksysteem ontwikkeld over hoe zoiets functioneert, compleet met rollen, processen en een routebeschrijving naar de ‘perfecte economie’. Je hebt consumenten, bedrijven, overheden en financiële instanties. Er zijn regels  waar iedereen zich aan heeft te houden en dan loopt alles op rolletjes.

Ongelooflijk interessant om te lezen en vaak zeer herkenbaar. We hebben het natuurlijk niet helemaal voor niets zo bedacht. Alleen vraag ik me af, als het model echt goed was, zou dan het resultaat niet goed moeten zijn voor de mens? Zouden mensen dan niet altijd in perfecte harmonie samenwerken? Zou de economie dan niet naar ieders behoefte functioneren? Dat is niet zo, heb ik gemerkt.

Systeemdenkers hebben vaak één antwoord als het resultaat niet naar wens is. Er is iemand die zich niet aan de rol of regels houdt van het denkmodel. De leider moet bijvoorbeeld meer autoriteit tonen. De consument moet toch nog wat meer consumeren. Als we dat maar doen, komt het weer helemaal op zijn pootjes terecht. Kortom, de mens moet in het model of denksysteem worden geperst.

Misschien interessant je af te vragen of dit aan de mens of aan het denksysteem. De verborgen aanname is namelijk dat het denksysteem correct is en dan blijf je oplossingen binnen datzelfde kader zoeken.  Het is onze ratio die steeds opnieuw denksystemen bedenkt en deze denksystemen voor waarheid en realiteit verklaart. Het denken hecht erg aan zichzelf.

Rituelen kennen we in de Westerse maatschappij ook, al benoemen we het vaak niet meer zo. Een huwelijk, een begrafenisplechtigheid, Oud en Nieuw, onze verjaardag, een house warming party, de grote schoonmaak, het zijn allemaal rituelen.

Rituelen sluiten met symbolische handelingen een fase af, markeren een nieuw begin, zetten een nieuwe intentie naar de toekomst en gebruiken meestal stoffelijke symbolen om je hieraan te herinneren.

Een huwelijk beëindigt de fase van alleen zijn, je gaat voortaan samen door het leven. De intentie is om er voor elkaar te zijn en het stoffelijke symbool is de ring die je dagelijks draagt.

Energetisch, dus qua energie, verander jij je leven door jouw gerichte aandacht en de intenties die je zet. Je beïnvloedt heel bewust je denken, je voelen, je lichaam en je omgeving in positieve zin. Een ritueel markeert een energetische verandering.

Hoe persoonlijker het ritueel is, hoe sterker het werkt. Het is niet voor niets dat huwelijksplechtigheden en begrafenissen steeds persoonlijker worden.

Een eigen ritueel verzinnen en uitvoeren is ook mogelijk. Je bent echt niet gebonden aan de traditionele markeringspunten. Misschien wil je anders in het leven gaan staan vanaf nu. Misschien wil je een scheiding loslaten en opnieuw beginnen. Misschien een terugkerend ritueel voor jouw gezin creëren.

Neem rustig de tijd om te bedenken hoe jouw ritueel eruit komt te zien. Voer het met je volledige aandacht uit en betrek je stoffelijke symbool er in. Naderhand draag je jouw symbool bij je of zet het op een plek waar je het dagelijks ziet.

Je zult merken dat jij je prettiger voelt en meer gericht op het nieuwe begin dat je in je leven wenst.

 

Ik werd onlangs met mijn neus op de energetische feiten gedrukt van keuzes gedrukt.

Ik woon in boerderij met grote tuin, lekker dicht bij de natuur. Ik genoot tot voor een paar jaar van elke minuut, knapte het op, richtte het leuk in, de tuin werd mooier en mooier.

De afgelopen twee jaar werd het me eigenlijk te veel. Elke cent en elk vrij uurtje ging in dat huis zitten. Anderen gingen op vakantie, ik liep te klussen. Ik had voortdurend tijdgebrek. Mijn lichaam begon te protesteren. Ik vond het nog steeds een mooi huis, maar de consequenties wogen zwaar.

Ik begon zelfs te overwegen, blijf ik hier wonen of ga ik hier weg? Definitief kiezen deed ik echter niet. Ik koos dus niet meer voluit voor het huis, maar koos halfslachtig.

Toen werd ik geconfronteerd met een lastige keuze inzake de hypotheek. Opeens werd ik met mijn neus op mijn eigen halfslachtigheid gedrukt. Wil ik dit? Blijf ik wonen of ga ik verhuizen? Nu moest ik, ogenschijnlijk gedwongen door de omstandigheden, definitief kiezen.

