Praktijk Renée Merkestijn

Paar dagen terug de volgende vragen gesteld en antwoorden erbij gezet. Ik zet vragen op losse briefjes en vouw ze dan dicht. Als ik ze beetpak krijg ik informatie erover door, terwijl ik dus niet weet wat er op de briefjes staat. 

Inauguratie hoe gaat het met Biden? Moeite beslagen ten ijs te komen, voelt vastgelopen, stagnatie. Ook verdrietig en machteloos erover. Hoofdpijndossiers. De eenvoud is verdwenen, het zicht is weg. Blind uitreiken naar oplossingen, maar niet meer goed denken. Tijdelijk onder bladerdak schuilen is nodig ter bescherming. Je beschermd weten in natuur en eenvoud. Schuilen tot de storm is uitgewoed. De oorlog gaat aan de meesten voorbij in lockdown.

Vijandigheid in wereld hoe stoppen? Glimlach, vredig en optimisme geleidelijk. Kracht en weerstand is er maar op een soort luchtige manier. Alsof leven doorgaat en mensen zich bewust niet meer zo druk maken, waardoor geestelijke druk afneemt en ze vrij zijn. De aandacht gaat naar het positieve in plaats van probleemgerichte mentaliteit. Niet iedereen wordt geraakt zelfs veel minder dan nu geval lijkt te worden.

Ontstaan er gebieden zonder verplichte vaccins/chips, vrije keuze?  Duurt even, het blijft lang op dezelfde plaats als eerder, de groei wordt niet meteen opgemerkt. Het is een veilige plek en goede basis. Niet groots, maar gezond en stevig en voedend. Zegening van moeder aarde ligt erop. Gaat geleidelijk, je merkt het eerst niet eens, zeker als je er niet attent op bent. Steeds meer gaan het zien.

Wat brengt de coronacrisis ons sociaal en economisch? Zo, vooruit, een wat militair gevoel van aanpakken, schoon schip, genoeg geweest. Wat ergernis als het langzaam gaat soms, maar het gaat sneller en sneller als een lawine die steeds in kracht toeneemt, als een sneeuwbal van helling die steeds dikker wordt. Die neemt de rotzooi op die kwijt moest geraken, dus schoonvegen, verzamelen en massa krijgen tegelijk. Lente weer groen.

Wordt censuur door BigTech gestopt of gereguleerd? Haha, cynisch mondje erbij, voelt niet 100% goed, misleiding erbij. We worden bedrogen. Niet iedereen ziet dit nog. Licht zal erop schijnen via het resultaat. Dit voelt niet goed, mensen achter ponzy scheme moeten weg. Gaat niet vanzelf, moet het aantonen. Dan klapt zeepbel en is het klaar.

Welke agenda/doelen hebben regeringen momenteel in algemeen? Sommigen de vrolijke kant op, maar nog wat remming van anderen. Er is verschil in energie die duidelijker wordt. Ga mee of ga niet mee is de beste houding, niet bang zijn om anderen achter te laten, dat maakt het onnodig zwaar. Samenwerking kleinere groepen is beter dan grote groep. Trekken de kar, ook heel ander beleid, in deelstaten begint het.

Inauguratie hoe gaat het met Trump? Dit eerst weg, valt mee, is formaliteit uiteindelijk. Streep ergens onder, dan nieuwe groei. Er is teveel tegelijk, schiften en wegstrepen wat niet werkt. Rigoureus oude systemen weg en nieuwe ervoor in de plaats geeft mensen lucht, alsof een zwaar dekbed wordt afgegooid. Is even kil, maar geeft meer licht en ruimte om weer te bewegen.

Hoe beste met conformisme omgaan? Blij van, gaat beter, sneller, vrijer, meer beweging en zin. Alles komt weer op gang, plezier in, lokaal vooral veel beweging en losweken van het grote geheel. Gemeenschapszin.

Wat is motivatie achter vaccins en lockdowns?  Onder de donkere laag zit een heel andere energie. Alsof levenskracht op doorbreken staat, de schil van binnenuit openbreekt, zoals vogel die uit ei kruipt. Geldt voor hele aarde, lost op. Laag is vooral soort energetisch vuil al is het vaak stoffelijk. Komt hulp met idee, eentje die we zelf nooit zelf hadden bedacht. Leuk om hieraan mee te werken.

Wat wil Gates? Nou, mmm. Ik zeg maar zo ik zeg maar niets. Vervelend. Maar ik ga gewoon mijn eigen gang, ik weet het beter. Die ander trekt wel bij, neem ik gewoon aan. Ik vind dat ik de visie heb, de ander niet. Ik kan vasthoudend zijn. De wegen scheiden hier. Een andere keuze in leven hebben.

Moeten we ons op een onderdrukkende vorm van globalisme voorbereiden? He bah. Ik zie losse delen, geen verband met geheel, al lijkt het wel zo. Niemand ziet namelijk het geheel. Het niet weten geeft vrijheid, het willen weten niet. Dat geeft stugheid waar sommigen in blijven hangen. Blijven hangen als ze vaste grond niet willen verlaten, niet over willen steken, niet zien dat er juwelen aan de andere kant liggen en dat land hier nu verdord is, dus waarde heeft verloren.

Gevolgen  financieel nu er zoveel schulden worden gemaakt wereldwijd? Neiging blad omdraaien, maar steeds weer opnieuw niet verder komen, omdat ik steeds terugkeer naar het vorige standpunt. Het is te lastig om mind te veranderen vanwege gewoonte en ook door soort gelijk willen hebben in plaats van niet weten.

Wat vertelt het nieuws ons niet? Het is een zooitje. Soms is het beter te wieden en nieuwe groei te stimuleren. Zitten rondom te kijken en ze weten niet goed wat te doen of te zeggen.

Het Westerse model van met elkaar omgaan is gebaseerd op het patriarchale, ofwel op een ouder-kind model in de transactionele analyse. De ene persoon/groep zal de rol van de ouder spelen, de ander zal de rol van het kind spelen, zoals de verschillende egoposities worden benoemd.

De ouder kent een kritische plus een zorgzame en/of betuttelende ouderrol. Het kind kent een natuurlijke plus een aanpassende en/of rebellerende kindrol. In een maatschappij waar de kritische en betuttelende ouderrol te groot wordt, zullen in reactie daarop de aanpassende en rebellerende kindrollen eveneens groter worden en ontstaan er machtsconflicten. Dit zie je nu in de hele wereld gebeuren.

• Het moeite hebben met vrijheid van meningsuiting kan je zien als de kritische of betuttelende ouder die moeite heeft met de eigen mening van het kind en aanpassing van het kind wenst.
• Het proberen gedrag te controleren kan je zien als de kritische of betuttelende ouder die denkt dat het kind onvoldoende verstand van zaken heeft en hem wilt aanzetten tot zich gedragen volgens zijn normen.
• Als de ene mens de andere mens boos verwijten maakt, is er sprake van een kritische ouder die het kind probeert te laten gedragen volgens zijn eigen regels.
• Het denken dat als je mensen vrijheid geeft, ze de veiligheid zullen ondermijnen is de angst van de ouder die denkt dat het kind geen volwassen besluiten kan nemen.
  

Het gevolg van deze versterkte ouderposities zal zijn dat het aangepaste kind zal reageren en gehoorzamen, maar voor hetzelfde geld reageert het rebelse kind en gaat er dan tegenin. Waarop de ouder dat rebelse kind weer tot de orde zal proberen te roepen. Andersom werkt het ook, het aangepaste of rebelse kind kan in de ander de kritische of betuttelende ouder oproepen.

In mijn ogen zijn we nu in een tijd gekomen, waarin we allemaal naar dit soort oude ouder-kind patronen ofwel machtspatronen dienen te kijken. We zullen vooral het conflict ouder-kind moeten oplossen in onszelf. Loskomen van het idee dat vrijheid en veiligheid elkaars tegengestelden zijn.  

Om uit het conflict te komen, zul je de overige rollen moeten versterken. De rol van de positief zorgzame ouder die uitgaat van waarden, van het natuurlijke kind die zijn eigen behoeften goed kent en emoties erkent, van de volwassene die niet alleen rationeel is, maar ook een evenwicht kan zoeken tussen alle posities.

 

 

 

In heel de wereld zie je dat de grootste groep mensen zich conformeert aan een bepaalde manier van denken over wat er gebeurt of moet gebeuren in de wereld. Er is een soort status quo bereikt. De kleinere groep andersdenkenden wordt door de grote groep verketterd.

Gevolg is dat de vrijheid van meningsuiting en het respect voor andere meningen overboord gaat. Dit zie je in het klein terug in opmerkingen als: dat is fakenews, je leest de verkeerde kranten, je luistert teveel naar sociale media, je kent de feiten niet of dat wat je zegt, daar weet ik niets van. Een stap verder gaat het als mensen als complotgek worden betiteld. Of als ze protesteren als een agressieve gek of vijand van de groep of staat worden uitgemaakt en aldus behandeld.