Dat is hoe het in mijn ogen werkt. Als je halfslachtig bent, kom je in een situatie terecht die jouw halfslachtigheid weerspiegelt. 
* Sta je halfslachtig in je relatie, dan duikt opeens die romantische ander op.
* Sta je halfslachtig in je werk, dan wordt een reorganisatie aangekondigd of is er een alternatieve baan.

Tja en wat doe je dan? Je hebt drie opties, halfslachtig doorgaan, iets nieuws kiezen, of je oorspronkelijke keuze herbevestigen.

Ik vat zo’n situatie in ieder geval op als de boodschap: “Kies! Maar dan voluit! Weg met die halfslachtigheid!”

Ik ben de voors en tegens gaan afwegen en probeerde de consequenties te bepalen. Dat was zeer confronterend, want:
* Ik kwam mijn eigen angsten over kiezen en de toekomst tegen. Niet alle consequenties zijn namelijk te overzien en het leven is altijd een sprong in onbekende diepte.
* Ik ontdekte dat halfslachtigheid ook een keuze is met de nodige consequenties, in mijn geval achterstallig onderhoud. Je geeft alleen jezelf de illusie dat je niet kiest en consequenties vermijdt.
* Ik betrapte me op de overtuiging dat er ‘juiste keuzes’ horen te zijn. Alleen, er zijn geen ‘juiste keuzes’, alleen maar keuzes en consequenties.

Ik koos voor blijven wonen. Ik word nu geconfronteerd met de consequenties van mijn eigen halfslachtigheid van de laatste twee jaar. Achterstallig onderhoud. Ik stop mijn energie in herstel. Elke keuze kost trouwens energie, een verhuizing en ander huis opknappen ook.

Bij elke keuze die je herbevestigt na een periode van halfslachtigheid, kom je achterstallig onderhoud tegen. In relaties, in je werk. Je zal je relatie moeten herstellen, weer meer energie in je baan moeten steken. Een nieuwe relatie of baan kost natuurlijk net zo goed energie.

Of het uiteindelijk de ‘juiste keuze’ is? Geen idee. Keuzes zijn gewoon keuzes en hebben consequenties. Wel kan je altijd opnieuw kiezen. Wat mij betreft, dan wel voluit kiezen en niet meer halfslachtig.

Je kan zelfs filosofisch worden met een verfkwast in de hand, balancerend op een trapje, terwijl je alle kozijnen en goten van je huis verft.

Ik realiseerde me dat ik een paar weken van te voren enorm tegen de klus had opgezien. Wat ik toen dacht was: “Wat een hoop werk! Ik ben er weken mee bezig! Zwaar werk! En dat nog wel midden in de zomer! Ik zou liever wandelen of fietsen! En over een paar jaar moet het alweer! Een eigen huis is toch een nadeel.”

Toen ik vorige week begon, besloot ik om van de klus te genieten. En dat genieten heeft zoals ik inmiddels weet veel met gedachten te maken.

Wat het werd in mijn hoofd: “Heerlijk in de zon werken. Lekker buiten zijn. Het is een goede lichaamsbeweging. Een prachtig resultaat om straks een paar jaar van te genieten! Wat een heerlijk huis heb ik toch. Mooi dat ik de tijd en de gezondheid heb om dit allemaal zelf te doen.”

En hoe het nu is? Ik geniet enorm van deze klus. Ik schilder elke dag een paar kozijnen. Tussendoor drink en eet ik gezellig op mijn terrasje terwijl ik het resultaat bewonder. ’s Avonds doe ik het rustig aan om mijn lichaam – dat deze vorm van lichaamsbeweging nog niet gewend is – rust te gunnen.

De clou van dit verhaal. Als je wilt genieten van iets waar je in eerste instantie tegenop ziet, kijk dan eens welke zware gedachten je koestert en verander ze in lichtere. Je gedachten definiëren je levenservaring.

Kleine ergernissen kosten meer energie dan het woord ‘klein’ doet vermoeden. Bijvoorbeeld die lamp die nog moet worden vervangen, maar je vervangt deze niet. ‘Oh ja, dat moet  nog, wat stom, vergeten, maar nu even geen tijd,’ zeg je tegen jezelf en gaat iets anders doen. De volgende dag hetzelfde verhaal, de dag erna idem. Elke keer kost het je opnieuw jouw energie en aandacht. Je gaat je steeds meer ergeren. Je gaat er steeds meer tegenop zien.

De enige oplossing is het gewoon aan te pakken. Niet uitstellen, doen! Maak een lijst van kleine ergernissen en voer er elke dag eentje uit. Een andere praktische optie is een karweitjesdag in te plannen. Repareer die kapotte lampen, breng die flessen naar de afvalbak, ruim die ene kast eens op, pleeg dat telefoontje dat je maar uitstelt.

Het is even doorbijten, maar het geeft enorm veel voldoening en rust in je hoofd. Het maakt tijd en energie vrij voor dingen die leuk zijn om te doen. Je kan dan weer volop genieten van het leven, zonder die terugkerende ergernis en afleiding. Het maakt letterlijk geblokkeerde energie vrij.

Als die ergernissen uit de weg zijn en je energie weer vrijelijk stroomt, voorkom je veel toekomstige ergernissen met de vijf-minuten-regel! Doe alles wat je in vijf minuten kan doen gelijk. Dat kost weinig tijd en geeft bergen voldoening en rust.

Chagrijnig zijn beïnvloedt de kijk op je leven. Je interpreteert alles wat gebeurt op een negatieve manier.
Op je chagrijnige reacties komt vaak een tegenreactie van anderen. Zo zorg je voor steeds meer redenen om chagrijnig van te worden.
Je roept graag dat het aan de buitenwereld ligt, maar het ligt aan je eigen kijk op zaken, je eigen negatieve emoties en reacties.

Wat te doen? Pauze! Erken dat je chagrijnig bent. Vraag je af waarom. Zoek oplossingen. Neem de benodigde stappen.

Misschien ben je gewoon moe, heb je slecht geslapen, ben je te lang doorgegaan. Dan is het een kwestie van even rust nemen, bij te slapen, of iets doen wat jou ontspanning geeft.

Misschien zijn er problemen of ergernissen die om oplossing vragen. Misschien weet je niet hoe. Misschien durf je de noodzakelijke stappen tot verandering niet te zetten. Gebruik je energie niet om chagrijnig te zijn, maar om jezelf te onderzoeken.

Misschien verplicht je jezelf tot dingen die je niet zo leuk vindt. Besluit iets te doen wat je wel leuk vindt. Als dat niet kan, verzin een manier om het leuk te maken. Als dat niet kan, besluit dat dit in ieder geval de laatste keer is.

Zo gebruik je jouw chagrijnigheid als signaal om de juist aktie te ondernemen,om je leven plezieriger te maken. Veel plezier!

Wat me opvalt is dat mensen niet goed weten hoe lichaam en geest werken als het om rust en zingeving gaat. Door dat gebrek aan kennis schieten ze uiteindelijk in de stress en ontbreekt het hen aan een gevoel van plezier en zingeving. Eenmaal op zo’n dood punt, weten ze niet hoe uit deze impasse te komen. Praktische levenskunst wordt helaas weinig onderwezen.

Stressreactie en rust vinden
Een eerste mechanisme op het gebied van rust en zingeving is de stressreactie. Als we ons bedreigd voelen, reageert ons lichaam meteen met stresshormonen die  ons lichaam op scherp zetten. Bedreiging ervaar je niet alleen als je fysieke bestaan gevaar loopt, maar ook als jij je sociaal, in je identiteit of manier van denken onveilig voelt, of bij een innerlijk besef dat je het leven niet aankan. In deze maatschappij komt het bedreigd voelen veelvuldig voor, stressreacties dus ook.

Acute stress in je lichaam raak je kwijt door te ontladen. Daar zijn veel manieren voor en ik help mensen hun eigen EHBO-kit te vinden en gebruiken. Daarnaast kan je stress voorkomen door anders om te gaan met je lichaam en je geest,  in voeding en beweging, in je manier van denken, in het omgaan met emoties, in je sociale contacten en communicatie, in het evenwicht tussen je rationele en intuïtieve kant. Het ontbreekt vaak aan praktische handvatten,  die wel te leren zijn. Zo creëer je meer rust in je leven.

Linker- en rechterhersenhelft en zingeving
Een tweede mechanisme op het gebied van rust en zingeving is de werking van onze hersenen. Om een vervuld leven te leiden dien je beide hersenhelften te gebruiken en wel precies voor dat waar ze goed in zijn. Door de nadruk in de Westerse maatschappij op de linkerhersenhelft (ratio),  gebruiken we de vermogens van de rechterhersenhelft (intuïtie, creativiteit) soms te weinig. De linkerhersenhelft werkt graag met dat wat er al is, met als risico dat je in kringetjes ronddraait.

 Je kan de rechterhersenhelft gebruiken om je levensdoel te vinden en creatieve oplossingen te bedenken voor levensvraagstukken. De linkerhersenhelft kan vervolgens de stappen er naar toe bepalen. Ik reik je handvatten aan om de samenwerking van de hersenhelften te verbeteren. Je staat zo dichter bij wat je werkelijk wilt (rechterhersenhelft) en weet hoe je dit stap voor stap kan verwezenlijken (linkerhersenhelft).

Wil je meer weten, kijk dan eens rond op mijn website en in mijn blogs op www.reneemerkestijn.com.

Ik ga je een paar vragen stellen. Kijk even wat er met je emoties gebeurt als je ze leest! Word je blij of chagrijnig?