Dit is een heel enge ontwikkeling. De geschiedenis laat zien dat elke vorm van groepsdenken, van conformisme,  uiteindelijk tot dictatuur leidt, tot onderdrukking van de kleinere groep andersdenkenden. Alle dictaturen zijn met dit soort verwijten begonnen. Dan zullen leiders opstaan die dit groepsdenken tot wet gaan maken en protesten actief onderdrukken.

Conformisme lijkt veiligheid te bieden, maar in wezen beperk je de creativiteit en kritische denken van mensen. Het vervangt vrijheid van meningsuiting door angst, controle en voorschriften. Dit kan leiden tot een dictatoriale staat, waarin actieve onderdrukking van andersdenkenden normaal wordt gevonden. De voorbeelden van dictaturen kennen we allemaal.

 

 

 

 

Wat je aandacht geeft groeit. Geef je aandacht aan plezier, dan groeit plezier. Geef je aandacht geeft aan ellende, dan groeit ellende. Dus je manifesteert je eigen visie, angsten en verlangens, zowel persoonlijk als collectief. De wereld laat zien wat wij met zijn allen denken, vrezen en willen en dit wordt voortdurend versterkt, het groeit. Het resultaat reflecteert je visies.

Als de oorzaken van wat er in de wereld gebeurt in ons denken zit, wat zouden we dan de laatste jaren kunnen hebben gedacht, dat we nu in deze situatie zitten?

·         Als je denkt dat je lichaam een kwetsbaar ding is, vatbaar voor allerlei virussen, wordt het steeds kwetsbaarder en manifesteren zich ziekte en pandemie.
·         Als je denkt dat je om te genezen fysieke middelen nodig hebt, dan creëer je een pharmaceutische industrie die jou moet redden.
·         Als je denkt dat er sterke leiders nodig zijn om mensen te vertellen wat ze moeten doen,  dan krijg je wereldwijd sterke leiders die jou precies vertellen hoe je het moet doen.
·         Als je ter  ontspanning liefst urenlang thuis voor de buis hangt, creëer je lockdowns waarin je hele dagen thuis voor de buis kunt hangen.
·         Als je graag anderen en de wereld de schuld geeft van je ellende, dan creëer je onderlinge strijd, burgeroorlog of oorlog.
·         Als je vindt dat geld en macht belangrijk is, dan  creëer je mensen die door een crisis aan de macht komen en superrijk worden.

Deze crisis laat ons de gevolgen van ons denken zien. Het is alsof we door een grote loep kijken. De enige manier om eruit te komen is in je eigen geest te duiken en te zien waar je deze maatschappelijke ideeën aanhangt. Met die ideeën heb je samen met anderen deze maatschappij en ook deze crisis gecreëerd.

Alles wat we ervaren en doen in de wereld komt voort uit onze geest. In onze huidige maatschappij leven we vooral naar de mythe ‘ik ben belangrijker dan de ander’.  Ons hele maatschappelijke stelsel is erop gebaseerd en leidt tot alle problemen in de wereld.

Als je denkt dat je belangrijker bent of belangrijker moet zijn dan anderen:

• Dan ga je de concurrentie aan met de ander.
• Dan wil je een hogere positie hebben dan de ander.
• Dan wil je meer geld hebben dan de ander.
• Dan ga je strijd voeren om meer te hebben dan de ander.
• Dan is jouw mening belangrijker dan die van de ander.
• Dan wil je meer macht hebben dan de ander.
• Dan vind je dat de ander er altijd voor jou moet zijn.
• Dan vind je het oké de ander te misbruiken of te laten lijden.
• Dan vind je dat de ander alles zelf moet oplossen.
• Dan kijk je op mensen neer als ze anders zijn, omdat jij belangrijker bent.
• Dan ontstaan meer- en meerderwaardigheidsgevoelens.

We worden zo opgevoed. Op school leren we al dat we meer moeten presteren dan anderen, hogere cijfers moeten halen dan de ander, een betere baan moeten krijgen dan de ander. We worden gebombardeerd met succesboeken en persoonlijke ontwikkelingsboeken, die deze mythe benadrukken. Zelfs ons vermaak is vaak gebaseerd op winnen en belangrijker zijn dan de verliezer. Het gevolg van deze manier van denken kom je in alle wereldproblemen tegen.

• Er is verschil tussen arm en rijk, omdat we rijker willen zijn dan anderen.
• Er is een top-down structuur in organisaties, omdat de ene het beter weet  of meer macht wilt dan de ander.
• Er is misbruik, corruptie en gepest, omdat we belangrijker denken te zijn dan anderen.
• Er zijn oorlogen tussen landen, omdat het ene land meer wilt hebben dan de ander.
• We buiten andere mensen en de natuur uit, omdat we onszelf belangrijker achten dan de ander of de natuur.
• We laten mensen niet meedoen in de maatschappij op basis van kleur of status of geloof, omdat we onszelf belangrijker vinden  dan de ander.
• We verheerlijken sommige mensen of beroepen, omdat we die belangrijker vinden dan andere mensen of beroepen.

Het belangrijker moeten zijn dan de ander is een mythe, maar de mythe creëert onze dagelijkse realiteit. We zijn echter allemaal gelijk, iedereen is even belangrijk. Je kunt alleen de wereld veranderen als je jouw mythes blootlegt en je denken verandert.

Wat zou er gebeuren als iedereen even belangrijk is je ogen? Dan ga je elkaar ondersteunen, ontstaat er gelijkheid en vrede en respect, dan verzin je systemen waarin iedereen tot zijn recht komt, heeft iedereen werk heeft waar hij plezier in heeft en van kan leven, dan voelt iedereen zich veilig bij elkaar en hoort iedereen erbij.

1. Hoe zal de tegenomen lichtenergie in 2021 uitwerken? Eerst nog beetje lippen strak opeen, alsof ik een juf ben die streng kijkt, het hoort zo, punt. Wil het controleren, programma afdraaien, verder niet. Kom niet aan mijn gezag, ik weet het beter omdat ik ook niet beter weet.

2. Wat brengt corona ons in 2021 in positieve zin? Blijer van, vriendelijk. Paadjes genoeg om te kiezen en leuk te vinden. Soort avontuur, wat gaat dit pad me brengen. Met blij gevoel is elk pad goed voor je gevoel, probeer het niet te bedenken. Is van andere tijd. Energie zal meewerken, geen zorgen, als je maar je gevoel volgt.

3. Is er een boodschap speciaal voor HSPs voor 2021. Tegenstrijdige gevoelens, van alles wat, vooral een Wát?(verbaasd). Daarna rommelig, alsof er nog geen vaste uitslag is. Gewoon elke stap nemen, bij onrust balanceren en weer verder. Op geheel heb je als mens weinig invloed, maar laat je niet negatief beïndrukken. Licht wint!

4. Zal er in 2021 meer gelijkheid ontstaan? Whooh, zucht grom, grote ogen als tijger in het nauw die wilt blazen. Soep wordt als je niet uitkijkt heter gegeten dan hij wordt opgediend. Blazen! Blijf blazen. Keer het tij zelf.

5.Zal er in 2021 meer vrijheid ontstaan, c.q. minder beperkende maatregelen? Glimlach. Lichaam wilt bewegen en dingen beetpakken, lekker aan de slag. Weer zin in, vrijheid en samen doen belangrijk nu. Optimisme. Volg je plezier en blijf letten op positieve ideeën en ontwikkelingen. Gaat nu erg hard. Breng het bij elkaar, maak er een mix van.

6.Wat is beste manier om met toegenomen energie om te gaan in 2021? Wat open in hoofd, niet weten. Hogere dimensie komt door, lichter, bijna dizzy voor eigen gevoel, maar is goed. Lichter is beter. Mensen worden ook rustiger door de bijna meditatieve staat die steeds gewoner wordt. Het wéten geeft rust.

7.Wat zal aanhoudende globalisering vanuit top brengen in 2021? Frons, wat boos, maar zit verdriet onder. Soort gevoel van shit heb alles jaren verkeerd gedaan en dacht er goed aan te doen. Zelfverwijt onnodig, verleden is voorbij en je deed wat je in de oude energie kon. Nu is alles veel sneller. Stop verwijten aan zelf en anderen. Er is niets te vergeven meer als de nieuwe stappen geleidelijk worden gezet.

8.Zijn er speciale voorzorgen nodig in 2021 die voor iedereen gelden? Wil dit briefje loslaten na het pakken ervan. Alsof het nog onvoldoende massa heeft en ik het daarom niet vertrouw als goede basis. Herken de nieuwe energie nog niet. Zie het als vliegeren, je reikt hoger en het lijkt minder substantieel, maar het is even echt als je eerder dacht.

We worden allemaal opgevoed met de illusie van expansie van ons aardse bestaan via het aardse. Je moet meer geld verwerven, meer spullen, meer schoonheid, meer vitaliteit, meer vakanties, meer kennis, meer ervaringen, meer aanzien, meer status, meer macht. Allemaal aards, lichamelijk en extern gericht. We proberen onszelf groter te maken, alsof we hier zijn om terrein te veroveren. Onze hele economie is op dat principe gebaseerd, meer, meer, meer en meer.