1. Hoe ziet jouw aardse paradijs er uit? Je ideale leefomgeving? Je ideale levensvervulling? De ideale mensen om je heen? Zie je het voor je?

2. In hoeverre voldoet jouw leven aan dat ideaalbeeld? Leef je al in je aardse paradijs?

3. Welke zaken wil je nog verbeteren? Wat is er voor nodig? Welke stappen dien je nog te nemen?

Werd je blij van deze vragen of chagrijnig? Bij welke vragen?

Als je er blij van wordt, ben je op de goede weg om je aardse paradijs te creëren, je ondervindt weinig weerstand. Op het moment dat je chagrijnig wordt, werpt je piekerhoofd blokkades op. Dit zijn meestal negatieve overtuigingen.

Bij vraag 1 vindt je piekerhoofd bijvoorbeeld dat al die idealen maar onzin zijn. Of hij gelooft niet in het goede van het leven. Of hij gelooft dat jij het niet waard bent. Mijn piekerhoofd maakte mezelf vroeger wijs dat ik een naïeve dromer was en het geluk niet waard was.

Bij vraag 2 kan je piekerhoofd bijvoorbeeld de mooie dingen van het leven niet willen zien. Of het zegt meteen dat dit bewijst dat je een mislukkeling bent. Mijn piekerhoofd maakte me graag wijs dat ik alles altijd fout deed en zeker te weinig doelgericht was.

Bij vraag 3 kan je piekerhoofd faalangst tevoorschijn toveren. Of bedenken dat het erg vermoeiend is allemaal. Of dat het toch allemaal geen zin heeft. Mijn piekerhoofd maakt me nog altijd graag wijs dat ik te weinig tijd, geld of energie heb om mijn dromen waar te maken.

Je piekerhoofd heeft nooit gelijk. Dat is even schrikken voor dat hoofd, maar laat hem maar even mokken. Niet naar luisteren!

Het enige dat je hoeft te doen is met een blij gevoel de drie vragen over jouw aardse paradijs te beantwoorden en het je in geuren en kleuren voor te stellen. Zie jezelf daar leven, zie jezelf de stappen nemen en ervan genieten. Want dáár gaat het om, blijheid. Met blijheid en geloof genereer je de levenskracht die dwars door de bezwaren van je piekerhoofd heengaat. Blijheid is je gaspedaal, je piekerhoofd en chagrijnigheid je rem.

Je kind is de hele dag ziek, zwak en misselijk en huilt van ellende. Elke ouder leeft met het kind mee en vindt daarbij de situatie vermoeiend zo’n hele dag. Maar hoe is het voor een hooggevoelige ouder in vergelijking met een niet-hooggevoelige ouder?

Een hooggevoelig mens krijgt via het zenuwstelsel de zintuiglijke prikkels sterker en genuanceerder binnen. Als een kind op één decibel huilt,  hoort een hooggevoelige ongeveer drie decibel. Als een kind misselijk is, ruiken ze dit drie keer zo sterk. Ze nemen meer nuances waar, horen dat het kind anders huilt dan een uur terug, voelen elke temperatuursverandering. Hooggevoelige mensen zien daarom zelden symptomen over het hoofd.

Een hooggevoelig mens krijgt via het zenuwstelsel ook de emotionele prikkels sterker en genuanceerder binnen. Als een kind pijn en verdriet heeft en Au roept, ervaart een hooggevoelig persoon dit emotioneel als AAAUUUUUUU!!!!!!!!!!!!!!!!  en voelen dit vaak in hun eigen emoties. Ze zijn mede daarom vaak empathischer en willen erg graag voor anderen zorgen.

Een hooggevoelig persoon is gericht op diepgaande verwerking. Ze onderzoeken de situatie uitgebreid, overwegen alle opties op basis van de grotere hoeveelheid nuances die ze waarnemen. Zeker in een nieuwe situatie (een onbekende ziekte of de eerste ziekte van een kind) kost dit veel energie. Voordeel is dat ze vaak beter voorbereid zijn op eventualiteiten.

Dit is een situatie die de meeste hooggevoelige mensen met wat kunst- en vliegwerk goed aankunnen, zeker als ze bekend zijn met hun hooggevoeligheid en daar rekening mee houden.  

Het  ‘probleem’ ontstaat als een hooggevoelig iemand overgeactiveerd raakt. Dit gebeurt als de ziekte van het kind lang aanhoudt, als er op andere gebieden al drukte of spanning was en als ze onvoldoende voor zichzelf zorgen. Ze schieten zogezegd in de stress, waarbij de stress ook nog eens heftiger wordt ervaren dan gemiddeld.

Kan je hiervan afkomen? Hooggevoeligheid is aangeboren bij 20% van de mensen. Het zenuwstelsel is echt anders! Je kan je fysieke en emotionele prikkelgevoeligheid niet verminderen. Je kan je natuurlijke diepgaande manier van verwerken niet veranderen. Als je die poging doet, bijvoorbeeld om niet van aanstellerij te worden beticht, raak je meestal verder van huis.

Je kan er wel goed mee leren omgaan. Het belangrijkste is overactivatie te voorkomen. Dit kan alleen door dicht bij jezelf te blijven. Zo kan je ook optimaal gebruik maken van de goede kanten van hooggevoeligheid, dit zijn bijvoorbeeld het leven diepgaander ervaren, diepgaander betrokken zijn en diepgaander weten.

Wil je ondersteuning bij omgaan met hooggevoeligheid, dan ben je altijd welkom voor een persoonlijk consult of voor een cursus hooggevoeligheid.

 

Je hebt alles geprobeerd, je keihard ingezet voor een bepaald doel, maar het wil maar niet lukken! Het liefst zou je het bijltje erbij neergooien. Maar wat moet je dan? Tijd voor zelfonderzoek.

De hamvraag is: Word je nog blij van je doel, als je zeker wist dat het zou lukken?

Is het antwoord nee, dan is je doel waarschijnlijk verouderd. Tijd voor een nieuw doel, waarbij je de eerdere ervaringen kan integreren. Niets is voor niets, waarschijnlijk had je dit doel nodig als opstapje naar iets beters. Een doel is pas echt een doel als je er plezier en uitdaging bij ervaart.

Is het antwoord ja, dan zit je op het goede spoor maar ben je slechts op een blokkade gestuit. Dan is het tijd om het pad ernaartoe te onderzoeken en de blokkade als uitdaging te zien. Definieer wat de hindernis precies is en wat je kan leren-loslaten-doen om er overheen te komen.

Het antwoord op de hamvraag is dus cruciaal. Anders ga je óf moeizaam knokken voor een doel waar je niet achter staat, óf je levensdoel opgeven vanwege een tijdelijke hindernis.  

Impasse is het gevoel dat je in een doodlopende straat zit. Je hebt het niet naar je zin, je twijfelt aan ke leven, je wilt veranderen maar weet niet hoe je verder moet. Je hebt beide hersenhelften nodig om uit de impasse te komen en inspiratie te vinden!

Als je een impasse als vervelend benoemt, alleen maar zo snel mogelijk van dat rotgevoel afwilt, als je precies wilt weten wat je wilt en wel meteen, dan loop je het risico dat je – om van de ellende af te zijn - snelle oplossingen gaat bedenken. Snelle oplossingen zijn meestal de bekende paden, verzonnen vanuit de huidige (beperkte of beperkende) situatie. Zo gaat de  linkerhersenhelft te werk.

Beter is om het onprettige gevoel en het niet-weten te verwelkomen en te onderzoeken. Het is er niet voor niets. Iets in je leven strookt niet met wat je wilt. Zo geef je jouw gevoel en intuïtie de ruimte, wordt je creativiteit wakker. Zo zet je de rechterhersenhelft aan het werk.

Onderzoek wat je ongelukkig maakt. Is het verveling? Is het stress? Wat komt niet aan bod in je leven? Wat onderdruk je? Benoem het als gevoel, eigenschap of capaciteit.

Ga fantaseren over wat je leuk zou vinden, ook in termen als gevoel, eigenschap of capaciteit. Welke gevoelens zou je verwelkomen? Welke eigenschappen en capaciteiten wil je ontwikkelen? Laat je niet tegenhouden door gedachten als ‘dat kan ik toch niet’.  

Ga niet meteen concreet invullen. Je hoofd stapt graag over van ‘creatiever willen leven’ naar ‘oh, ik wil dus vaker schilderen’. Het bekende pad weer! Erger nog, meestal komt er achteraan, ‘je bent geen goede schilder’ en dan zit je weer vast. Zo raakt je inspiratie in één klap afgeserveerd.

Ga spelen met alle gevoelens, eigenschappen en capaciteiten die je in je leven zou willen hebben. Hoe zou het zijn als die er waren? Let op de momenten dat er iets ‘opborrelt’, je plezier en opwinding voelt. Het kan even duren, maar het moment komt vanzelf als je speelt (rechterhersenhelft) en je denkhoofd (linkerhersenhelft) even parkeert.  Dat is je inspiratie, dit zijn de vingerwijzingen naar een plezieriger leven.

Als je ontdekt wat je zou willen, bijvoorbeeld ‘meer creativiteit’, mag je hoofd weer meedoen. Dan maak je een lijstje met honderd manieren om meer creativiteit in je leven te brengen. Daar zit vast een idee bij waar je niet eerder op was gekomen. Op deze manier benut je beide hersenhelften optimaal.