De vraag is, waar gaat het werkelijk om? Liefde zei je? Kun je door naar meer te streven liefde vinden, of leidt het je daarvan af? Kun in gedurende je vakantie, in een luxe villa, met kaviaar op je bord, fijnere gesprekken met vrienden hebben dan in een klein appartement in Nederland? Zijn de knuffels van je partner opeens liefdevoller als je ze op steeds andere plekken ervaart?

Zei je genieten of geestelijke ontwikkeling? Kun je door steeds geld te verdienen om jezelf te verwennen, werkelijk plezier voelen of je geestelijk ontwikkelen? Raak je door tien landen te bezoeken gelukkiger en meer ontwikkeld, dan door je eigen omgeving werkelijk te zien? Geeft een veelheid van ervaringen je meer plezier en verdieping, of juist meer prikkels en afleiding? Kun je door 1000 boeken te lezen meer wijsheid vinden, dan één boek diepgaand te lezen en ervaren en dit in je leven te gebruiken?

Het streven naar meer is een automatisme en verslaving geworden. Veel mensen kopen spullen die in hun kast stof vergaren, waar ze weinig van genieten; toch kopen ze steeds meer. Veel mensen willen  verdienen om te genieten in de toekomst, maar als het zover is, willen ze weer meer verdienen om nog meer genieten. Veel mensen willen in werk de top bereiken, maar daar aangekomen ontdekken ze nieuwe toppen om naar te streven. Veel mensen willen steeds meer ontspanning en moeten meer werken om dat te kunnen doen.

Het stopt nooit. Telkens denken we dat de volgende externe uitbreiding ons geluk zal brengen, maar het geluk is altijd tijdelijk en vraagt om nieuwe expansie. Is het niet een teken dat we het geluk op de verkeerde plaats zoeken? Dat we het geluk continu buiten ons zoeken, via onze lijven en steeds meer aardse ervaringen zoeken, maar dat het daar niet te vinden is?

In ons streven naar meer zien we het huidige moment over het hoofd. We zien niet  wat er allemaal al is, waarderen onszelf en onze huidige wereld niet meer. We vragen ons niet af of iets werkelijk nodig is, maar volgen die aandrang en de illusie dat het goed voor ons is. We zijn zo bezig onszelf uit te breiden, dat we niet zien wie we werkelijk zijn. We definiëren onszelf aan de hand van alle de hoeveelheid aardse bezittingen en aardse ervaringen.

Als je mensen die puur op aardse expansie is gericht vraagt ben je gelukkig, dan vertellen ze je wat ze allemaal hebben  en allemaal beleefd hebben, niet wat hun innerlijke verrijking is geweest. Ze geven je hooguit platitudes over hoe verrijkend reizen is, hoe goed het is veel mee te maken, hoe fijn het is zoveel comfort te hebben. Als je dan vraagt hoe ze daardoor in liefde, in vermogen tot genieten en ontspannen, in werkelijk zichzelf zijn groeiden, hoe hun geestelijke wijsheid zich  heeft ontwikkeld, dan zie je meestal een frons of komt er nog meer verhaal en platitudes.

Het grappige is, dat oude mensen aan het einde van hun leven vertellen, dat het niet is waar het om gaat, dat het streven naar meer helemaal niet belangrijk is. Als dit zo is, sta dan eens even stil en probeer te ontdekken waar het je nu wel om gaat. Liefst voordat je in de tachtig bent.

 

 

 

Alles wat bestaat is één, maar alles daarbinnen is uniek en heeft een eigen functie en bijdrage binnen het geheel. Het probleem is dat we dit als mens vaak niet zien. Daarom een vergelijking met het menselijke lichaam.

Binnen ons lichaam bevinden zich verschillende cellen en celgroepen, organen, die allemaal een speciale functie hebben en op hun unieke wijze bijdragen aan het gehele organisme.

Als de hartcellen zouden besluiten dat ze de longcellen met hun rare geflapper niet begrijpen, hen geen bloed meer zouden sturen, zouden niet alleen de longen afsterven, maar de hartcellen en uiteindelijk het gehele organisme ook.

Als hartcellen ordonneren dat elke cel zich als hartcel moet gedragen en de andere cellen dit inderdaad deden, in plaats van hun specifieke functie te volgen, dan houdt het lichaam op te bestaan.

Mensen zijn als de hartcellen in dit verhaal. Ze snappen niet welke functie longcellen hebben, denken soms zelfs dat longcellen geen functie hebben, niet bijdragen aan het geheel. De hartcellen overzien het geheel niet. Door hun beperkte visie en oordeel, handelen ze ondermijnend naar andere cellen, worden zelf ziek en sterven af. Ze zien echter geen verband tussen hun ziekte en hun eigen denken en handelen. 

• Probeer te zien, dat je één van de cellen bent binnen een heel groot organisme waar je vanuit je beperkte visie geen zicht op hebt. 
• Probeer te zien dat je als mens één doel hebt, je eigen functie zo goed mogelijk uitvoeren, waarmee je altijd bijdraagt aan het geheel.
• Probeer te zien dat andere mensen op hun eigen manier bijdragen aan het geheel, al snap je totaal niet hoe dat bij hun werkt en wat hun bijdrage nou precies is.
• Probeer te zien dat als je iets van andere mensen ontneemt of hen iets op probeert te leggen, dat jezelf en uiteindelijk het gehele organisme zal schaden, dus laat elkaar niet alleen vrij, maar ondersteun elkaar.

We zijn allemaal één en hebben allemaal een unieke bijdrage te leveren. Wees onbekommerd jezelf en lever je unieke bijdrage en laat anderen onbekommerd hun unieke bijdrage leveren.

 

 

De meeste mensen realiseren zich onvoldoende dat de werkelijkheid wordt gecreëerd door onze gedachten, door onze verhalen, zeker als we die regelmatig herhalen.  Populaire verhalen zijn scenario’s die we neerzetten, waar zullen maken, omdat we nu eenmaal scheppende wezens zijn.

In het verleden waren boeken en films over pandemieën, crisis en drama erg populair. Dit is een scenario dat we hebben geschreven met zijn allen. Nu spelen we dit samen uit in de realiteit. We spelen onze favoriete rollen en voelen ons daaraan gebonden. We maken onszelf wijs dat het scenario, de werkelijkheid, vastligt, dat het ons overkomt. We houden ons aan het scenario en realiseren ons niet dat we zelf de schrijver en regisseur ervan zijn.

In de praktijk blijkt de realiteit misschien niet zo leuk te zijn als in de film of in het boek. Als het je niet bevalt, wordt het tijd om voor een nieuw verhaal, voor een nieuw scenario en nieuwe rollen te kiezen. Alleen door een nieuw verhaal te vertellen, komen we hieruit en creëren we een prettiger leven voor onszelf.

Dus neem het op je een ander verhaal te vertellen, samen met anderen. Hoe kunnen we gelukkiger leven, hoe dienen we onze maatschappij in te richten?

Focus op hoe je het wel wilt en niet voortdurend op de gemanifesteerde werkelijkheid, want die ontstond uit het verleden. Gebruik het nu, je punt van scheppingskracht, om het verhaal te veranderen en anders te gaan leven. Realiseer je dat we de  realiteit scheppen vanuit onze verhalen, een verantwoordelijkheid en een uitdaging. Het wordt tijd om onze scheppende energie voor een beter verhaal en een betere werkelijkheid te gebruiken. 

Vroeger vonden we het als Nederlanders triest dat Islamitische vrouwen sluiers droegen, dat Chinezen onder Mao blauwe pakken droegen en rode boekjes bij zich hadden, dat Duitsers de Hitlergroet brachten en Joden de Jodenster droegen. De meeste Nederlanders vonden dit tekenen van vrijheidsbeperking. We vonden dit tegen de grondwet en mensenrechten ingaan en spraken er schande van. We vonden het onrechtvaardig als mensen gevangen werden gezet of zelfs vermoord als ze een andere mening hadden.

We juichten voor de Islamitische vrouwen die hun sluiers aftrokken, soms met gevaar voor eigen leven. We wilden sluiers in Nederland verbieden, omdat identificatie zo lastig was met sluiers over het gezicht. We spraken vol lof over protest- en verzetsbewegingen in dictaturen. We vonden het vreselijk dat andersdenkenden als een gevaar voor die samenlevingen  werden gezien. We vonden dat iets kleins als een sluier of Jodenster of het Mao pak symbool stonden voor iets veel groters, namelijk voor onderdrukking van vrijheid.

We vonden het onbegrijpelijk dat gewone mensen het vrijheidsbeperkende beleid konden uitvoeren. We vonden de redenaties ter ondersteuning van zulk beleid slecht beargumenteerd, propaganda, getuigen van vooroordelen en indoctrinatie. We vonden vrijheid en mensenrechten boven alles gaan en vonden dat we dit als Nederlanders moesten uitdragen aan de wereld. We vonden onszelf verlichte mensen, levend in een verlicht land. We keken naar de geschiedenis van vrijheidsbeperking in China, Duitsland, Islamitische landen en dictaturen en vroegen ons publiekelijk af hoe het zo ver had kunnen komen.

Inmiddels weten we het antwoord op deze laatste vraag, als we rustig nadenken. Want wij dragen nu verplicht mondkapjes waarvan politieke leiders en wetenschappers aangeven dat ze niet werken en dus niet bijdragen aan onze gezondheid of veiligheid. Toch spreken we mensen in de winkel boos aan als ze niet gehoorzamen en beweren dat ze anderen in gevaar brengen. Wij, die zelfbenoemde vrijheidslievende Nederlanders die niet eens aan kledingvoorschriften zoals stropdassen wilden voldoen, dragen mondkapjes en veroordelen Nederlanders die dit niet doen. Wij, die gezichtssluier en Jodenster en Maopak als veelzeggende symbolen van onderdrukking zagen, zeggen nu dat het mondkapje niets voorstelt en je je daar niet zo druk om moet maken. 

We houden ons voor dat de maatregel tijdelijk is, terwijl we weten dat griepvirussen steeds terugkomen en de nieuwe wetgeving dit ingrijpen toestaat. Als wij geen mondkapje dragen krijgen we boetes en verwijten en worden aan de groepsdruk blootgesteld. We veroordelen mensen die weigeren die mondkapjes te dragen, zien het als ongehoorzame andersdenkenden die de gezondheid, de cultuur en de economie in gevaar brengen. We beginnen het zelfs te geloven. Degenen die het anders willen, zijn bang voor veroordelingen door de groep en doen braaf mee. Protesten tegen de maatregel worden verboden of uit het nieuws gehouden, de moraal is gehoorzaamheid aan de leiders. We geloven graag dat het in Nederland met verdere vrijheidsbeperking wel mee zal vallen. Al laat de geschiedenis zien dat het klein begint en verder uitbreidt, totdat er protest of zelfs ingrijpen van vrije landen komt, maar die vrije landen zijn er niet meer.

Kortom, we leven als Nederlanders in een land waarvan we zeiden hier nooit in te willen leven. Waarom? Probeer voor jezelf antwoorden te vinden. Zoek het niet in de snelle antwoorden als, het moet nu eenmaal,  ik kan er in mijn eentje toch niets aan doen, autoriteiten hebben het goed met mensen voor, in Nederland gebeurt dit niet. Want dat is het soort denken waarmee vrijheidsbeperking wordt toegelaten.

We staan allemaal voor een belangrijke keuze, vrijheid of vrijheidsbeperking. Het mondkapje is een symbool ervan. 

Heb even een paar readings gedaan op de situatie in wereld. Ik weet dat we bezig zijn met ascensieproces met zijn allen. Hier kijk ik naar de achtergronden van wat er nu in de buitenwereld verschijnt.

Het lijkt door alle toestanden alsof ego sterker is, maar kan ook zijn dat het ego gewoon meer zichtbaar wordt voor ons. Wat is er aan de hand?
We zoeken vrede maar onze kelen en harten doen nog pijn door het geloof in het slechte van de mens, welk geloof de oorzaak van dit alles is. Woede en ademnood, alsof we afgesloten zijn. Er is krachtsverlies en zelfbeperking als gevolg van boodschappen van buiten ons als gevolg van geloof in autoriteiten. Deze bevestigen een bestaand naar beeld van de wereld. De egowereld wordt gecreëerd door egogeloof, de egokerk wordt globaal aangehangen.

Hoe kunnen we het beste omgaan met alle onderdrukking die nu plaatsvindt?
Pfff, het is nu wel klaar, die reactie zal je snel gaan zien. Het valt dan weg als verkeerdepoging en meer niet. Het oude geloof in maakbaarheid is nu klaar, het toelaten van de stroom in plaats van het gevecht met de wereld. Grote geesten worden gehoord geleidelijk. Er komen nieuwe inzichten.

Er wordt gesproken over Deep State, is die er en zo ja wat willen ze en waarom?
Hier zit harde ondertoon, die stress in lijf geeft. Kaken zijn strak, hartepijn, niet meer de liefde kunnen zien, ongeloof. In zo'n staat gaan mensen om zich heen slaan uit kilte. Het afgesloten zijn van liefde is een pijn, maar ze zien het als kracht. Ze verheerlijken pijn als kracht, als de opvoeder met een gesel in de hand. Ze verwarren haat met liefde, dat is het probleem hier.

Hoe zit het met de verkiezingsfraude in VS? 
Puzzels zijn leuk, maar focus op stukjes van het geheel geeft ergernis, omdat je het dan wilt oplossen. Blijf plezier houden in het inzicht dat elk deeltje bijdraagt aan het geheel, zie het kleurrijke ervan. Geniet van dit stukje en pas het in je mind in, meer niet.

Mensen praten over dat iemand (god, autoriteit) zal ingrijpen in de rare toestanden, is dat zo?
Voel me klein en verdrietig. Mensen zijn kinderen die geloven hulp nodig te hebben, hopen dat pappa ze zal helpen, maar pappa weet het ook niet al zegt hij van wel, want pappa praat zijn pappa na. Soort litanie van aangeleerde onzin. Het is als de rattenvanger van Hamelen, de kinderen volgen maar gaan nergens heen. Ze zijn echter alleen ogenschijnlijk gevangen en ontvoerd. Bevrijding is niet luisteren naar het gezang.

Hoe kunnen we voor een vrije wereld zorgen?
Enthousiast, wil snel verder met veel energie, nieuw nu. Grappig, want dan is het alsof stagnatie wegvalt. Het geeft ruimte in het hart en hoofd, lichamelijk nog even bijkomen, maar hart en hoofd zijn al genezen. De energie neemt nu overal toe, krachtige energie. Ook openstaan voor andere vormen van bewustzijn is belangrijk.

Ik hoop dat jullie er wat aan hebben om rustiger met de hele wereldsituatie om te gaan.

De buitenwereld is een reflectie van je binnenwereld. Dit is een van de lastigste dingen om voor jezelf te erkennen. Als je boosheid of oordeel of jaloezie of depressie ziet bij ‘de ander’ of ‘in de wereld’, zitten deze in jezelf, want anders zag je het niet.

Je kan iets alleen veranderen als je het in jezelf verandert, in plaats van het te projecteren. Besef dat je gewend bent het buiten jezelf te plaatsen. Je ontkent het dan of geeft een ander de schuld. Zo houd je het in stand. Als je negativiteit op anderen projecteert, hoef je je er niet verantwoordelijk voor te voelen. Die ander moet in jouw ogen ermee stoppen. Dan heal je deze nare gevoelens niet in jezelf en omdat we allemaal verbonden zijn ook niet in de buitenwereld.  Als je het in jezelf erkent en healt, help je mee de wereld te healen. Want je bent met alles en iedereen in de wereld verbonden.

Hoe doe je zo’n healing?

De makkelijkste manier is om de negatieve zaken en gevoelens die je waarneemt, bewust in je eigen lichaam of energieveld te voelen en daar licht en liefde naar toe te sturen. Dit doe je net zolang tot de gevoelens veranderen, tot het lichter wordt. Neem hier rustig de tijd ervoor, zorg dat je niet wordt afgeleid.

Als je bijvoorbeeld boosheid ziet in de wereld en je daar druk om maakt, voel dan  waar die boze energie in of rondom jouzelf hangt. Misschien voel je boosheid in of rondom je buik of hart of hoofd en neem je allerlei negatieve gedachten waar. Zet deze plek dan in het licht, stuur er licht en liefde naar toe.

Je zult merken dat de boosheid in eerste instantie erger wordt, alsof er een innerlijk gevecht plaatsvindt. Misschien voelt het alsof de boosheid jou weg probeert te duwen of zelfs aan wilt vallen. Je neemt misschien hele donkere gedachten waar die niet fijn zijn om te zien. Blijf  echter licht en liefde naar die plek toesturen. Je kunt ook licht en liefde naar de boze gedachten toesturen.

Na een tijdje wordt de bozige energie rustiger en verdwijnt. Herhaal dit elke dag, totdat je merkt dat je je niet meer zo druk maakt om de boosheid in de wereld. Je zult merken dat je zelf vrediger wordt en vrediger kan reageren. Omdat de wereld een reflectie is van jou is, zal je in je ervaringen steeds meer vredige dingen gaan zien.

Je hebt als mens veel meer kracht dan je zelf beseft. Laat je niet afleiden door wat je om je heen ziet, maar heal alle zaken die je niet aanstaan in jezelf. Daarmee heal je ze ook in de wereld.

We zijn allemaal opgevoed met het idee dat er goede en slechte mensen zijn. Door die gedachte gaan we onszelf en anderen beoordelen, ze indelen in goed of kwaad en als zodanig behandelen. Als ik denk dat de ander de slechterik is, dan ga ik die ander aanvallen of uit de weg. Als die ander hetzelfde denkt over mij, doet hij dat ook. Zo ontstaan alle conflicten.