Je ergeren aan mensen is een teken dat er iets gebeurt dat niet strookt met jouw behoefte. Een bepaald gedrag is voor jou niet prettig.

Vecht-vlucht-reacties
Onze 'normale' reactie is je te blijven ergeren, te klagen, mopperen, ruzie maken, eisen en ultimatums stellen (vechten) of juist weglopen, negeren, conflict vermijden, niets zeggen om de lieve vrede (vluchten). Deze vecht- en vluchtreacties (stressreacties) maken de situatie alleen maar erger.

De valkuil, zwart-wit denken
Een valkuil bij ergernis is, dat je een bepaald gedrag vervelend vindt, maar vervolgens de hele persoon fout verklaart.  Hij zet de vuilnisbak niet buiten, dus hij is een luie donder. Een andere valkuil is, dat je er een emotioneel verhaal bij maakt dat niet klopt. Hij zet de vuilniszak niet buiten, dus hij houdt niet van me.
Die valkuilen duiden op zwart-wit denken en kan slechts leiden tot zwart-wit oplossingen. Als hij een luilak is en niet van je houdt, kan je alleen nog scheiden, of je blijven ergeren. Dat biedt niet echt een opening.

Wat kan je dan wel doen?

1. Onderzoek welk gedrag jij als onprettig ervaart. Onderzoek hoe jij dit gedrag eventueel zwart-wit benoemt.  
Gedrag: Hij zet nooit de vuilnisbakken buiten. Jouw interpretatie: Hij is lui en houdt niet van me.  
Gedrag: Ze is altijd alleen aan het woord. Jouw interpretatie: Ze is een egoïste.

2. Onderzoek wat je onderliggende behoefte is. Welk gedrag zou jij fijn vinden en waarom?
Behoefte: Ik zou het fijn vinden als hij de vuilniszakken buitenzet. Dan kan ik tenminste wat rustiger de kinderen naar school helpen. Anders ga ik qua energie of aandacht over mijn grens heen. Ik ervaar het ook als een teken van waardering/samenzijn/liefde.
Behoefte: Ik zou het fijn vinden als ik ook wat van mijn ervaringen met jou kan delen, anders begin ik me eenzaam te voelen in dit contact. Ik ervaar samen delen als diepere vriendschap.

3. Spreek jouw behoefte ook uit in termen van gedrag en behoefte, zoals hierboven omschreven. Door het zo uit te spreken, vermijd je dat je die ander fout verklaart of er een verhaal van maakt.

4. Maak afspraken en praat over opties. Het kan dat de ander het gedrag niet kan of wilt veranderen, of slechts geleidelijk of gedeeltelijk. Je kan kijken of jouw behoefte op een andere manier kan worden vervuld, zonder de ander tekort te doen.
Optie: Ik zet de vuilnisbakken niet buiten,  want ’s morgens kom ik gewoon niet op gang. Maar ik maak de broodtrommeltjes van de kinderen de avond ervoor wel klaar om jou te ondersteunen.
Optie: Ik ben een prater en dacht altijd dat jij het gezellig vond. Ik zal er op letten en laten we samen een signaal afspreken als het weer gebeurt.

5. Controleer of jouw negatieve interpretatie wel klopte.
Was je partner echt lui? Hield hij echt niet van je? Was je vriendin echt een egoïste?  

Op deze manier kan je heel ergernissen bestrijden en contacten plezieriger maken voor zowel jezelf als de ander.

Vergeving kan je op energetisch niveau zien als het loslaten van alle negatieve energie die je op een kwestie of een persoon (jezelf of een ander) hebt zitten, je energie er volledig van vrijmaken. Je laat alle negatieve gedachten en emoties los. Je gaat het gevecht met de kwestie of de persoon niet meer aan, innerlijk of uiterlijk.

Dit betekent ten eerste dat je geen negatieve energie meer in de kwestie of de ander of jezelf steekt, waarmee je de negativiteit alleen maar zou versterken, want energie volgt aandacht.

Dit betekent ten tweede dat het je geen energie meer kost. Je bent er niet meer continu mee bezig. De energie die je eraan besteedde is weer voor positieve zaken beschikbaar. Je voelt je weer beter.

Ook voor die ander betekent het dat er niet steeds negatieve energie voelbaar is, dus het werkt voor die ander ook bevrijdend.

Als je in staat bent niet alleen de negatieve energie los te koppelen, maar zelfs de kwestie of persoon positief te bezien, genees je jezelf, de situatie en de ander.  Positieve emoties en gedachten hebben een hogere frequentie dan negatieve en zijn daarmee sterker. Het is niet voor niets dat er wordt gezegd dat liefde alles overwint, energetisch is dit helemaal waar.