De gevolgen ervan lijken ons in ons gelijk te bevestigen dat er goede en slechte mensen bestaan. Maar we hebben slechts ons eigen denken in goed en kwaad tot realiteit gemaakt. Overtuigingen, zowel de positieve als de negatieve,  maken zichzelf nu eenmaal waar, worden realiteit in ons leven. We projecteren ons geloof in goed en kwaad op de wereld. Collectief zijn we in deze goed-kwaad gedachte gevangen en creëren daarmee collectief een overeenkomende realiteit. 

Op het moment dat je ziet dat deze gedachte de oorzaak is van het ontstaan van goed en kwaad, ga je anders reageren en creëer je een realiteit waarin vrede ontstaat. Want zonder goed en kwaad is er slechts eenheid en vrede.

Dit geloof in goed en kwaad kent veel uitingen, zoals bijvoorbeeld:

·         * Je ziet de ander als vijand, dus valt aan of wilt niets met hem te doen hebben. Daardoor voelt iedereen zich onveilig en ongelukkig.

·         * Je bent bang dat de ander het beter zal krijgen gaat de concurrentie aan. Je doet doet de ander zo nodig tekort en vergoelijkt dit met de ander is slecht of hij had ook zo moeten handelen, eigen schuld.

·       * Je denkt dat jezelf niet goed genoeg bent. Je trekt je uit het leven terug of probeert jezelf eindeloos te bewijzen goed genoeg te zijn. Met beide opties ondermijn je jezelf.

·        * Je voelt jezelf slecht, alleen, onveilig of minderwaardig en compenseert dit op honderden manieren, bijvoorbeeld via geld, bezit, reizen, eten, status. Maar het nare gevoel verdwijnt niet, want je hebt de oorzaak niet aangepakt.

De enige remedie is te zien dat het hele idee van goed en slecht je aanzet tot het gedrag dat lijden veroorzaakt. Lijden is er, omdat we geloven dat goed en kwaad bestaat. Daar gaan we ons naar gedragen en  maken  het waar in onze dagelijkse realiteit. Dit blijft doorgaan, totdat we gaan inzien dat het hele idee van goed en kwaad de oorzaak is van alle ellende. De oorzaak van goed en kwaad zit in onszelf, in ons eigen geloof daarin.

We kunnen alleen vrede krijgen als we in vrede geloven en onze oordelen loslaten, als we ons denken in goed en kwaad loslaten. Als je vredig gaat denken, zal je vrediger leven. Als we het  allemaal doen, ontstaat er een vrediger wereld.

Dit geloof in vrede zal leiden tot bijvoorbeeld:

* Je ziet de ander als gelijkwaardig en waardevol, waardoor je vredig met elkaar omgaat.

* Je gunt de ander net zoveel als jezelf en bent bereid elkaar zo nodig te steunen.

* Je vindt jezelf waardevol en ontwikkelt je unieke talenten om daarmee een bijdrage te zijn voor de wereld en wordt daar ook om gewaardeerd.

* Je voelt je tevreden met wat je hebt omdat je innerlijk tevreden bent.

Ik hoop dat we allemaal snel tot het besef komen, dat een vredige wereld begint met vredige gedachten.

 

Je spirituele besef van verbinding is in deze tijd extra belangrijk. Door alle angst die nu heerst, kan je vergeten wie je werkelijk bent en daardoor geestelijk meegezogen worden in het wereldgebeuren. Daarmee gaat je energie omlaag en ga je je steeds rotter voelen. Want we voelen ons rot als we de verbinding missen, niet zozeer door wat er gebeurt! Dus zorg hoe dan ook dat je de verbinding met wat voor jou het hogere is (liefde, licht, god, spirit, eenheid, tao, oneness, etc.) benadrukt, herstelt of versterkt. Mediteer, bid, luister naar muziek van hoge frequenties, zing mantra's, volg mensen die je spiritueel versterken via boeken, films en channelings, focus op positieve zaken, houd je bezig met creativiteit. Juist nu! Je spirituele verbinding, je licht, je liefde, je eenheid, is het belangrijkste wat er is. Laat je licht niet verduisteren door de hectiek van dit jaar, maar laat je licht extra stralen.

Het kapitalisme vertegenwoordigt ons egoïsche denken, waarin we allemaal zijn opgevoed, in de Westerse wereld zeker. Je kunt een systeem pas veranderen als je je eigen denken verandert. Dit vraagt van jou dat je ziet welke misvattingen en angsten je als normaal bent gaan beschouwen en die in jezelf te veranderen.

Een van de belangrijkste paradigma’s van het kapitalisme is dat we altijd moeten groeien, de productie en uitgaven altijd moeten groeien. Dit is het ego-idee van meer, meer en meer; het ego heeft nooit genoeg, is nooit tevreden. Die voortdurende groei mag zelfs ten koste gaan van onze medemensen, want iedereen moet maar voor zichzelf zorgen, nog zo’n kapitalistisch basisidee. Het ego denkt in winnaars en verliezers en vindt dat normaal. Het is voor het ego zelfs gepermitteerd om oorlogen aan te gaan, zodat het ene land meer krijgt dan het ander en er miljoenen slachtoffers vallen. Het is voor het ego gepermitteerd om in handelsoorlogen alle winsten naar zich  toe te halen, zelfs als de anderen daardoor te weinig hebben om van te leven. Het feit dat miljoenen mensen van de honger sterven, is voor het ego niet zijn probleem, maar dat van die ander, hun schuld, dan hadden ze maar het kapitalistische systeem moeten omhelzen. Het is voor het ego gepermitteerd om de aarde volledig leeg te roven voor voortdurende groei en aldus te vernietigen.

Groei is voor het ego uiterlijk gericht, meer geld, meer aanzien, meer macht. Als dat lukt vindt het ego zichzelf fantastisch, lukt het niet, dan voelt het ego zich minderwaardig en gaat ander beschuldigen van datgene wat hij zelf voorstaat. Je kunt volgens het ego alleen in de winnaarsrol of verliezersrol zitten. Het ego wilt de buitenwereld beheersen en wordt daarmee zonder het te beseffen afhankelijk van de buitenwereld, al denkt hij controle te hebben. Delen met anderen doet hij alleen als hij daar zelf gewin mee kan halen, hij ziet geen medemensen, maar bondgenoten en vazallen. Desnoods liegt en bedriegt het ego, doet zich beter of slechter voor. Het ego  vindt dat corruptie toegestaan is, benoemt dit als zakendoen. Het ego vindt nooit bevrediging en ziet niet dat het uiteindelijk tot totale vernietiging van de aarde leidt. Hij ziet vernietiging niet als probleem, het ego denkt dat hij er persoonlijk aan zal kunnen ontsnappen, samen met wellicht een paar andere overwinnaars.

Het probleem is, dat we allemaal zo in dit denksysteem zijn ingebed, dat het moeilijk is te zien dat het ego hieraan ten grondslag ligt. Hoe we leven laat zien waarin we werkelijk geloven, zowel persoonlijk als collectief, we scheppen vanuit onze overtuigingen onze werkelijkheid. Als die je niet bevalt, is de enige uitweg dit denken in jezelf te ontmantelen en er met elkaar over te praten. Door eerlijk naar jezelf te kijken en vragen te stellen naar onze motivaties, zonder gevecht of beschuldigingen. Door jezelf of anderen te beschuldigen en het gevecht aan te gaan, loop je het risico dat je onbewust hetzelfde egospel uitspeelt, alleen de rollen van winnaar en verliezer omkeert, in plaats van het hele idee van winnaars en verliezers los te laten. Dat zie je met veel revoluties gebeuren, de nieuwe machthebbers doen wat ze de oude machthebbers verweten. Dat komt omdat hun manier van denken hetzelfde is gebleven.

Ook in het klein kom je dit egoïsche denken tegen, want zo zijn we opgevoed. Je wordt opgevoed met het ego-idee dat je beter moet zijn dan anderen, dat je meer moet verdienen dan anderen. Je wordt opgevoed met het idee dat je steeds meer geld, macht en aanzien moet verwerven. Als je jezelf ontwikkeld is dit niet omdat je er plezier in hebt, maar er moet een materiële beloning tegenover staan. Je wordt opgevoed met het idee dat iedereen maar voor zichzelf dient te zorgen. Als mensen dit niet kunnen dan is het hun probleem en niet het jouwe. Het ego beschuldigt deze mensen dat ze niet genoeg hun best doen in de ratrace. Andersom kan het ego als hij verliezer is, de winnaars als slechterik bestempelen. Het ego geeft jezelf of anderen de schuld, maar gelooft nog steeds in de ratrace en in gevechten als oplossing van zijn problemem. Zolang er sprake is van beschuldigen en vechten, ben je nog niet los van het egoïsche en kapitalistische denken.

We potten vanuit ego van alles op, geven spullen niet door als we ze niet meer nodig hebben. We helpen anderen dan niet omdat het ego bang is in tijden van nood niemand ons zal helpen. Of het ego helpt anderen alleen vanuit de hoop dat de ander ons zal helpen, een soort garantiedealtje. Als we overbodige spullen wegdoen, wilt het ego een goede deal sluiten, zelfs als de ander het niet kan betalen, omdat geld het belangrijkste is. Het ego is altijd in zijn eentje aan het overleven en ziet de ander als concurrent. Het is voor hem onvoorstelbaar te geloven dat als je iets niet nodig hebt, dit kunt delen met mensen die het wel nodig hebben, dat er dat er uitwisseling kan ontstaan waarbij iedereen kan winnen. Het ego liegt ook in onderhandelingen, pretendeert armer te zijn dan ze zijn om iets  goedkoper te krijgen, of beweert zoveel kosten te hebben dat dit de prijs moet zijn, terwijl het ego alleen meer winst wilt maken.

Gelukkig zijn er ook mensen die anders denken, uit dat egodenken stappen. Gelukkig zijn er ook initiatieven om anders te gaan leven, bijvoorbeeld op het gebied van delen. Het is helaas zo dat als je jouw kerngedachten niet onderzoekt, als deze op het oude enken zijn gebaseerd, dit egodenken de nieuwe initiatieven zal infecteren. Dan wordt liefdadigheid een winstmodel en dat zie je regelmatig gebeuren. Een ander risico is, dat er een soort submaatschappij ontstaat die nog steeds deel van het systeem blijft. Dan worden voedselbanken een manier worden om schuldgevoel te dempen. Het ego zegt dan, het is onvermijdelijk dat er slachtoffers vallen, waarmee het systeem eigenlijk wordt goedgekeurd en het egoïsche denken blijft bestaan.  

De kunst is om alle egoïsche redenaties bloot te leggen in jezelf, je opvoeding in dit denken opnieuw te onderzoeken. Vraag je af, hoe zou een wereld er uit zien als we allemaal gelijkwaardig zijn, innerlijk tevreden zijn met wie we zijn en wat we hebben en het allemaal goed zouden hebben. Hoe zou een leven eruit zien waarin we rustiger kunnen leven, plezier hebben in ons werk om het werk zelf, omdat het zo leuk is. Een wereld waarin we ons rustig en veilig voelen te midden van andere mensen en bereid zijn elkaar te ondersteunen. Een wereld waarin we genoeg hebben om rond te komen en ons opgejaagd streven naar meer kunnen loslaten.

Het vraagt dat we ons egoïsche denken vervangen door eenheidsdenken. Als ons denken verandert, verandert ons leven en onze maatschappij. Vanuit dit nieuwe denken stapje voor stapje de wereld te verbeteren. Van binnenuit.

Als je op een bepaald issue aanslaat, dan betekent dit dat er iets in jou innerlijk uit evenwicht is. Met aanslaan bedoel ik dat je sterke meningen voelt opkomen met heftige emoties erbij. Ze noemen het ook wel getriggerd worden. Op dit moment lijken veel mensen aan te slaan op autoriteit.

Als we aanslaan, komen we meestal in projecties terecht. We denken dat die ander onze heftige emoties oproept. We gaan daardoor aan de slag met schuld en boete. Omdat het niet fijn is wat we voelen, zoeken we een schuldige, in onszelf, in de ander, in de wereld, waar dan ook. Zo hopen we van dat nare gevoel af te komen. Maar zolang het innerlijke conflict niet is opgelost, blijf je dit tegenkomen in je leven. Het wordt een patroon. 

Door je met aanval en verdediging bezig te houden, met de wereld, leid je jezelf af van het werkelijke probleem, namelijk dat je over dat issue innerlijk in conflict verkeert. Dat is wat jouw heftige reactie op de situatie in de wereld laat zien. De buitenwereld is een reflectie van je innerlijke vrede of onvrede. Je innerlijke conflict komt naar buiten in de wereld, zowel persoonlijk en collectief.

Op dit moment slaan veel mensen aan op autoriteit. Iedereen vindt wat van autoriteit, wat dit wel of niet is, wat een autoriteit wel of niet mag, of je wel of niet naar autoriteiten moet luisteren. De schuldvraag wordt ter hand opgenomen en geprojecteerd op ‘de ander’, want die ander is de schuld van je nare gevoelens. Autoriteiten die de burger de schuld geven van bijvoorbeeld ongehoorzaamheid, worstelen innerlijk met autoriteitskwesties. Mensen die boos worden op mensen die autoriteiten niet gehoorzamen, worstelen innerlijk met autoriteitskwesties. Mensen die hoos worden op mensen die zonder nadenken autoriteiten gehoorzamen, worstelen innerlijk met autoriteitskwesties. Kortom, we zitten elkaar in de haren door een innerlijke conflict dat we collectief hebben, want hadden we dit niet, zouden we er niet op aanslaan.

De situatie in de wereld laat ons zien dat we innerlijk geen evenwichtige antwoorden hebben gevonden over de kwestie autoriteit. Probeer voor jezelf te onderzoeken waar je precies op aanslaat. Misschien heb je vanuit je opvoeding of vanuit ervaringen geleerd een autoriteit te zien als iemand die ver verheven is boven andere mensen en daarmee ben je in ongelijkwaardigheid gaan geloven. Daaruit volgt vaak een gevoel van macht en onmacht, dader en slachtoffer, zelfvertrouwen of juist gebrek aan zelfvertrouwen. Autoriteit heeft vaak met identiteit te maken. Als je je innerlijk conflict oplost, sla je niet meer aan. Als je nog aanslaat, heb je het nog niet opgelost.

Als je deze autoriteitskwestie in jezelf in evenwicht brengt, ontstaat er in jezelf meer vrede en reageer je vrediger. Dat heeft ook weer een positieve invloed op andere mensen. Die vrede kunnen we momenteel goed gebruiken. Door dit onderzoek ontdek je meteen je innerlijke autoriteit.. 

Duisternis is niet meer dan de afwezigheid van licht, duisternis bestaat niet op zichzelf. Denk ter vergelijking aan de zon. In de nacht is er geen licht van de zon. Dat is niet omdat de zon is gestopt met schijnen, maar de aarde heeft zich tijdelijk van de zon afgekeerd. Het licht is er nog steeds, alleen is dit voor jou op dat moment niet zichtbaar. Het licht verdwijnt niet, want het licht is iets bestaands, de duisternis niet.

Energetisch en psychologisch gezien neigen we als mens duisternis als iets bestaands te zien. Je veroordeelt de duisternis in jezelf, in anderen, in de wereld en gaat de strijd ermee aan. Je maakt duisternis daarmee echt voor jezelf. Je realiseert je niet dat je door je focus daarop, het licht in jezelf vermindert. Hierdoor kan je zelfs depressief worden.

Licht laat de duisternis verdwijnen, altijd. Dus als je het idee hebt in duisternis te verkeren, keer je dan naar het licht. Op het moment dat je een lichtje in jezelf aansteekt, is de duisternis simpelweg verdwenen. We weten allemaal wat licht is psychologisch en energetisch gezien. Liefde, vrede, plezier, dankbaarheid, dus positieve energie. Ga daarom niet in gevecht met negatieve energie, maar richt je helemaal op licht, op positieve energie.

Het beeld van autoriteit is voor veel mensen nog gekoppeld aan de kindertijd, waarbij de alwetende ouder het onwetende kind vertelt hoe hij zich moest gedragen. Dit beeld van autoriteit wordt niet altijd bijgesteld naarmate de jaren verstrijken en blijft je gedrag beïnvloeden. Je ziet hoe dat zich nu uitspeelt in de wereld.

Dit blog geeft een korte schets hoe dit ouderwetse autoriteitsdenken werkt. De alwetende ouder werkt met gegeneraliseerde normen en regels. Je moet altijd zo doen, dan komt alles goed, dan word je gelukkig, we hebben als ouder het beste met je voor al begrijp je dit als kind niet. Omdat de ouder denkt dat het kind onwetend is, worden vragen van kinderen slechts beantwoord met "zo zit het". De alwetende ouder beroept zich vaak ook weer op een autoriteit boven hem, die voor hem als alwetende ouder fungeert.

Het kind heeft zeker in zijn jonge jaren maar twee opties, dus zolang hij gelooft dat de ouder alwetend is en hijzelf onwetend. Hij kan ten eerste doen wat de ouder zegt, of hij het nu wel of niet begrijpt of het er wel of niet mee eens is. Hij stelt zich tevreden met sussende antwoorden op zijn vragen of met in algemene termen gestelde redenen en legt zich bij de beslissingen van de alwetende ouder neer. Hij kan ten tweede rebelleren tegen de autoriteit van de ouder. Hij doet dit meestal, omdat zijn ratio niet ontwikkeld is en hij zijn meningen en gevoelens lastig kan uitleggen, in de vorm van protest en weigering, waarop de ouder soms bestraffend op gaat treden en zijn gezag zal doen gelden, in plaats van in gesprek te gaan.