Waarom is vergeving dan zo moeilijk? We vinden het lastig, zelfs afgrijselijk, om met pijn om te gaan. Niet alleen is pijn gewoon au! We vinden ook dat pijn er niet mag zijn, er zit een mentaal oordeel op. Dus wat doe je als je geen pijn wilt voelen en ook nog eens vindt dat pijn er niet zou mogen zijn?  Dan ga je een schuldige zoeken, of iemand waarop je jouw pijn kunt afreageren, of allebei.

Dan roep je zoiets als: “Het is zijn schuld dat ik pijn heb, daar moet die ander voor boeten.” Dat is vaak makkelijker dan beseffen dat het leven onvermijdelijk pijn brengt die je hebt te verwerken.

Misschien helpt het te beseffen dat we allemaal (of we dat nou willen of niet) een ander wel eens pijn doen. Benader elkaar met zoveel mogelijk begrip, praat er over, leer er van en vergeef elkaar, want we zijn allemaal gewoon maar mensen.

Vergeving heeft net als liefde een hoge energetische frequentie. Door die energie in ons leven te versterken, maken we met elkaar de wereld mooier en lichter.

 

De meeste mensen vinden het normaal dat een gsm een energieveld heeft (straling), dat deze energie en informatie  zendt en ontvangt (berichten via geluidsgolven), maar vinden het raar te horen dat ze zelf een energieveld hebben en energie en informatie zenden en ontvangen.

Communicatie verklaren we vaak puur vanuit de werking van de vijf zintuigen. We noemen het communiceren als we met elkaar praten en naar elkaar luisteren. Op een iets subtieler niveau zijn we ons misschien nog bewust dat lichaamstaal iets vertelt, dat we ook via onze houding communiceren. Daar houdt het vaak op.

Er is een subtieler niveau van communiceren, het energetische niveau. Als we hier al iets van merken, verklaren we het vanuit de zintuigen. “Ik wist dat hij zich niet goed voelde, hij keek zo somber, hij praatte anders.” Het wordt lastiger als die persoon met de rug naar je toe staat of zich een paar kilometer verderop bevindt. Toch weet je soms precies hoe die persoon zich voelt.

Op een subtiel niveau communiceren we continu met onze omgeving. We wisselen voortdurend energie en informatie uit met alle levende wezens om ons heen, sterker nog, met alles wat bestaat. Alleen zijn we ons hier meestal niet van bewust.

We zijn zelf energie en onze energie draagt informatie. Door je aandacht op iets of iemand te richten, kan je die energie en informatie oppikken, je daarvan bewust worden. Dat niet alleen, er ontstaat een wederzijdse beïnvloeding. In de kwantumfysica ontdekten wetenschappers dat deeltjes zich als deeltje of golf gedroegen, afhankelijk van het standpunt van de wetenschapper zelf.

Meestal verbinden we ons vooral met onze eigen energie, ons lichaam, gevoelens, denken. Daarnaast op zintuiglijk en sociaal niveau met onze directe omgeving. Daar laten we het vaak bij. Je kan je energetisch verbinden met of afstemmen op alle energie en informatie die je wilt en zo je bewustzijn vergroten.

Vaak wordt afstemmen op subtielere niveaus als bijzonder gezien, heldervoelen, helderzien, helderhoren, de overtreffende trap van de gewone zintuigen. De waarheid is dat iedereen dit kan, sterker nog, dat iedereen nu al continu energetisch communiceert op subtiele niveaus.  Alleen worden we deze communicatie meestal niet gewaar omdat onze aandacht er niet op is gericht. Waar het vaak aan schort is onze focus op bepaalde energie en informatie.

Je kan het vergelijken met je bevinden in een ruimte met honderd mensen die door elkaar praten. Je luistert meestal naar één stem, die waar je op focust, alleen die communicatie volg je bewust. Je kan ook besluiten je aandacht op iemand anders te richten of op het geheel.

Energetisch kan dit ook, je afstemmen op een bepaalde energie en informatie of op het geheel. Dit bepaalt welke energie en informatie je bewust ervaart. Energie volgt aandacht. Bewustwording is dus mede je aandacht verleggen van een beperkte naar een ruimere sfeer van energie en informatie.  

Misschien vind je het leuk om wat vaker aandacht te geven aan deze subtiele niveaus van communicatie. Kijk eens wat het je brengt aan nieuwe informatie en ervaringen. Ik ben benieuwd wat je je ervaart en leert!

Ik heb een boekje samengesteld over motivatie uit materiaal uit mijn blogs. Wil je dit ontvangen, stuur dan een mailtje naar reneemerkestijn@hotmail.com. Er zijn geen kosten aan verbonden.

Je kan het ook online lezen, zie de link rechts op deze pagina.