Als je dit oude autoriteitspatroon in jezelf vasthoudt, niet meer bijstelt, ga je in je volwassen leven ook zo om met autoriteit. Je kunt in de positie van alwetende ouder stappen of van het onwetende kind, soms afwisselend. Je realiseert je niet dat je kind af bent, dat je als volwassenen gelijken bent, dat je dus geen ouder en kind meer hoeft te spelen.  

Je ziet deze patronen terugkomen in het wereldgebeuren. Veel autoriteiten stappen in de alwetende ouderrol of beroepen zichzelf ook weer op andere alwetende autoriteiten. Ze leggen regels op om de in hun ogen onwetende kinderen te sturen. Veel mensen die onbewust in deze vorm van autoriteit geloven en vanuit het onwetende kind reageren, kunnen zich óf aanpassen óf rebelleren. Waarop de ouder bij die laatste bestraffend gaat optreden, zijn autoriteit extra doet gelden. Vandaar dat er zoveel strijd is, veel mensen denken nog dat men als onwetende kinderen gehoorzaam moet zijn aan de alwetende ouders. 

Wat er nodig is, is het besef dat deze vorm van autoriteitsdenken in je kindertijd is ontstaan en nodig een update behoeft. We zijn inmiddels volwassenen die als gelijken met elkaar om kunnen gaan.

Dit betekent dat de autoriteiten hun beleid moeten leren uitleggen in plaats van opleggen. Dit betekent dat autoriteiten moeten leren open te staan voor meedenken, voor suggesties van andere mensen, zich niet meteen in hun autoriteit bedreigd moeten voelen. Dit betekent dat ze de tijd moeten nemen voor overleg met anderen op een respectvolle manier, om kennis samen en openlijk te delen en uiteindelijk consensus en medewerking te bereiken. Een werkelijke autoriteit heeft een goede argumentatie voor zijn beleid, heeft respect voor andere meningen en weet andere meningen te integreren in het uiteindelijke beleid.

Degenen die op de ouderwetse vorm van autoriteit reageren vanuit een kind patroon, leer vooral je eigen reacties onderzoeken en veranderen. Pas jij je meteen aan, ga je gemakkelijk mee met wat autoriteiten je opleggen, alleen omdat ze je zeggen dat dit het beste is voor je is? Heb je het wel onderzocht? Heb je wel vragen gesteld en overlegd? Je hebt de verantwoording om onderzoek te doen en mee te denken. Leg de verantwoording niet volledig bij autoriteiten en ga er niet van uit dat zij alwetend zijn en het wel zullen weten. Autoriteiten zijn ook maar mensen.  Stel je dus als volwassene op, niet als onwetend kind.  

Voor de meer rebellerende types, rebels gedrag roept een bestraffende reactie van autoriteiten op als deze mensen in het oude autoriteitsdenken vastzitten. Dan raak je verder van huis. Blijf vooral rustig en volhard in rustig aanspreken. Zie de autoriteiten als mensen die op gelijke voet met je staan. Kom met argumenten, blijf informatie verstrekken, blijf vragen om respectvol overleg. Blijf respectvol, maar kom wel goed beslagen ten ijs met je argumenten en laat je niet wegsturen.

Het is niet te zeggen hoe het gaat aflopen. Gaan we de crisis als volwassenen oppakken, of blijven we onbewuste ouder-kind strijd uitspelen, omdat we nog steeds een verouderd beeld van autoriteit hebben?

Ik hoop dat we allemaal in onze eigen kracht gaan staan. In onze eigen en in andermans werkelijke autoriteit durven te geloven en vanuit gelijkwaardigheid gaan leven en reageren.

 

 

Alles wat je in het leven en in de wereld ziet gebeuren, is het resultaat van alle overtuigingen die we tot aan dat moment hebben gekoesterd.

Het overkomt je allemaal niet, je bent medeschepper van alle situaties, van alle ontmoetingen, van alle ervaringen, van je eigen lijf en gezondheid, van alles wat bestaat.

Veel mensen zullen misschien schrikken en zeggen, neeeee, dat heb ik niet gedaan, dat wilde ik helemaal niet. Maar je hebt er zelf aan bijgedragen door het overnemen van bijvoorbeeld collectieve overtuigingen en door het koesteren van negatieve gedachten en daar vervolgens naar te leven. Die overtuigingen zijn onbewust geworden, we projecteren ze graag naar buiten, dus tijd om ze te gaan zien en naar binnen te gaan.

Het goede nieuws is, je kunt alles in je leven en alles in de wereld veranderen, door betere overtuigingen te gaan koesteren in jezelf. Want je bent de schepper van alle situaties, alle ontmoetingen, alle ervaringen, van je eigen lijf en gezondheid, van alles.

Dus als het leven je niet bevalt, denk anders, verander je overtuigingen en voel je vervolgens anders en doe anders!

Ga niet teveel letten op wat er is, want de realiteit die je nu ziet weerspiegelt slechts het verleden en dan herschep je dat wat er is. Ga niet in angst zitten, want dan schep je meer angst.

Ga nadenken over wat je wel wilt, volg vooral je plezier en positieve ideeën. Koester positieve ideeën over jezelf, anderen en de wereld, weet dat je alles kunt scheppen wat je wilt, als je daar innerlijk mee begint. Besteed daar elke dag aandacht aan. Want jij bent de schepper van je wereld. Die wereld begint in je hoofd, daar start de manifestatie van de realiteit van de toekomst.

Stress is een mechanisme waarbij je lichaam zich bij gevaar klaarmaakt om te kunnen vechten, te vluchten en lukt dat niet, dan verstart het lichaam. Je lichaam verhoogt de bloeddruk, doet je hart harder pompen, maakt je superalert, zet je spijsvertering op een laag pitje, richt je brein puur op het gevaar en veel energie waarover je lichaam normaal gaat naar spieren. Je kunt nergens anders aan denken, je brein gaat in een primitief standje. Als je het gevaar ‘overleeft’ heeft je lichaam veel tijd nodig om te herstellen, want er is veel energie verbruikt. Je lichaam en immuunsysteem raken van stress sterk ondermijnd en je wordt gevoeliger voor ziekte.

Gevaar is voor je brein niet alleen fysiek gevaar, maar ook als je identiteit wordt aangevallen, als je er sociaal niet bij hoort of geïsoleerd raakt. Zelfs door ingebeeld gevaar, door er alleen maar over te denken. Het zien van  gevaren op televisie of in een film roept net zo goed het stressmechanisme op.

Als je het bovenstaande leest, snap je dat de voortdurende focus op het coronagevaar enorm veel stress oproept. Je ziet en hoort niet anders op tv en nieuws en social media, in gesprekken is het vaak het enige gespreksonderwerp. Dat ondermijnt je gezondheid door alle stress die dit oproept.

Dat niet alleen, de stressreacties zelf kunnen  extra problemen veroorzaken. Degenen die met vechten reageren op stress, krijgen een kort lontje en zullen vaak de mensen om zich heen als de oorzaak van het gevaar zien en bestrijden en creëren meer gevaar en raken zelf uitgeput. De vluchters gaan in hun huis zitten en vermijden gezonde bezigheden zoals buiten wandelen, gaan vaak de stress dempen met snoep of drank en verhogen de risico's. De mensen die verstarren, voelen zich machteloos en kunnen zelfs depressief worden.

Je komt in een vicieuze cirkel terecht als je niet bewust iets tegen die coronostress gaat doen. In het kort hoe je dit voor jezelf kan aanpakken, hoe je de stress kan vermijden of verminderen.

·        Stressvolle input verminderen. Stel jezelf niet bloot aan de enorme toevloed aan informatie die je brein op gevaar attendeert. Dus kijk niet teveel tv of nieuws over corona, praat over andere dingen dan corona alleen. Kijk hooguit naar dat wat voor jou persoonlijk en je directe omgeving belangrijk is, niet naar alle ellende van de hele wereld. Daar kan je persoonlijk niets aan doen, wat verstarring kan oproepen. Vermijd discussies waar mensen in een sterk vecht- en vluchtstandje verkeren, zodat je daar niet in meegezogen wordt. 

·        Ontladen van stress. Stress moet ontladen worden. Beweging is een van de belangrijkste manieren, ga pittig wandelen, springen, dansen, stampen om de spanning kwijt te raken. Want dieren raken stress kwijt door hun fysieke vechten of vluchten, of door te bibberen na verstarring, maar wij blijven gewoon zitten en raken stress niet kwijt. Probeer na het ontladen tot rust te komen door ontspanning, yoga, een dutje, maakt niet uit, alles om je lichaam te laten herstellen.

·        Op plezier focussen. Stress is een negatieve energie, het voelt bijzonder slecht en haalt je lichamelijk en geestelijk onderuit. Daarom is het goed je brein bewust op positieve zaken te focussen. Dus doe dingen waar je van geniet. Wees creatief, lees een positief boek, ga de natuur in, beweeg, kijk positieve en gezellige films, maak je huis gezellig. Alles waardoor jij je lekker voelt. Als jij je goed voelt, ben je ook weer minder gevoelig voor stress.

·        Op gezondheid focussen. Een gezond leven maakt je lichaam en immuunstelsel sterker, zodat je minder vatbaar bent voor ziekte en stress. Dus beweeg regelmatig, eet gezond, vermijd belastende en giftige stoffen, vermijd straling van apparaten. Realiseer je dat onze maatschappij niet zo gezond is ingericht en breng voor jezelf stapsgewijze verbeteringen aan. Ga bijvoorbeeld vaker biologisch eten in plaats van voeding uit de fabriek of doe elke dag een paar gymoefeningen.

Ik hoop dat dit stukje je helpt om beter met deze coronastress om te gaan. Want hoe groter de stress, hoe vatbaarder we worden. En hoe groter de stress, hoe meer we in ongezond gedrag terechtkomen. 

Thomas Cowan is een arts die (zoals veel holistisch artsen) zegt: als je lichaam vergiftigd is, dan trekt het virussen en bacteriën aan om die vergiften te bestrijden. Dus als je een griep of verkoudheid hebt, is je lichaam zich aan het ontdoen van gifstoffen. Dit betekent dat een virus eigenlijk een helper is. Een virus is geen ziekteverwekker maar een ziektebestrijder, eigenlijk een medicijn. Dus ook corona is een virus dat ons helpt van gifstoffen die ons lichaam hebben aangetast af te komen. 

Ik vind dit niet alleen een bemoedigende gedachte, maar veel zaken vallen hiermee er op gezondheidsgebied op zijn plaats. Als je gezond leeft, verzamel je geen gifstoffen en trek je dus ook geen virussen aan. Als je immuun bent na ziekte, betekent dit dat de gifstoffen uit je lichaam zijn verwijderd door het virus. Het verbaast me niet dat een gebrekkige ventilatie in tehuizen, dus meer verzamelde gifstoffen, tot uitbraak van corona kunnen leiden.

Misschien is het goed om onze hele gezondheidszorg veel meer te richten op verbeteren van ons gestel en een gezonde staat van onze omgeving. Eigenlijk zoals de natuurvolkeren altijd al deden. Dit kan door betere voeding, gezondere lucht, gezonder water, weinig of geen straling, het verminderen van chemische producten en toegevoegde stoffen en ook het verminderen bepaalde medicijnen. Want in wezen zijn we een te grote hoeveelheid medicijnen en vaccins niet de ziekteverwekkers maar juist onze ziektebestrijders aan het bestrijden.

Jij bent een liefdevol, energetisch wezen, met inherente goedheid. In ons dagelijks leven worden we aan het twijfelen gebracht hieraan. Deze verwarring wordt veroorzaakt  door het ego, sommigen zeggen door de duivel, vandaar ego-duivel. Het ego doet dit op een slimme manier, zodanig, dat we zijn negatieve uitspraken over onszelf, over anderen of over het leven gaan geloven en ons ongelukkig gaan voelen. Onze aandacht gaat hierdoor naar het ego, die zich voedt met onze energie. Het egoïsche denken ondermijnt onze energie, onze liefdevolle natuur.

Een handige manier om het ego  te doorzien, is door je eigen negatieve uitspraken te gaan zien als projecties van het ego. Praktisch doe je dit door het woord ego (of duivel)  in deze uitspraken op te nemen.  Zo leg je de mechanisaties bloot. Even wat voorbeelden, die de werking van het ego laten zien.

De uitspraak ‘ze haten je’ wordt dan ‘het ego haat je’.
De uitspraak ‘je bent niet liefdevol’ wordt dan ‘het ego is niet liefdevol’‘
De uitspraak: 'mensen zijn gevaarlijk’ wordt dan ‘het ego is gevaarlijk’ of ‘het ego wilt dat ik bang ben voor mensen’.
De uitspraak: ‘je wilt alleen maar aandacht’ wordt dan ‘het ego wilt alleen maar aandacht’.
De uitspraak: ‘je kunt niet tegen alleen zijn’ wordt ‘het ego kan niet tegen alleen zijn’.
De uitspraak: ‘je bent een zwakkeling’ wordt ‘het ego wilt graag dat ik zwak ben en hij sterk.’
De uitspraak: ‘het leven is een tranendal’ wordt het ‘egoleven is een tranendal’.

Neem altijd uitspraken die je vaak in je eigen hoofd vaak hoort, vertaal ze zoals hierboven naar ego-uitspraken. Vat deze ego-uitspraken vervolgens samen. Zo zie je hoe het ego er voor jou uitziet, hoe het ego jouw liefdevolle natuur probeert te ondermijnen en energie van jou probeert af te tappen, je ervan weerhoudt je natuurlijke liefdevolle zelf te zijn.

De samenvatting van bovenstaande uitspraken zou zijn: ‘Het ego haat mijn liefdevolle natuur, is zelf haatdragend, wilt voortdurend de aandacht, kan niet alleen zijn, wilt zichzelf sterk maken door mij zwak te maken. Deze ego-manier van leven creëert voor mij een tranendal in dit leven.

Het is misschien confronterend, maar helpt je te zien dat niet jijzelf of andere mensen de slechteriken zijn, wat het ego je graag doet geloven. Hij doet het je geloven, om zich met jouw energie te voeden en je van je liefdevolle zelf los te weken. Deze manier van vervangen van je negatieve uitspraken, helpt je om van het ego los te komen.

We hebben allemaal geleerd dat onze overtuigingen voortkomen uit onze ervaringen. Het is andersom, onze ervaringen komen voort uit onze overtuigingen. De resultaten lijken te bewijzen dat onze overtuigingen kloppen, ook al zijn de resultaten beroerd. Maar beroerde resultaten wijzen alleen maar op beroerde overtuigingen. En maatschappelijk gezien hebben we er nogal wat. Bijvoorbeeld de overtuiging dat mensen altijd maar meer willen hebben en dat mensen slecht zijn en van ellende genieten. Het is de overtuiging die zorgt dat mensen alleen maar meer willen, slecht doen en van ellende genieten. Verander de overtuiging, dan verander je dit resultaat. Zie het resultaat, de realiteit, niet als reden om iets te bedenken over mensen, maar zie het resultaat als gevolg van je overtuigingen. Draai het dus om. Het ego speelt hierin een grote rol. Het ego is vaak geïdentificeerd met externe zaken, hij groeit daarvan, hij voedt zich daarmee, vaak ten koste van anderen, want het ego kent alleen zichzelf. Vandaar dat in onze maatschappij het rijk zijn wordt verheerlijkt, het eeuwige willen groeien, het consumeren, het hebben van macht en aanzien, het hebben van kennis en vaardigheden om daar te komen, het beter willen zijn dan anderen in externe zaken, het verdedigen van zichzelf tegen gevaarlijke anderen, etc. Omdat het ego niet in staat is te zien dat we één zijn, wilt het rijk zijn en groeien ten koste van andere mensen en ten koste van de gehele aarde. Zolang we niet zien dat het systeem waarin we nu leven een egosysteem is, is het lastig de wereld te veranderen. Doorzie het ego. Onze maatschappij is volgens ego ideeën ingericht en we worden daar ook allemaal in opgevoed. Die overtuigingen leven onbewust in ons. Stel vragen bij alle overtuigingen die op ego gebaseerd zijn en formuleer meer liefdevolle en evenwichtige waarden, waarin het innerlijke/uiterlijke en het belang van jezelf en de ander even waardevol zijn. Evenwicht, samenzijn. Het begint bij het doorzien van het egoïsche denken en de gevolgen die dit heeft, dit egoïsche denken los te laten en anders te gaan denken. Je handelen komt uit je overtuigingen voort. De maatschappij komt voort uit onze collectieve overtuigingen, het resultaat laat zien wat die overtuigingen zijn. Wat jij denkt heeft altijd invloed, dus onderzoek je gedachten, kijk waar egogedachten je bewust of onbewust beïnvloeden en verander ze als je merkt dat ze schadelijk zijn. Richt je op liefdevolle gedachten, op samenzijn, verbinding, vertrouwen.

De angst voor het virus is nu zo groot, dat mensen gaan protesteren omdat ze vinden dat de regels niet streng genoeg zijn. Ze willen bereiken dat het virus onder controle komt. Controle en angst gaan altijd samen. Hoe groter de angst, hoe groter de behoefte aan controle. De geschiedenis leert ons, dat overheden daar graag in meegaan, omdat controle uitoefenen ook macht uitoefenen is. Ze zullen de angsten meestal versterken via propaganda. Ik stuur liefde en vertrouwen naar alle angstige mensen, ze kunnen het zo goed gebruiken nu. Ik stuur liefde en wijsheid naar de overheden, in de hoop dat ze vrijheid zullen respecteren. Energetisch gezien is het van belang in de hoogste energiefrequenties te verblijven, liefde, vertrouwen, compassie, vrijheid, integriteit, kracht, wijsheid. We zijn als mensheid nooit verder gekomen door angst, controle en macht. We zijn verder gekomen door hieraan voorbij te stappen.