Loslaten is een beladen toverwoord. Laat het los, roepen we als een situatie pijn doet! Ja, en hoe dan? Wat is loslaten vanuit ‘energetisch’ standpunt? Waarom is het zo moeilijk om los te laten? Om dit duidelijk te maken, ga ik even uit van het tegenovergestelde, van vasthouden.

Vasthouden is emotionele energie (blijven) steken in een persoon of situatie. Je hecht er belang aan. Er zijn sterke emoties bij betrokken. Emoties functioneren als motor voor jouw werkelijkheid. Alles waar jij je sterk bij betrokken voelt in positieve of negatieve zin, daar hou je aan vast. Dat blijft in je leven, dat blijf je ervaren.

Even een voorbeeld met mensen (je kan het ook toepassen op bezigheden of bezittingen etc.):

·         Als mensen dol zijn op elkaar, steken ze daar de emotionele energie van liefde en vertrouwen in. Dat versterkt de energetische band. Dat blijft. Daar willen we niet van af, want dat is fijn. Anders wordt het als onze liefde niet wordt beantwoord, dan kan het pijn doen. Van pijn willen we meestal wel graag af. Dan gaan we praten over loslaten van de situatie.

·         Als mensen de pest aan elkaar hebben, steken ze daar net zo goed emotionele energie in, bijvoorbeeld boosheid of haat. Dat versterkt de energetische band, al zijn we ons daar minder van bewust. Het blijft, omdat we het energie geven, er emotie in steken. Van pijn meestal willen we meestal af, dan praten we over loslaten van de situatie.

Loslaten is moeilijk, omdat we soms niet beseffen dat we aan iets vasthouden. Hier zijn een paar manieren waarop we ongemerkt aan mensen of situaties vasthouden:

1.            Je wilt niet van je pijn af. Dat klinkt raar, maar gebeurt regelmatig. Dan koester je de pijn, het verdriet, de boosheid. Je haalt er emotionele winst uit. Je kan bijvoorbeeld door ruzie te maken voelen dat je leeft, gelijk krijgen, klagen en aandacht krijgen, jezelf afleiden van andere problemen.

2.            Je gaat eindeloos met je pijn aan de slag. Je blijft analyseren, erover denken en praten, de situatie herhalen en herinneren. Hiermee ben je de oude emoties aan het herbeleven en versterken, dus aan het vasthouden. Even voor de duidelijkheid, ik heb het hier niet over een verwerkingsproces of rouwproces dat gewoon tijd in beslag neemt, of over zware traumatische ervaringen.

3.            Je bent voortdurend tegen pijn aan het vechten. Je bent boos dat er pijn is. Of je blijft maar oplossingen zoeken om de situatie te veranderen, soms tegen beter weten in. Daarmee richt je bergen emotionele energie (boosheid, frustratie) op de situatie en versterk je deze juist, je houdt het vast.

4.            Je probeert je pijn te negeren, te onderdrukken. Je doet net of er niets aan de hand is, je zet schijnbaar de knop om, klaar is klaar. Er is emotioneel gezien echter wel degelijk wat aan de hand. Je hebt een afkeer van de pijn en afkeer is een sterke emotie.

Je kan makkelijker loslaten als je eerst ziet waar je onbewust aan vasthoudt. Dat zijn alle situaties en mensen dingen waar je bijzonder veel emotionele energie in steekt. Prima als het fijne situaties zijn, minder als het om pijn gaat. 
 

Wat je kan doen als je merkt dat je teveel aan pijnlijke situaties vasthoudt:

·         Blijf niet eindeloos met een pijnlijke situatie bezig. Verwerken is goed. Maar duurt het te lang, besef dat je aan het vasthouden bent, of dat er sprake is van een te zwaar rouwproces of trauma.  Zoek in dat geval hulp.

·         Doe ook niet alsof er geen pijn is. Pijn is een deel van het leven, stop het niet volledig weg. Neem gewoon de tijd om jouw pijn rustig te verwerken.

·         Onderzoek wat jouw emotionele (geheime) winst is en probeer deze emotionele behoefte op een positieve manier te vervullen. Geeft pijn je het gevoel dat je leeft, zoek dan wat positieve spanning in je leven. Krijg je aandacht via klagen, richt je dan bijvoorbeeld op positieve bezigheden met vrienden. Eindeloos graven kan trouwens ook emotionele winst opleveren.

·         Richt je energie op iets positiefs,  op mensen, zaken en situaties waar je positieve emoties bij voelt. Gebruik dus je emotionele energie dus op positieve wijze, emoties zijn de motor van je werkelijkheid. Dit geeft niet alleen afleiding of compensatie, maar verandert je energie en emoties ook volledig en daarmee je leven.

·         Accepteer dat er voor sommige situaties geen oplossingen zijn en leer die aanvaarden.

Over dit onderwerp is nog veel meer te zeggen. Daar kom ik in latere blogs op terug.